Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Το δίλημμα της χρεοκοπίας



Από την εποχή που το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές του 2009 και έπρεπε να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της, το playmobil του Μαξίμου και τα υπόλοιπα μέλη της συνεταιριστικής γελοιότητας που ονομάζουν κυβέρνηση, με τη βοήθεια των μιντιακών παπαγάλων της, προσπαθούσε να μας πείσει ότι οι επιλογές της ήταν μονόδρομος. Μνημόνιο ή χρεοκοπία. Μειώσεις μισθών και συντάξεων ή χρεοκοπία. Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και απολύσεις ή χρεοκοπία. Γερό ψαλίδι στις κοινωνικές δαπάνες και ενίσχυση των τραπεζών ή χρεοκοπία. Και αφού η κυβέρνηση ανεβοκατέβασε τα περίστροφα στο τραπέζι και το γύρισε στο σκληρό πόκερ με δυνατό φύλο –καρέ της μαλακίας–, συνέχισε τα διλήμματα. Μνημόνιο 2 ή χρεοκοπία. Ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου ή χρεοκοπία. Και όποιος διαφωνούσε με αυτές τις επιλογές δεν ήταν πατριώτης, αφού την αντιπροσωπεία του πατριωτισμού την είχε το playmobil του Μαξίμου. Βέβαια, όλα αυτά έγιναν για να σωθεί η πατρίδα, ώστε να πουληθεί ολόκληρη και σε καλή τιμή. Αλλιώς, θα χρεοκοπούσαμε.
Και, επιτέλους, η κυβέρνηση που όλοι αυτοί οι εμπαθείς κατηγορούσαν για αναποτελεσματικότητα, για ανοησία, τα κατάφερε. Βρισκόμαστε μπροστά στη χρεοκοπία, μόνο που θα είναι επιλεκτική. Κάνα-δύο βδομάδες στάση πληρωμών, μπορεί και δυο μήνες ή ένα χρόνο, αν αποδώσει η επιλογή. Δηλαδή, όσο περισσότεροι εξαθλιωθούν και όσο λιγότεροι συγκεντρώσουν δημόσια περιουσία στα χέρια τους, είναι το μέτρο της επιτυχίας. Στις διαμαρτυρίες κάποιων ανθελλήνων αριστερών, αναρχικών και λοιπών διαλυτικών στοιχείων, οι αρμόδιοι της κυβέρνησης απαντούν ότι λειτουργούμε μέσα στο πλαίσιο των συμβάσεων, συμφωνιών και υποχρεώσεών μας με την Ε.Ε. Μα, καλά, έχει πολιτικές αντιμετώπισης του χρέους η Ε.Ε.; Όχι, φυσικά. Ποτέ δεν είχε. Και δεν χρειαζόταν να αποκτήσει. Το τοκογλυφικό κεφάλαιο έχει ανάγκη τα ελλείμματα για να μπορεί να δανείζει. Και η Ε.Ε. δεν είναι κάτι άλλο από τοκογλυφικός μηχανισμός που εκμεταλλεύονται οι «αγορές» σε βάρος των λαών.

Η Ε.Ε. και οι κερδοσκόποι
Όλα τα μέτρα που πήρε ή ΘΑ ΠΑΡΕΙ η Ένωση δεν είναι μέτρα για τη μείωση του χρέους. Ο μηχανισμός που έχει δημιουργηθεί φροντίζει σχεδόν αποκλειστικά το ζήτημα των διευκολύνσεων για την εξυπηρέτηση του χρέους. Δηλαδή δίνει απόλυτη προτεραιότητα στα προβλήματα των δανειστών που ανησυχούν για τα λεφτά τους. Δείτε μια χαρακτηριστική περίπτωση. Ευρωομόλογα δεν εκδίδονται. Οι κερδοσκοπικές τράπεζες δανείζονται με 1% από την Κεντρική Τράπεζα, δανείζουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή το Ταμείο Σταθερότητας με 3% κι αυτά τα χρήματα χορηγούνται ως δάνειο σε χώρες όπως η Ιρλανδία με επιτόκιο 5,8%. Αυτός είναι μηχανισμός για την αντιμετώπιση ή για την αύξηση του χρέους; Ο λόγος για τον οποίο γίνεται αυτό είναι φυσικά ότι το χρέος των χωρών αξιοποιείται σαν μέσο πίεσης για την εφαρμογή της πολιτικής που απαιτούν οι δανειστές, για να συνεχίζουν να δανείζουν και να χοντροκονομάνε. Μια χαρά «νόμιμη» απάτη, έτσι;

http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=62726&autid=6

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

O Αλβανός Μπεν κουρέλιασε την ξενοφοβία



Ο μακαρίτης ο πατέρας μου ήταν σοφός άνθρωπος. Όλοι οι «παλιοί» άνθρωποι άλλωστε ήταν σοφοί. Και αυτή η σοφία πήγαζε μέσα από τις εμπειρίες της ζωής και της καθημερινότητας. Μία από τις σοφές κουβέντες του ήταν πως «ο γείτονας είναι το μισό σπίτι». Δεν καταλάβαινα τότε τι εννοούσε. Ώσπου το αντιλήφθηκα πλήρως πριν από λίγες ημέρες. Όταν ο γείτονάς μου μετακόμισε, γιατί η σύζυγός του θα φέρει και τρίτο παιδάκι στον κόσμο και, πλέον, δεν χωράνε σε αυτό το σπίτι.
Ο Μπεν – ο γείτονας και φίλος μου – γεννήθηκε στην Αλβανία και ήρθε να ζήσει και να εργαστεί στην Ελλάδα πριν από είκοσι χρόνια. Ο Αλβανός Μπεν είναι ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που γνώρισα ποτέ στα 48 χρόνια της ζωής μου. Έχει μια υπέροχη οικογένεια με τη σύζυγό του τη Μαριάννα και τις δύο κόρες του τη Στέλλα και τη Χριστίνα, που γεννήθηκαν στη χώρα μας και αριστεύουν στο σχολείο τους. Και το τρίτο παιδί θα είναι κόρη και πειράζω τον Μπεν ότι «δεν θα σταματήσει μέχρι να βγει ο διάδοχος».
Η οικογένεια του Μπεν ήταν η πρώτη καλημέρα κάθε πρωί για εμένα και τη σύντροφό μου. Ήσυχοι και ευγενικοί άνθρωποι, πάντα με έναν καλό λόγο στο στόμα. Δουλευταράδες οι γονείς, επιμελείς μαθήτριες οι κόρες. Παιδιά που θα ήθελε να έχει ο καθένας μας.
Ο Αλβανός Μπεν είχε κλειδί του σπιτιού μου. Ο Αλβανός Μπεν με βοηθούσε πάντα σε ότι επισκευή χρειαζόμουν στο σπίτι. Ο Αλβανός Μπεν με πήγε στο νοσοκομείο κάποτε ξημερώματα Κυριακής για επείγουσα εγχείριση. Ο Αλβανός Μπεν μου έδινε ακόμη και συμβουλές για τη ζωή. Αυτό το κείμενο ψυχής, λοιπόν, είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για να ανταποδώσω την καλοσύνη και τη φιλία του.
Ο γείτονας είναι το μισό σπίτι. Και τώρα το μισό μου σπίτι είναι άδειο. Ο γείτονάς μου έφυγε και δεν ξέρω ποιος θα έρθει. Θα είναι κανένας «τρελός»; Θα είναι κανένας θορυβώδης τύπος; Θα είναι κανένας κακός άνθρωπος που μισεί τα σκυλιά; Ο Μπεν τάιζε τα σκυλιά μου όταν λείπαμε. Πότιζε τις γλάστρες. Μας καλούσε και τον καλούσαμε στις γιορτές. Δίναμε από το φαί μας ο ένας στον άλλον. Λέγαμε τα παράπονά μας για τους σπιτονοικοκύρηδες που έχουμε. (Εγώ όχι και τόσα, είναι η αλήθεια).
Η γειτονιά που μένω στο Κόκκινο Λιμανάκι της Ραφήνας με τις απλές μονοκατοικίες που χτίστηκαν τη δεκαετία του 1960 θα είναι πιο φτωχή χωρίς το Μπεν και την οικογένειά του. Χωρίς την Αλβανική οικογένεια που διδάσκει σε εμάς του έλληνες ανθρωπιά, ήθος και εργατικότητα.
Στο μυθιστόρημα τρόμου του Γκρόμποβιτς «Oι Mαγεμένοι», ορισμένοι πλούσιοι άνθρωποι συγκεντρώνονται σε ένα σπίτι για να περάσουν λίγες ημέρες ξεκούρασης. Όμως η ατμόσφαιρα εξελίσσεται σε θρίλερ, καθώς τις νύκτες ακούγονται θόρυβοι οι οποίοι τρομοκρατούν οικοδεσπότες, επισκέπτες και υπηρέτες. Η κλειστοφοβική αυτή ατμόσφαιρα τελικώς, αποδεικνύεται ότι έχει δημιουργηθεί από ένα κοκαλωμένο, κουρελιασμένο πανί το οποίο χτυπούσε με τον αέρα πάνω στο τζάμι. Ένα κουρέλι βοήθησε τα φαντάσματα του μυαλού να δραπετεύσουν.
Ένα «κουρέλι» είναι πάντα η «παγίδα» του μυαλού. Που οδηγεί τους Έλληνες να φοβούνται τους Αλβανούς. Τους ξένους. Γιατί ο δικός μου Μπεν είναι πιο Έλληνας από όσους Έλληνες γνώρισα ποτέ! Και αποδεικνύει ότι η αλόγιστη ξενοφοβία είναι ένα «κουρέλι» του μυαλού.

http://www.aixmi.gr/index.php/alvanos-ben-koureliase-ksenofobia/