Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Εσύ τι ξέρεις για το Τάνγκο;


Το αργεντίνικο τάνγκο είναι πολλά πράγματα, αυτοί που χορεύουν το ξέρουν. Έρχεται από το Μπουένος Άιρες και κλείνει μέσα του έναν ολόκληρο κόσμο, ιστορίες απ’ τα παλιά, θρύλους, αφηγήσεις για έρωτες και χαμένες πατρίδες, μια ολόκληρη λογοτεχνία τα τραγούδια του, ποίηση του δρόμου. Κι η μουσική του πλανεύτρα, αν δεν το ξέρεις από τη αρχή σε κερδίζει σιγά σιγά, ορχήστρες με μπαντονεόν, βιολιά, πιάνο, κοντραμπάσο, νέοι άνθρωποι ξεχύνονται στις πίστες και χορεύουν με ορμή κυριευμένοι από πάθος για τον ίδιο το χορό.
Όλες οι μεγαλουπόλεις έχουν τη δική τους σκηνή κι η Αθήνα τη δική της, ένας ολόκληρος κόσμος τριγυρνάει τα βράδια στις μιλόνγκες, ζευγάρια φτιάχνονται ξανά και ξανά, οι καβαλιέροι ζητάνε τις ντάμες, στροβιλίζονται γνέθοντας το νήμα από το παρελθόν στο παρόν.
Το τάνγκο δεν είναι η νέα μόδα, είναι πολλά περισσότερα. Είναι σύγχρονο και κρύβει πολλά μυστικά: ένα απαλό άγγιγμα του καβαλιέρου στην πλάτη της ντάμας, ένα μικρό σφίξιμο της αγκαλιάς, ένα αβέβαιο βήμα, ένα συνωμοτικό χαμόγελο των δύο για μια πετυχημένη έκβαση, ένα βλέμμα, οι χτύποι της καρδιάς που χτυπούν πιο γρήγορα, μία ευεργετική παύση για μια ανάσα. Όσοι χορεύουν το ξέρουν... Εσύ;

Ο δεκάλογος του αργεντίνικου τάνγκο
1. Η τέχνη του περπατήματος. Είναι κάτι που έχεις μάθει από πολύ παλιά, ούτε καν θυμάσαι. Το τάνγκο σε βάζει σε μια διαδικασία να το μάθεις ξανά, αυτή τη φορά μαζί με κάποιον άλλο. Είναι κοινότυπο, αλλά αυτό είναι: τάνγκο είναι το περπάτημα μέσα σε μία αγκαλιά.
2. Η αγκαλιά, όταν χορεύεις, είναι όλος σου ο κόσμος.
3. Το να χορεύεις δεν είναι τίποτε άλλο από την αίσθηση μιας απόλυτης ελευθερίας. Πρέπει όμως πρώτα να έχεις μάθει να πειθαρχείς το σώμα σου.
4. Αν το τάνγκο είναι ερωτικός χoρός είναι γι’ αυτό ακριβώς. Γιατί απαιτεί από σένα όλη σου την προσοχή, κάθε εκατοστό της ύπαρξής σου να είναι εκεί, απόλυτα συντονισμένο με ένα άλλο σώμα. Όταν το νιώσεις αυτό, έχεις μάθει να χορεύεις.
5. Το τάνγκο, πρώτα απ’ όλα, είναι η μουσική του. Η μουσική είναι όλος ο κόσμος του ζευγαριού, κάθε τραγούδι είναι ένας τόπος, κάθε ορχήστρα έχει κι άλλο τρόπο να χορεύεται... πιο γρήγορα, πιο αργά, πιο παιχνιδιάρικα, πιο δραματικά.
6. Στην αρχή ο καβαλιέρος οδηγεί και η ντάμα ακολουθεί. Από ένα σημείο κι έπειτα ο χορός τους γίνεται διάλογος, επικοινωνία. Ο καβαλιέρος προτείνει, η ντάμα ανταποκρίνεται. Χορεύουν σαν ένα σώμα. Τα βήματα που μαθαίνεις είναι μόνο το υλικό που θα σε βοηθήσει να αυτοσχεδιάσεις. Κανείς από τους δυο δεν ξέρει τι θα ακολουθήσει μετά.
7. Το τάνγκο είναι τρόπος ζωής. Αντί να πας να πιεις ένα ποτό, βγαίνεις για να χορέψεις. Πηγαίνεις στις μιλόνγκες, συνήθως σε μπαρ ή στο χώρο της σχολής. Εκεί υπάρχει η πίστα, που λειτουργεί με κανόνες. Τα ζευγάρια κινούνται αντίθετα προς τους δείκτες του ρολογιού, σέβονται τους άλλους. Η μουσική χωρίζεται σε «τάντες», που σημαίνει 3 ή 4 τραγούδια του ίδιου συνθέτη. Στο τέλος κάθε τάντας μπαίνει η «κουρτίνα», ένα μικρό μουσικό διάλειμμα, όπου τα ζευγάρια χωρίζονται και φτιάχνονται ξανά.
8. Οι καβαλιέροι ζητάνε τις ντάμες. Κάθε χορός είναι διαφορετικός, με κάθε παρτενέρ νιώθεις διαφορετικά. Τάνγκο είναι να ξανανιώθεις ένα καινούργιο συναίσθημα με διαφορετικό παρτενέρ. Ένας εσωτερικός χώρος δημιουργείται ανάμεσα στους δύο, κοινός, τέτοιος που απαιτεί κάθε σχέση, κάθε συνάντηση. Όπου ο καθένας να νιώθει ασφαλής να εξερευνήσει την κίνησή του και να εκφραστεί. Εκεί, μέσα σε αυτό το μυστικό χώρο, ενεργοποιείται ένας μη λεκτικός κώδικας επικοινωνίας.
9. Επειδή η πίστα στη μιλόνγκα είναι απαιτητική, υπάρχουν οι πράκτικες. Εκεί μαθαίνεις τους κώδικες, εξασκείς όσα έμαθες στο μάθημα, συναντιέσαι με άλλους μαθητευόμενους χορευτές, δοκιμάζεις πράγματα, ρωτάς, παίρνεις μια γεύση από τη μαγεία της πίστας.
10. Το τάνγκο απευθύνεται σε όλους, παρότι δεν είναι εύκολο. Συμβαίνει συχνά οι άνθρωποι να παθιάζονται όταν το γνωρίζουν, ένας νέος κόσμος ανοίγεται μπροστά τους. Στην αρχή παίρνεις μια ιδέα από αυτό που θα ακολουθήσει, επειδή το αγαπάς επιμένεις, το νιώθεις, όσο συνεχίζεις η απόλαυση μεγαλώνει... Κάποια στιγμή, διαφορετική για τον καθένα, και χωρίς να το καταλάβεις, έχεις μάθει να χορεύεις. Bienvenido...


http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/news-voices/%CE%B5%CF%83%CF%8D-%CF%84%CE%B9-%CE%BE%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%AC%CE%BD%CE%B3%CE%BA%CE%BF

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Πανικόβλητο το πολιτικό σύστημα από το κίνημα «Δεν πληρώνω»


Αμήχανη η κυβέρνηση με έντονα σημάδια ανησυχίας, αλλά και όλα τα συστημικά πολιτικά κόμματα, αριστερά και δεξιά, τα οποία παραμένουν άφωνα και μουδιασμένα, παρακολουθούν το αυτόνομο και ανεξάρτητο κοινωνικό κίνημα των πολιτών κατά των διοδίων με την ονομασία «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», να διογκώνεται μέρα με τη μέρα.
Είναι πλέον γεγονός ότι οι σταθμοί διοδίων πολλαπλασιάζονται ασταμάτητα και το κόστος μετακίνησης των πολιτών, μετά και την αύξηση στα καύσιμα και τα τέλη κυκλοφορίας, αυξάνεται συνεχώς και γίνεται δυσβάστακτο. Οι πολίτες δυσκολεύονται να πάνε, όχι μόνο στα χωριά τους ή στα εξοχικά τους, αλλά ακόμα και σ' αυτή τη δουλειά τους.
Τα κόμματα φοβούνται το κίνημα αυτό, όχι τόσο γιατί δεν πληρώνονται κάποια διόδια, αλλά για δύο κυρίως λόγους:
1) Γιατί το κοινωνικό κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» είναι ανεξάρτητο και ακαπέλωτο από κόμματα. Τα δε ελληνικά κόμματα έχουν μάθει να έχουν τα πάντα (μαθητικές, φοιτητικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις, μέχρι ΜΚΟ κ.λ.π.) καπελωμένα και απόλυτα ελεγχόμενα από τα ίδια και τώρα έχουν πανικοβληθεί με το κίνημα αυτό, γιατί δεν μπορούν να το ελέγξουν και
2) Γιατί, εξ αιτίας της επερχόμενης κρίσης, φοβούνται μήπως το κίνημα αυτό εξαπλωθεί και σε άλλες μορφές απείθειας όπως μη πληρωμή φόρων, μη πληρωμή τραπεζών, μη καταβολή της ΕΡΤ στους λογαριασμούς της ΔΕΗ κ.λ.π. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε θα έχουμε πλήρη κατάρρευση του καθεστώτος.
Τα συστημικά κόμματα λοιπόν, δεν ξέρουν πώς να χειριστούν το θέμα και γι αυτό και δεν βγάζουν κάποια ανακοίνωση.
Η κυβέρνηση αμήχανη άλλοτε με απειλές και άλλοτε με υποσχέσεις για μεσολάβηση στις εταιρίες εκμετάλλευσης διοδίων και παράκληση μείωσης του αντίτιμου των διοδίων προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση, αλλά φοβάται να καταφύγει σε πιο βίαια μέτρα, για να μην δώσει αφορμή διόγκωσης του φαινομένου.
Οι εταιρίες εκμετάλλευσης, έχουν μείνει προς το παρόν μόνες για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο και κάποια στιγμή η υπόθεση θα φτάσει στα Δικαστήρια.
Αν υπάρξει δικαστική απόφαση δικαίωσης κάποιου πολίτη, τότε απλά αυτόματα τα διόδια θα καταργηθούν στην Ελλάδα για πάντα.
Ο αριθμός των πολιτών που σταμάτησε πλέον να πληρώνει διόδια μεγαλώνει συνεχώς και μάλιστα οι πολίτες αυτοί είναι από τους πλέον μορφωμένους, επιστήμονες και πολίτες της μεσαίας τάξης.
Η δράση του κινήματος σημειώνει τεράστια επιτυχία και το σημαντικότερο είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι οι οδηγοί που περνούν από τις σηκωμένες μπάρες κορνάρουν επιδοκιμάζοντας και σχηματίζοντας πολλοί εξ αυτών με τα δάκτυλά τους, το σήμα της νίκης.
Και αυτό προφανώς δεν γίνεται επειδή τυχαίνει να γλιτώνουν εκείνη τη στιγμή το αντίτιμο των διοδίων, αλλά γιατί βλέπουν στα πρόσωπα των εξεγερμένων, μια αχτίδα αντίστασης σε όλα αυτά που έρχονται.




Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

20+11 πράγματα να κάνεις αυτή τη χρονιά

 


Χρησιμοποίησε λιγότερο τον αριθμό 10. Το 11 είναι πιο ενδιαφέρον νούμερο, οι δυο άσοι κερδίζουν, κάνουν καλύτερους συνδυασμούς.
Το πρωί, μόλις ανοίγεις τα μάτια, μείνε 5 λεπτά στο κρεβάτι χωρίς να κάνεις τίποτε απολύτως.
Κόψε το κάπνισμα. Εντάξει, περιόρισέ το, 10 τσιγάρα την ημέρα.
Ξέχνα το μαύρο, συνήθισε το γαλάζιο.
Χάσε 3 κιλά.
Κάτσε σ’ ένα παγκάκι. Άναψε ένα τσιγάρο (σου μένουν άλλα 9). Μην κάνεις τίποτα. Ακίνητος στο κέντρο της πόλης. Βλέπεις μόνο τη ζωή γύρω σου να τρέχει βιαστικά. Απλώς κοίτα, νιώσε, ένα τσιγάρο, δέκα λεπτά. Ένα διάλειμμα μέσα στη μέρα τη χωρίζει, την κάνει μεγαλύτερη.
Κάνε περισσότερο σεξ. Είναι το τελευταίο παιχνίδι που μας έχει απομείνει.
Ξαναδιάβαζε τακτικά τα μηνύματα που έχεις αποθηκεύσει. Σου υπενθυμίζουν ποιοι σου λείπουν, πότε πέρναγες πραγματικά καλά.
Προσπάθησε να τελειώνεις τις προτάσεις σου με μια τελεία.
Μη ξαναπείς άκυρο, τυχαίο δεν νομίζω, δεν υπάρχει, απλά, χίπστερ, ίντι. Τις φράσεις συλλογικότητες, κοινωνία των πολιτών, δράσεις και κοινωνική ευθύνη, social media, μη τις χρησιμοποιείς πολύ. Όταν σε ρωτάνε τι κάνεις, μην απαντάς δύσκολα, αγώνας, δεν βγαίνουμε, κρίση.
Οργάνωσε ένα μεγάλο ταξίδι στην άλλη άκρη του κόσμου. Βρες την παρέα. Φτιάξε το δρομολόγιο.
Άλλαξε διαδρομές. Κάνε εσωτερικό τουρισμό, κάθε μήνα να επισκέπτεσαι μια άλλη γειτονιά της πόλης.
Μείνε παραπάνω από ένα ποτό. Αν το νιώθεις, μη ντραπείς, πες δεν θέλω να γυρίσω μόνος.
Μάθε πώς να αγαπάς ξανά. Όχι, δεν είσαι πολύ μεγάλος για τέτοια.
Μάθε να μιλάς λιγότερο. Ν’ ακούς περισσότερο τους άλλους.
Ζήσε λίγο περισσότερο χρόνο με τους δικούς σου. Δεν θα τους έχεις για πάντα.
Να αποφεύγεις τις μηχανικές κινήσεις, τα νευρικά τσιγάρα, τις επαναλαμβανόμενες συνήθειες, τις ανακλαστικές αντιδράσεις. Αυτό το χρόνο κάθε σου πράξη θα έχει τη σημασία της.
Κράτα μυστικά. Φύλαξε τις ιδιωτικές στιγμές, δικές σου. Δεν το καταλαβαίνεις τώρα, αλλά όταν μοιράζεσαι τις φωτογραφίες της ζωής σου με 679 φίλους στο facebook, δεν είναι πια δικές σου, ξεθωριάζουν.
Να κοιμάμαι περισσότερες ώρες.
Άλλαξε ό,τι μπορείς. Όταν συνειδητοποιείς πόσα μπορούσες ν’ αλλάξεις στη ζωή σου, συνήθως είναι αργά.
Άσε λίγο το αυτοκίνητο. Χρησιμοποίησε τα Μέσα συγκοινωνίας. Η πόλη γίνεται πιο πολύχρωμη όταν κυκλοφορείς ανάμεσα στους άλλους. Αρχίζεις να καταλαβαίνεις τι θέλουν να πουν, όσοι γράφουν αγγελίες στο «Σε είδα».
Πες στο γκισέ, πριν ζητήσεις κάτι, απλώς μια καλημέρα. Θα σε εκπλήξει πόσο μια μικρή λεξούλα αλλάζει αμέσως την ατμόσφαιρα σε κάθε συναλλαγή σου με τον έξω κόσμο.
Μάθε να λες όχι στους φίλους σου.
Βρες ένα στέκι. Ένα μέρος που ξέρεις πως αν πας, κάθε Σάββατο μεσημέρι ας πούμε για καφέ, θα βρεις πάντα κάποιους εκεί χωρίς να το έχεις κανονίσει, μια παρέα που σε υποδέχεται χωρίς πολλά λόγια. Η κανονικότητα δημιουργεί ασφάλεια.
Υποσχέσου ότι θα διαβάζεις ένα βιβλίο την εβδομάδα, εφημερίδα όσες περισσότερες μέρες μπορείς. Οι καινούργιες ταξικές διακρίσεις έχουν να κάνουν με τη γνώση, είναι ανάμεσα σ’ αυτούς που είναι πληροφορημένοι και σ’ εκείνους που δεν μπορούν να ερμηνεύσουν την πραγματικότητα, που επαναλαμβάνουν εύκολα σλόγκαν. Συνθήματα φτιαγμένα από άλλους. Η γνώση δύσκολα γίνεται σύνθημα.
Μίλα πιο χαμηλόφωνα. Λιγότερο οργισμένα. Το 2010 ήταν το έτος εκτόνωσης, τελείωσε. Δεν χρειάζεται πια να αναζητάς ενόχους. Δεν θα σε διευκολύνει σε τίποτα. Το 2011 πρέπει να αποφασίσεις για τον εαυτό σου, τι θέλεις και τι πρέπει να κάνεις γι’ αυτό.
Βρες ποια είναι η μεγαλύτερή σου εμμονή, ποτό, ναρκωτικά, τσιγάρο, ψώνια, sex with strangers, ίντερνετ, και αντιμετώπισέ την. Οι εξαρτημένοι δεν είναι γοητευτικοί τύποι.
Χρησιμοποίησε ξανά παλιά πράγματα, ανακύκλωσέ τα, βρες τους άλλες χρήσεις. Αντάλλαξε κάτι που δεν σου χρειάζεται. Για κάποιον άλλο μπορεί να είναι πολύτιμο. Έχεις διπλό κέρδος, ταυτόχρονα κάνεις φίλους και συμμάχους. Ακόμα καλύτερα, χάρισε κάτι. Θα χαρείς εσύ αν κάνεις κάποιον άλλο χαρούμενο.
Σκέψου ποια είναι τα πραγματικά σημαντικά σ’ αυτή τη ζωή. Αυτό το φθινόπωρο, εμένα μου πέθαναν δυο φίλοι. Αυτομάτως, το νέο ασφαλιστικό και τα όρια εξόδου στη σύνταξη μου φάνηκαν λιγότερο σημαντικά απ’ όσο παρουσιάζονται.
Προσπάθησε να μείνεις ζωντανός κι αυτή τη χρονιά. Δεν είναι τόσο φυσικό όσο νομίζεις.
Μην απογοητευτείς αν το διαβάσεις αυτό σε 12 μήνες. Ξέρεις τουλάχιστον τι ήθελες.


http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/329/2011-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%AE-%CF%84%CE%B7-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AC