Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Το κοριτσάκι με τα σπίρτα ...version 2009


«Πάρτε σπίρτα, κύριε!», «Πάρτε σπίρτα, κυρία!» ακουγόταν μία ισχνή φωνή στο κέντρο της πολύβουης πόλης...
Σε μία γωνιά, τυλιγμένο με ένα παλιό σάλι, ένα μικρό κοριτσάκι στεκόταν στον τοίχο και προσπαθούσε να πουλήσει σπίρτα στους περαστικούς που, φορτωμένοι με τα μεγάλα πακέτα τους, το προσπερνούσαν βιαστικοί.
«Πάρτε σπίρτα, κύριε!» έλεγε και άπλωνε το μικρό χεράκι του στους περαστικούς. Κανείς δεν αγόραζε σπίρτα, όμως. Είχαν άλλες αγορές να κάνουν από τα τοπικά πολυκαταστήματα.
Η ώρα περνούσε και οι δρόμοι άρχισαν να αδειάζουν... Το κοριτσάκι τυλίχτηκε πιο πολύ στο σάλι του και άρχισε να περπατά αργά στο παγωμένο οδόστρωμα... Όλος ο κόσμος γιόρταζε τα Χριστούγεννα μέσα σε ένα ζεστό σπίτι, με το τζάκι αναμμένο, με το τραπέζι γεμάτο φαγητό. Τι καλά που θα ήταν να γιόρταζε κι εκείνο μια φορά τα Χριστούγεννα! Είχαν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που είχε πάρει ένα δώρο. Τι καλές εποχές που ήταν εκείνες!
Περπατώντας, βρέθηκε έξω από ένα φωταγωγημένο κτίριο. Φασαρία, μουσικές και χαρούμενες φωνές ακούστηκαν από μέσα. Το κοριτσάκι κόλλησε το μουτράκι του στο παγωμένο τζάμι και κοίταξε μέσα. Ήταν ένα ρεβεγιόν! Πάρα πολλοί άντρες και γυναίκες, καλοντυμένοι, γιόρταζαν μαζί τα Χριστούγεννα, με ένα ποτήρι σαμπάνια στο χέρι. Ένας πελώριος μπουφές ήταν γεμάτος από κάθε είδους φαγητό και λιχουδιά και ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο με χρυσές μπάλες αστραποβολούσε μπροστά στο παράθυρο, ενώ άπειρες γιρλάντες έντυναν γύρω-γύρω όλο το δωμάτιο. Το κοριτσάκι κοίταξε τα πρόσωπα και της φάνηκαν γνώριμα.
Ακούμπησε το κορμί του στον τοίχο του κτιρίου, σαν να προσπαθούσε να πάρει λίγη από τη ζεστασιά του κι έκατσε κάτω. Έκανε πολύ κρύο εκείνη τη νύχτα. Έβγαλε από την τσαντούλα που κρατούσε ένα κουτί σπίρτα και το κοίταξε με λαχτάρα. Δεν θα έβλαπτε να άναβε ένα σπίρτο για να ζεσταθεί λιγάκι... Έπιασε το σπίρτο στα δάχτυλά του, το έτριψε πάνω στο κουτί κι εκείνο πέταξε τη μικρή, ζεστή φλόγα του. Τα μάτια του κοριτσιού άστραψαν από ικανοποίηση...
Και ξαφνικά, μέσα από τη μικρή φλόγα του σπίρτου, σαν να είδε ένα όραμα. Μια οπτασία από τα παλιά χρόνια. Ήταν εκείνη και η οικογένειά της, στο γιορτινό τους τραπέζι. Η μαμά και ο μπαμπάς της! Το δέντρο τους ήταν γεμάτο δώρα και το τραπέζι τους γεμάτο! Τα θυμόταν εκείνα τα Χριστούγεννα, τι όμορφα που ήταν! Το σπίρτο έσβησε γρήγορα και το κοριτσάκι πήρε βιαστικά ένα άλλο στο χέρι του και το άναψε. Ξανά, μέσα από τη φλόγα, ξεπήδησαν εικόνες του παρελθόντος. Ο μπαμπάς της γύρισε θλιμμένος στο σπίτι ένα πρωινό. Η εταιρεία που δούλευε είχε εξαγοραστεί από ξένη πολυεθνική και τον απέλυσαν. «Οικονομική κρίση» είχε πει τότε, αλλά το κοριτσάκι δεν κατάλαβε τι σημαίνει.
Και το δεύτερο σπίρτο έσβησε και το κοριτσάκι άναψε τρίτο. Ένα νέο όραμα ξετυλίχτηκε μπροστά της. Η μητέρα της έκλαιγε με λυγμούς, καθώς την είχαν διώξει από τη δουλειά της λόγω περικοπών. Το σπίρτο έσβησε ξανά και το κοριτσάκι άρχισε να ανάβει το ένα μετά το άλλο, για να θυμηθεί ξανά όλη την ιστορία... Και τα είδε όλα με τη σειρά. Κάτι τύποι με κουστούμια και χαρτιά στο χέρι ήρθαν για να τους πάρουν τα έπιπλα και το σπίτι και η οικογένεια έπρεπε να φύγει από εκεί. Η μητέρα της έπλενε σκάλες, μέχρι που αρρώστησε βαριά, αλλά δεν είχε ασφάλεια για να της αγοράσουν φάρμακα. Ο μπαμπάς της μπήκε στη φυλακή γιατί χρωστούσε δύο δάνεια. Είχαν χάσει τα πάντα μέσα σε λίγο διάστημα και κανείς δεν νοιαζόταν για εκείνους.
Ένας δυνατός, παγωμένος αέρας φύσηξε και το κοριτσάκι αναρρίγησε. Στα χέρια του κρατούσε το τελευταίο σπίρτο που του είχε απομείνει. Ο άνεμος έφερε κοντά της μία εφημερίδα που μπλέχτηκε στα πόδια της. Το κοριτσάκι τη σήκωσε και διάβασε: «Απόψε το υπουργικό ρεβεγιόν, στο οποίο θα παραστούν όλα τα μέλη της Βουλής για να γιορτάσουν τα αίσια αποτελέσματα της νέας, σφιχτής οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης». Γούρλωσε τα μάτια και κοίταξε τη φωτογραφία στην εφημερίδα. Γύρισε και κόλλησε το μουτράκι του πάλι στο παράθυρο. Οι άνθρωποι που γιόρταζαν μέσα σε εκείνη τη μεγάλη αίθουσα ήταν οι υπουργοί της χώρας...Ενώ το κοριτσάκι και η οικογένειά του είχαν χάσει τα πάντα, εκείνοι γλεντούσαν με ακριβά ποτά και εξωτικά φαγητά και ένα δέντρο με ολόχρυσες μπάλες. Γλεντούσαν με αυτά που είχαν κλέψει από την οικογένειά της.
Ο αέρας φύσηξε πιο δυνατός και παγωμένος από πριν. Το κοριτσάκι, τρέμοντας, τυλίχτηκε στο σάλι του κι έκρυψε το πρόσωπό του στα χέρια. Ήταν η πιο παγωμένη νύχτα που είχε ζήσει ως τότε... Στα χέρια της κρατούσε το τελευταίο σπίρτο που της είχε απομείνει... Η τελευταία πηγή ζεστασιάς της. Το πήρε στα μικρά της δάχτυλα και το άναψε... Μέσα από τη φλόγα του είδε ξανά τα χαρούμενα πρόσωπα των γονιών της, που έμοιαζαν να την καλούν κοντά τους...
Την επόμενη μέρα, όλες οι εφημερίδες της χώρας μιλούσαν για το τραγικό γεγονός που συνέβη τη νύχτα, εκείνη, των Χριστουγέννων...
Όλοι οι βουλευτές είχαν απανθρακωθεί στη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στην αίθουσα του ρεβεγιόν. Η φωτιά είχε ξεκινήσει από τις γιρλάντες που έζωναν το δωμάτιο και πολύ γρήγορα εξαπλώθηκε παντού και παγίδεψε όλους τους θαμώνες μέσα σε μια φλογερή κόλαση... Κανείς δεν γνωρίζει πώς ξεκίνησε η πυρκαγιά. Και κανείς δεν έδωσε σημασία στο μικρό παράθυρο που ήταν μισάνοιχτο πάνω από το καρβουνιασμένο δέντρο με τις χρυσές μπάλες...
Από την τραγική εκείνη ημέρα, σαν να άλλαξαν τα πάντα στη χώρα.
Το μικρό κοριτσάκι ήταν και πάλι χαρούμενο, κοντά στους γονείς του, που σύντομα βρήκαν νέες, καλύτερες δουλειές, καθώς η οικονομική κρίση έπαψε να υπάρχει. Κι έζησαν από τότε εκείνοι καλά κι εμείς...ελπίζοντας σε ένα σπίρτο!
http://peslac.pblogs.gr/2008/12/to-koritsaki-me-ta-spirta-2008-diaskefh-toy-gnwstoy-paramythioy.html
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ…

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

«Κι εσύ με ανοιχτά μαγαζιά;»


Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε αποφασιστεί ακόμα αν τα μαγαζιά του κέντρου της Αθήνας ή της υπόλοιπης Αττικής θα μείνουν ανοιχτά χθες. Δεν είναι εκεί το θέμα.
Η θλιβερή διελκυστίνδα που παίζεται εδώ και κάτι εικοσιτετράωρα για το ζήτημα αυτό βγάζει στην επιφάνεια ακόμα έναν βόθρο από τα λύματα της ελληνικής κοινωνίας. Πολιτικής και οικονομικής.
Όχι ότι έχει έλλειψη λυμάτων η επιφάνεια στην καθημερινή ζωή. Ίσα ίσα που επικρατούν.
Δεδομένου ότι ζούμε, ακόμα, υπό το καθεστώς της λεγόμενης ελεύθερης οικονομίας της αγοράς, που δεν έχουμε αποφασίσει -ακόμα- να ανατρέψουμε, αλλά, αντιθέτως, συμμετέχουμε σ' αυτήν, το αίτημα των εμπόρων αλλά και πολλών υπαλλήλων του κέντρου της Αθήνας να μείνουν ανοιχτά τα μαγαζιά την τελευταία Κυριακή του χρόνου για να αναπληρώσουν κάτι από τις καταστροφές τους από τους βανδαλισμούς των εφήμερων κουκουλοφόρων επαναστατών και τις καθημερινές συγκρούσεις ΜΑΤ-διαδηλωτών την προχριστουγεννιάτικη περίοδο, δεν στερείται βάσης.
Αν θέλουμε να γκρεμίσουμε την οικονομία της αγοράς εδώ και τώρα και από τα συντρίμμια της να χτίσουμε ένα πιο δίκαιο και ανθρώπινο σύστημα, παρακαλώ να με μετράτε μαζί σας.
Αλλά δεν έχω διαπιστώσει να είναι αυτή η επιθυμία ούτε των εξεγερμένων μαθητών, ούτε των γονιών και των δασκάλων, που τους συμπαρίστανται, ούτε των ΜΑΤ, ούτε των αστικών κομμάτων, ούτε των αριστερών μη αστικών -κατά δήλωσή τους- κομμάτων, ούτε της κυβέρνησης, ούτε και της συντριπτικής -σχεδόν ολότητας- πλειονότητας του λαού. Κακώς, κατά τη γνώμη μου, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.
Επειδή, μάλιστα, η βία γεννάει βία, ο πιο αναποτελεσματικός τρόπος για να ανατραπεί η πραγματικότητα, κατά τη γνώμη μου, είναι η επιβολή διά της βίας. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, που δεν αρθρώνεται και μια σοβαρή πρόταση για το τι θα αντικαταστήσει εδώ και τώρα το ήδη υπάρχον σύστημα. Διότι και η Γαλλική Επανάσταση ακόμα είχε μια αντιπρόταση στη βασιλεία και τη φεουδαρχία.
Αφού, λοιπόν, η ολότητα, σχεδόν, του πληθυσμού και των εξεγερμένων δεν θέλει ριζική ανατροπή αλλά περισσότερη σοβαρότητα, λιγότερη διαφθορά, λιγότερα ψέματα και δικαιότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου, το τελευταίο πράγμα που θα επιθυμούσε είναι να χρεωθεί με μερικές εκατοντάδες ή χιλιάδες απολυμένων υπαλλήλων τώρα, εξαιτίας της ανέχειας των εμπόρων, και με μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες χρεοκοπημένους μικροεπιχειρηματίες.
Επομένως, η απόφαση να τονωθεί η αγορά του κέντρου της Αθήνας και αυτή την Κυριακή είναι μια απόφαση κοινωνικά δίκαιη, ακόμα κι αν απ' αυτή θα επωφεληθούν και δέκα μεγαλοεπιχειρηματίες, που θα κερδίσουν περισσότερα από τους μικρούς.
Είπαμε, η κατανάλωση για την κατανάλωση, όχι για την ανάγκη, είναι ένα βλακώδες σύστημα, απάνθρωπο και αδιέξοδο, αλλά ας στρώσουμε τον κώλο μας κάτω να δουλέψουμε για να το αντικαταστήσουμε και μετά ας το ανατρέψουμε. Τώρα, ας σοβαρευτούμε.
Ενώ, λοιπόν, αυτά γίνονται στο κέντρο της Αθήνας, οι μεγαλοεπιχειρηματίες του Μαρουσιού με τα Mall και λοιπά χωνευτήρια ψυχών -σε αντίθεση με τις ανθρώπινες αγορές των δρόμων, όπου η κοινωνία πλάθεται και κοινωνικά, και όχι μόνο εμπορικά- αυτοί λοιπόν οι καρχαρίες, που δεν αφήνουν ούτε σεντ να χαθεί σε άλλη τσέπη, ξεσηκώθηκαν. Και με τις πλάτες του πλούτου τους και τη δειλία και οσφυοκαμψία των πολιτικών και λοιπών αιρετών δυνάμεων της χώρας απαίτησαν να μείνουν και οι αγορές του Μαρουσιού ανοιχτές στο όνομα της οικονομικής κρίσης και της ισότητας των ευκαιριών σε μια ελεύθερη οικονομία.
Για τις οποίες ίσες ευκαιρίες, βέβαια, δεν τους καιγόταν καρφάκι όταν μάζευαν όλο το χρήμα λόγω του ότι οι δημότες τους αντί να κατεβούν στο κέντρο της Αθήνας -όσοι το έκαναν παραδοσιακά- έκαναν όλες τις προχριστουγεννιάτικες αγορές στον δήμο τους, επειδή το κέντρο της Αθήνας σπαζόταν, καιγόταν, δερνόταν επί 15 μέρες, μέχρι που η επανάσταση να αποφασίσει να πάει για χριστουγεννιάτικες διακοπές, άλλη μία πρωτοτυπία των νεοελληνικών επαναστάσεων, με πληρότητα μέχρι και 100% στην Αράχοβα και τα λοιπά resorts της χώρας, καλά να 'ναι οι άνθρωποι της επαρχίας, να ζήσουν κι αυτοί.
Και επειδή η ανάγνωση είναι δύσκολη δουλειά, να προσέξει ο αναγνώστης ότι εδώ δεν μιλάμε για τους μικρέμπορους του Αμαρουσίου, αλλά γι' αυτούς που ξεκίνησαν την αντίδραση στο άνοιγμα των μαγαζιών του κέντρου της Αθήνας. Τους καρχαρίες των μεγάλων πολυκαταστημάτων, όπου γυαλίζει το μάτι της απληστίας. Αυτούς που η κυβέρνηση και άλλες αιρετές δυνάμεις του τόπου είτε τρέμουν να τους πουν όχι, είτε είναι ομοϊδεάτες τους, είτε προσδοκούν ένα πεταμένο κόκαλο.
Μέσα σ' αυτόν τον ανθρωποφαγικό παραλογισμό, οι καρχαρίες του Μαρουσιού διεμήνυσαν στο πανελλήνιο: Ή θα φάμε όλοι μαζί, ή κανείς. Τέτοια αλληλεγγύη στους συναδέρφους και συνανθρώπους τους!
Μέσα σ' αυτό το ζοφερό κλίμα, όρθωσαν την αντίδρασή τους και οι δυνάμεις εκείνες που, όχι άδικα γενικώς αλλά άδικα στη συγκεκριμένη περίπτωση, αντιδρούν στην κυριακάτικη εργασία και οι οποίες πολύ φοβούνται ότι η σημερινή Κυριακή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν εφαλτήριο για τη μελλοντική κατάργηση της αργίας, με άλλοθι την οικονομική κρίση και άλλα παραμύθια με λύκους. Χωρίς να σκέφτονται ότι, αν ελέγχουν αυτές το σημερινό «ναι», μπορούν να ελέγξουν και το αυριανό «όχι».
Και χωρίς να ξεχνάμε εμείς ότι όλα τα κατακτημένα, που έχουν χαθεί τα τελευταία χρόνια, με άλλοθι τη μείωση των κερδών των καρχαριών, χάθηκαν με την υπογραφή, ή την ανοχή, ή την πλημμελή αντίδραση αυτών των πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων. Με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Στην κορυφή αυτού του οχετού ανθρωποφαγίας φιγουράρει η κυβέρνηση, που, ανίκανη να ασκήσει πολιτική υπέρ των εργαζομένων και υπέρ των μικρομεσαίων σε όλα τα επίπεδα, σέρνεται δέσμια των εργοδοτικών, κεφαλαιοκρατικών και προσωπικών διαπλοκών, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση και αλληλοσπαραγμό σε μια, έτσι κι αλλιώς, εύκολα αδερφοφαγική ελληνική κοινωνία.
Ο πόλεμος του ωραρίου μπορεί να μοιάζει επιφανειακά περιπτωσιακός. Δεν είναι. Είναι ο καθρέφτης του πώς σκέφτεται και πώς δρα μια εξουσία, μια οικονομία και μια κοινωνία. Οι οποίες μοιάζουν περισσότερο έτοιμες και ικανές να ληστέψουν τους μάγους με τα δώρα παρά να τους συνοδεύσουν.
Και, μια και δεν υπάρχουν μάγοι με δώρα, αλληλοληστεύονται.

Υ.Γ. Σπάει το κεφάλι της η ΕΛ.ΑΣ. και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις να βρει ποιοι και γιατί γάζωσαν με καλάσνικοφ την κλούβα των ΜΑΤ τα χαράματα της Τρίτης από ένα παλιό πολυβολείο της Πολυτεχνειούπολης. Εκτός από την πιθανότητα ατζαμήδων κυνηγών, που είχαν βγει για μπεκάτσες, υπάρχουν άλλες δύο, οι οποίες αντέχουν στη δύναμη της λογικής.
Η βολή από το χώρο ασύλου της Πολυτεχνειούπολης δεν κάνει άλλη δουλειά από το να δυναμώνει τη φωνή και την ισχύ όλων εκείνων, που ψάχνουν να βρουν μια ευκαιρία για να συρρικνώσουν ή να καταργήσουν το άσυλο. Ακόμα, ενισχύει τα αντανακλαστικά και την πίεση εκ μέρους του συντηρητικού κομματιού του λαού, που θέλει ησυχία, τάξη και ασφάλεια.
Να προσθέσει κανείς σ' αυτά, ότι η βολή έπεσε χαράματα, που δεν βλέπει ο σκοπευτής καλά αν σημαδεύει λάστιχα, λαμαρίνα ή παράθυρα, επομένως το χτύπημα είναι τυφλό.
Με την πολιτική έννοια του όρου, η αστυνομία «ψάχνει να έχει έναν νεκρό» αυτήν την περίοδο. Θα ανατρέψει τα πάντα.
Αν συντεθούν όλα τα παραπάνω, το μείγμα γίνεται εκρηκτικό και ένας αριστερός ή αριστεριστής οπλοφόρος έχει τη στοιχειώδη ιδεολογική υποδομή για να το δει.
Για την ιστορία, ακόμα και η 17Ν με τον ΕΛΑ δεν χτύπησαν ποτέ έτσι, που να διακυβεύεται το άσυλο και μάλιστα σε μια περίοδο που απειλείται τόσο πολύ και από την κυβέρνηση και από τη δικαστική εξουσία.
Αν η ριπή κατά της κλούβας ρίχτηκε από ανθρώπους που θεωρούν τους εαυτούς τους αγωνιστές, δεν ξέρουμε από ποιους να φυλαχτούμε περισσότερο. Από την κυβέρνηση ή από τους αγωνιστές.

http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=89522924,17677772,31720268

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008

Γιατί ο γιος μου βάζει λουκέτο στο σχολείο του


Tο Σάββατο 6 Δεκεμβρίου στις 11 το βράδυ ήρθε ο 17χρονος γιος μου και μου ζήτησε να του βρω ένα λουκέτο. «Ένας μπάτσος σκότωσε ένα 15χρονο μαθητή και θα κλειδώσουμε το σχολείο. Θα γίνει κόλαση με τους βρωμομπάτσους».
Χωρίς ερωτήσεις έτρεξα να του βρω το λουκέτο. Το λουκέτο ήταν μικρό, δεν έκανε τη δουλειά του και το σχολείο άνοιξε!...
Μ’ αυτόν τον παράδοξο τρόπο έμαθα τόσο για το φόνο του Αλέξη όσο και για το ότι τα παιδιά του λυκείου θα αρχίσουν να δείχνουν την οργή τους με απρόβλεπτους τρόπους. Τέσσερις μέρες μετά, μαζί με τους συμμαθητές του, αγόρασε ένα λουκέτο, μεγάλο αυτή τη φορά, και τα χαράματα ξεκίνησαν να ξανακλείσουν τα βρωμοσχολεία (όπως τα είπε). Τους σταμάτησαν η ραγδαία πρωινή νεροποντή και μια «προδότρα» γειτόνισσα του σχολείου που ειδοποίησε το διευθυντή και το σχολείο άνοιξε πάλι κανονικά.
Και το ερώτημά μου ήταν και είναι: το σχολείο άνοιξε. Και;
Παρακολουθώ χρόνια τώρα από πολύ κοντά το γιο μου. Πρώτα από όλα από αγάπη, αλλά και για ιδιοτελείς σκοπούς: προσπαθώντας να ξαναζήσω τα χαμένα παιδικά μου χρόνια μέσα από αυτόν. Και επίσης για να ζήσω τον κόσμο με τα μάτια ενός παιδιού που μεγαλώνει και τον κοιτάζει με τη φόρα της δικής του γενιάς. Αποτέλεσμα αυτής της επαφής με το γιο μου ήταν να ξαναβρώ αθωότητες καλά κρυμμένες στο θολό παρελθόν των πρωτόγονων αισθημάτων, εκεί που είχε σχηματιστεί ο δικός μου προσωπικός παράδεισος που εμπλούτισε δύο ταινίες μου. Τον «Καβάφη» και τον «El Greco». Όλα αυτά τα χρόνια, από το νηπιαγωγείο έως τώρα, στο τέλος του λυκείου, παρακολουθώ τη διαδρομή της καθημερινότητάς του, το σχηματισμό του ψυχισμού του, τη σταδιακή «φιλοσοφία» του για τη ζωή και την ύπαρξή του.
Τώρα που η μαθητιώσα νεολαία έφτασε ως τα όρια της οργής και διαδηλώνει, κλείνει τα σχολεία, πετροβολά, δεν θέλει να πάει στα μαθήματα, προσπαθώ να καταλάβω πώς και γιατί έγινε αυτό.
Από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού, ανάμεσα στο σχολείο και τα διαβάσματα, ο γιος μου πάντα με ρωτούσε «κι εγώ πότε θα παίξω;». Το σχολείο ήταν ένα δυσβάσταχτο έργο. Αργότερα στο γυμνάσιο, ανάμεσα στο σχολείο, στα έξτρα μαθήματα και τα διαβάσματα, έλεγε «δεν παίζω... και δεν περνάω καλά, πότε θα περάσω καλά;».
Και όταν πήγε στο λύκειο, καθισμένος μπροστά στο computer, δίπλα στη ντουλάπα με τα 40 μπλουζάκια, τα 12 παντελόνια, τα 6 ζευγάρια παπούτσια φίρμας και μία στοίβα DVD, άρχισε να λέει: «Σ’ αυτόν το σάπιο κόσμο που φτιάξατε, εγώ πώς θα ζήσω;».
Κι ήρθε η δολοφονία του Αλέξη. Κι ο γιος μου έγινε πιο σοβαρός. Ξεχύθηκε μαζί με τους απελπισμένους συμμαθητές του στις πορείες, στα κλεισίματα των σχολείων, χωρίς καθοδηγητές, χωρίς ινστρούκτορες, όπως συνέβαινε στη γενιά της Αριστεράς στα χρόνια της νεότητάς μου.
Κι όταν τον ρώτησα πώς φτάσαμε ως εδώ, είπε: «Ποτέ κανείς, ούτε στο δημοτικό ούτε στο γυμνάσιο ούτε στο λύκειο, δεν προσπάθησε να καταλάβει ποιος είμαι και τι μπορεί να θέλω από τη ζωή. Μου γέμισαν το μυαλό μ’ αυτά που γράφουν τα βιβλία, που ήταν άψυχα και δεν μιλούσαν στην ψυχή μου. Σάπισε το μυαλό μου από τις σάπιες γνώσεις. Είμαι παιδί και αισθάνομαι γέρος χωρίς να ’χω ζήσει τη ζωή μου. Και κάθε φορά που προσπαθώ να δω ποιο μπορεί να είναι το μέλλον μου, δεν βλέπω παρά ένα τεράστιο κενό χωρίς ελπίδα. Κι ό,τι βλέπω γύρω μου το βλέπω σάπιο, τους καθηγητές, τους κυβερνώντες, τους τηλεανθρώπους, τους κουκουλοφόρους (που είναι μπάτσοι) και τους μπάτσους, που είναι κι αυτοί προϊόν της δικής σας κοινωνίας. Γι’ αυτό κατεβαίνουμε στις διαδηλώσεις και κλείνουμε δρόμους, χτυπούμε τα ΜΑΤ και ανάβουμε φωτιές. Μήπως χαθούν και σβήσουν όλοι αυτοί που μας κυκλώνουν με “το τίποτά” τους. Γιατί δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Γιατί, ούτως ή άλλως, χαμένοι είμαστε από τον κόσμο που μας φτιάξατε».
Έναν κόσμο όπου τα σχολεία παράγουν υποτακτικά και ανελεύθερα άτομα, ενώ θα έπρεπε να δημιουργούν δημιουργικές και αυτόβουλες προσωπικότητες. Έναν κόσμο εικονικής πραγματικότητας και άκρατου καταναλωτισμού. Χωρίς όραμα και ελπίδα. Και η ευτυχία; Η αληθινή χαρά της ζωής; Από πού θα έρθει;
Καιρός του σπείρειν, καιρός του θερίζειν. Εμείς σπείραμε «ένα πουκάμισο αδειανό» και τα παιδιά μας αυτό το κενό θερίζουν. Και οργίζονται, καίνε, αλυσοδένουν τα σχολεία, που δεν είναι σχολεία αλλά μηχανισμοί καταπίεσης και άχρηστης γνώσης και επιπλέον έχουν αντικατασταθεί πλήρως από τα ιδιωτικά φροντιστήρια (άλλη ελληνική - παγκόσμια πατέντα!).
Προσπαθώ να κάνω συγκρίσεις ανάμεσα σ’ αυτό που έζησα ως έφηβος και σ’ αυτό που ζει ο έφηβος γιος μου. Η μεγάλη διαφορά της γενιάς μου και της γενιάς του γιου μου είναι ότι εμείς πιστεύαμε ότι με το όραμα της Αριστεράς θα αλλάζαμε τον κόσμο και σιγά σιγά διαπιστώσαμε πως όλα ήταν «ένα μεγάλο ψέμα», ενώ η γενιά του γιου μου, χωρίς προσδοκία, οράματα, βιώνει την απογοήτευση από τα τρυφερά εφηβικά χρόνια. Τι ενώνει τη γενιά μου με τη γενιά του γιου μου; Το υπαρξιακό κενό των ανώριμων καιρών μας. Όμως είναι βέβαιο πως θα έρθουν καλύτερες μέρες για το μελλοντικό άνθρωπο. Κι αυτό θα συμβεί όταν το ανθρώπινο γένος θα πιστέψει στο αληθινό «ΕΜΕΙΣ» και όχι στα πολλά διασκορπισμένα «εγώ». Τότε, δηλαδή, που οι ανθρώπινες οντότητες θα μπορούν να αποτελούν αρμονικό και οργανικό μέρος της συμπαντικής αρμονίας και ομορφιάς. Πόσο κοντά ή πόσο μακριά είμαστε απ’ αυτό, κανείς δεν το ξέρει. Ευχόμαστε όμως αυτό να συμβεί σύντομα, για το καλό και την ευτυχία των ανθρώπων. Γι’ αυτό έδωσα το λουκέτο στο γιο μου για να κλείσουν με τους συμμαθητές του ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ «το γαμημένο το σχολείο», μήπως και ΜΑΖΙ φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο, τον κόσμο του μέλλοντός τους, χωρίς τα βαρίδια της δικής μας αστοχίας.
Γιάννης Σμαραγδής

http://www.e-tipos.com/content/staticfiles/issues/2008/12/20/201208%2014.pdf

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Ο γύρος του κόσμου μέσα από τις web κάμερες



Προσοχή, μας βλέπουν. Σχεδόν οπουδήποτε και αν περπατάμε, σταθούμε, συνομιλήσουμε ή κυκλοφορήσουμε με το αυτοκίνητό μας. Στον υπολογιστή του γειτονικού σπιτιού στην Αθήνα, στην Αλάσκα, στο Τόκιο, στη Μελβούρνη, στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο και σε πολλές ακόμη πόλεις. Σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Όμως τους βλέπουμε και εμείς. Με τον ίδιο τρόπο, μέσα από τον υπολογιστή μας. Μας παρατηρούν και τους παρατηρούμε. Και όλοι μαζί αφήνουμε το βλέμμα να πλανηθεί σε άδειους νυχτερινούς ή μποτιλιαρισμένους δρόμους, σοκάκια, αχανείς πόλεις, αρχαιολογικούς χώρους, τουριστικούς προορισμούς, εξωτικά μέρη. Η νέα κοινωνία της απανταχού παρούσας web κάμερας μέσω διαδικτύου είναι εδώ και συνδέει όλη τη Γη. Κοσμοπολίτες έστω και εξ αποστάσεως.
Λίγες ώρες πριν ξημερώσει βρέθηκα σχεδόν έκπληκτος να παρακολουθώ στο φορητό υπολογιστή μου την κυκλοφορία στους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Αραιή εκείνη την ώρα, αλλά πραγματική. Ή, για την ακρίβεια, με την εικόνα να ανανεώνεται με ρυθμό ανά μερικά λεπτά ή και λιγότερο. Προσπάθησα να συνειδητοποιήσω τι είχα κάνει. Λίγο νωρίτερα είχα αρχίσει να «τρέχω» το λογισμικό του web browser, Opera (www.opera.com), που βασίζεται σε ανοιχτό λογισμικό, ένα πακέτο δηλαδή που διατίθεται σε όποιον το αναζητήσει από το διαδίκτυο.
Ανάμεσα στις πολλές εφαρμογές διατίθενται και τα widgets, μικρές ολοκληρωμένες εφαρμογές που μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και στο απρόσμενο. Όπως για παράδειγμα το ταξίδι στην υφήλιο, μέσα από χιλιάδες κάμερες εγκατεστημένες επίσημα ή από ιδιώτες. Η ίδια εφαρμογή τρέχει από οποιονδήποτε internet browser στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://webcams.travel. Σε ελάχιστο χρόνο έγινα ταξιδευτής του κόσμου χωρίς να κουνηθώ από την καρέκλα μου. Από την Αθήνα σχεδόν τυχαία βρέθηκα στο Λονδίνο, ύστερα στη Νέα Υόρκη, στο Άμστερνταμ, στο Τόκιο και κάποια στιγμή…στην Αλάσκα.
Kάθε πληκτρολόγηση είναι και διαφορετικός προορισμός, και μάλιστα, ανάλογα με την περίπτωση, τη διάρθρωση του δικτυακού τόπου και την ευρύτητα της εφαρμογής προβάλλεται χάρτης της χώρας με προσημειωμένες τις επίσημα εγκατεστημένες κάμερες ανά πόλη και περιοχή, καθώς και κείμενο με διάφορα στοιχεία.
Άλλωστε αυτή ακριβώς είναι και η λειτουργία του Google Earth, της εφαρμογής που προσφέρει περιήγηση στους χάρτες του κόσμου και επιπρόσθετα, πλέον, μέσα από τα τουλάχιστον 5.000 σταθερά ψηφιακά «μάτια» που έχουν τοποθετηθεί σε όλο τον κόσμο.
Ένα βήμα παραπέρα βρίσκεται η δυνατότητα να προσθέσουμε και να εγγράψουμε με τη δική μας κάμερα. Ωστόσο, στην προέκτασή της η εφαρμογή παίρνει άλλες διαστάσεις . Αρκεί αυτό για να απελευθερωθούν υπόνοιες και φόβοι. Για παράδειγμα, ποιος ο λόγος οποιοσδήποτε έχει συνδεθεί με μία από τις κάμερες να βλέπει πόσοι άνθρωποι περασμένα μεσάνυχτα κυκλοφορούν σε μεγάλα εμπορικά κέντρα, σε ερημικούς δρόμους ή ακόμη και στα γραφεία μεγάλων οργανισμών;
Η δυνατότητα αυτή έχει πολλές αναγνώσεις. Η πρώτη θέλει το διαδίκτυο να μας ταξιδεύει στα σπίτια φίλων μέσω video chat. Η δεύτερη μας τοποθετεί θεατές σε τουριστικούς προορισμούς. Η τρίτη σε θέση κρυμμένου παρατηρητή κυκλοφορίας αυτοκινήτων, ίσως και άλλων δημόσιων δραστηριοτήτων. Η τέταρτη με την ιδιότητα του επίμονου παρατηρητή να εντοπίζουμε περαστικούς που πέφτουν θύματα βίας. Τεχνικά προωθημένο και ταυτόχρονα αλτρουιστικό. Όμως αναμφίβολα τίθενται και ερωτήματα, όπως για παράδειγμα η αντιπαράθεση της δύναμης που διαθέτει ο πολίτης του κόσμου να βλέπει παντού και να δημοσιοποιεί απόψεις σε αντιπαράθεση με τους θεσμοθετημένους φορείς.
Την πρώτη ζωντανή μετάδοση μέσω web κάμερας τη συναντάμε 17 χρόνια πριν, όταν κάποιοι σκεφτήκαν να τοποθετήσουν τη συσκευή σε χώρο του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ. Ωστόσο η επίσημη διάθεση λογισμικού και της σχετικής τεχνολογίας άρχισε το 1996, με το διαδικτυακό τόπο JenniCam. Μετά τις πρώτες διαπροσωπικές επαφές, η εφαρμογή αυτή έδωσε τη σκυτάλη σε μεγάλες εταιρίες και οργανισμούς που διαπίστωσαν πόσο αποτελεσματική για τον προϋπολογισμό και την ταχύτητα λήψης αποφάσεων μπορεί να είναι μια βίντεο συνεδρίαση. Εν τω μεταξύ είχαν τεθεί σε εφαρμογή η ευρυζωνικότητα και οι συνδέσεις DSL. Αντίστοιχα βέβαια πολλαπλασιάστηκαν και οι διαδικτυακοί τόποι για τηλεσυναντήσεις και τηλεσυζητήσεις, αλλά και η ικανοποίηση άγνωστοι άνθρωποι να γνωρίζονται μεταξύ τους καταρρίπτοντας οποιαδήποτε έννοια απόστασης. Αν και είναι δύσκολο να καταμετρηθούν οι διαδικτυακοί τόποι για ζωντανές διασυνδέσεις, οι εκτιμήσεις τους ανεβάζουν σε χιλιάδες.

http://www.e-tipos.com/content/staticfiles/issues/2008/12/10/101208%2030.pdf

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Μεγάλοι ερμηνευτές5: Χαρούλα Αλεξίου


Αρχές της δεκαετίας του ’50... Στο Συνοικισμό της Θήβας... Στην καρδιά του χειμώνα... Το κλίμα στο σπίτι της οικογένειας Ρουπάκα είναι γιορτινό, διπλά γιορτινό. Τα Χριστούγεννα μόλις έχουν περάσει και η οικογένεια αποκτά το δεύτερο παιδί της, που παίρνει το όνομα της γιαγιάς. Μέσα από την αγκαλιά της Ιφιγένειας, η Χαρούλα αντικρίζει πρώτη φορά με τα βρεφικά της μάτια τον κόσμο... Η Ιφιγένεια είναι αυτό που λένε «η γυναίκα του σπιτιού», φροντίζει για τα πάντα εκεί και μεγαλώνει τα παιδιά της με πολλή αγάπη. Ο Θανάσης, γεωργός, εργάζεται για να εξασφαλίσει την οικογένειά του.
Η «μάγισσα» κάνει τα πρώτα της βήματα. Τα χρόνια είναι δύσκολα, παράλληλα όμως και τόσο όμορφα. Η Χαρούλα μεγαλώνει σε ένα σπίτι ανοιχτό για όλους. Οι άνθρωποι μαζεύονται παρέα, γλεντάνε, χαίρονται, τραγουδάνε -καθένας το δικό του αγαπημένο στυλ τραγουδιού, μα όλοι το ίδιο καλά- η μαμά τα τραγούδια του Αττίκ και άλλα ελαφρά της εποχής, ο μπαμπάς και οι θείοι τα δημοτικά και η γιαγιά τα τραγούδια του τόπου της, τα σμυρνέικα. Χωρίς να το ξέρουν, εκπαιδεύουν ήδη τα παιδιά τους και τους μεταλαμπαδεύουν την αγάπη για τη μουσική. Η μικρή ανεβαίνει στις πρώτες καρέκλες και μαζί με τα παιδικά τραγούδια, σιγοτραγουδά και το «Γαρύφαλλο στ’ αυτί», όπως ακριβώς το ακούει στο ραδιόφωνο, χωρίς πολλά «σ», και επιμένει πως «ξέρει αυτή, έτσι πρέπει να λέει τα τραγούδια». Το σκηνικό στη μνήμη της Χαρούλας συμπληρώνει η εικόνα του αγρού, στον οποίο κάνει τα πρώτα της όνειρα, όνειρα που χρόνια αργότερα θα γίνουν υλικό για τα τραγούδια της.
Στα 8 της χρόνια όμως χάνει τον πατέρα της και στην καρδιά της μένει χαραγμένη η μελωδική του φωνή. Αναγκάζεται να αφήσει πίσω τα ανέμελα παιχνίδια. η Ιφιγένεια, «κλειδώνει 2 φορές το σπίτι» της οδού Ανθεμίου και ξεκινούν για την Αθήνα, για μια νέα ζωή. Τότε για εκείνη και τον αδερφό της, γεννιέται ο αρχηγός τους. Ήδη οι πρώτοι στίχοι για την «μπαλάντα της Ιφιγένειας» τριγυρίζουν στο μυαλό της Χαρούλας... «Με πήρες κάποτε απ’ το χέρι και δε σε ρώτησα που πάμε...»
Στην πόλη, η ζωή δεν τους φέρεται καλύτερα. Ανοίγουν ένα παντοπωλείο, όπου η Χαρούλα περνάει τις ώρες που της απομένουν από το σχολείο, ενώ ο Γιώργος αρχίζει να δουλεύει «στα καράβια» για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια. Έχει πλέον μεγαλώσει αρκετά ώστε να την απασχολούν τα πάντα γύρω της, ζητάει κάπου να στηριχθεί, και αυτό το άτομο είναι ο «αρχηγός» της, είναι η μάνα της. Δένονται πολύ, γίνονται φίλες, μοιράζονται τους φόβους, τις αγωνίες, τα όνειρα, μεγαλώνουν μαζί...
Τη Χαρούλα όμως κάτι την «τρώει» μέσα της. Θέλει να μάθει όσο πιο πολλά μπορεί. Πηγαίνει στο Γυμνάσιο Οικοκυρικής, μαθαίνει αγγλικά, γαλλικά και κιθάρα και παράλληλα βγάζει τα πρώτα της χρήματα εργαζόμενη σε ένα γραφείο, όπου πουλάει οικόπεδα. Θέλει όμως και να σπουδάσει, να σχεδιάζει σπίτια, να γίνει αρχιτέκτων. Της αρέσει όμως πιο πολύ να χρωματίζει ψυχές, θέλει να γίνει ηθοποιός και αποφασίζει να δώσει εξετάσεις στη δραματική σχολή. Τα καταφέρνει, αρχίζει να παρακολουθεί μαθήματα αλλά σύντομα καταλαβαίνει ότι δεν είναι αυτό που την ελκύει τόσο, θεωρεί ότι ποτέ «δεν θα μπορέσει να γίνει καλή ηθοποιός» και τα παρατάει.
Εν τω μεταξύ, ο Γιώργος έχει γυρίσει από τα καράβια και ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι. Εργάζεται στην «Αρχιτεκτονική» μαζί με τον Αλέξη Γεωργίου. Στο πρόγραμμα παρουσιάζεται ξαφνικά ένα κενό και ο Γιώργος κάνει τη μεγάλη πρόταση στην αδερφή του, η οποία ως τότε τραγουδάει μόνον ερασιτεχνικά, για τους φίλους της. Η Χαρούλα, χωρίς να το πολυσκεφτεί λέει το «ναι». Η ζωή της αλλάζει δρόμο. Εμφανίζεται μετά από 2 μέρες ... στις 17 Ιανουαρίου του 1970. Δε θέλει με τίποτα να το μάθουν οι θείοι της στη Θήβα, γι’ αυτό βγαίνει στην αρχή, παίρνοντας το όνομα του πατέρα της, ως Χαρούλα Αθανασίου, και λίγες μέρες μετά ως Χαρούλα Αλεξίου, από το όνομα του φίλου της, του Αλέξη, που «ακουγόταν περισσότερο καλλιτεχνικό». Η Χαρούλα, χωρίς τρακ, κοιτώντας ψηλά, τραγουδάει. Στα τραπέζια ο Αλέκος Αλεξανδράκης, η Τζένη Καρέζη, η Ελένη Χατζηαργύρη ανακαλύπτουν το νέο ταλέντο, τη φωνή, τη Χαρούλα Αλεξίου...
Κάπως έτσι άρχισαν όλα... από τη Θήβα στην Αθήνα...

Δισκογραφία
• 1975: 12 Λαϊκά Τραγούδια
• 1976: Χάρις Αλεξίου 2
• 1976: Λαϊκές Κυριακές
• 1977: 24 Τραγούδια
• 1979: Τα τραγούδια της Χαρούλας
• 1980: Ξημερώνει
• 1981: Τα τραγούδια της γης μου
• 1981: Τα τραγούδια της χθεσινής μέρας
• 1982: Η ζωή μου κύκλους κάνει
• 1983: Τα τσίλικα
• 1984: Εμφύλιος έρωτας
• 1986: Η αγάπη είναι ζάλη
• 1987: Η Χάρις Αλεξίου σε απρόβλεπτα τραγούδια
• 1988: Η νύχτα θέλει έρωτα
• 1988: Χάρις Αλεξίου (Best)
• 1990: Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια
• 1991: Η δική μας νύχτα (Live)
• 1991: Η Αλεξίου τραγουδά Χατζή
• 1992: Δι' ευχών
• 1993: Οι μπαλάντες της Χαρούλας
• 1994: Εϊ
• 1995: Οδός Νεφέλης '88
• 1996: Γυρίζοντας τον κόσμο (Live '92-'96)
• 1997: Ένα φιλί του κόσμου (Live)
• 1997: Γυρίζοντας τον κόσμο & Ένα φιλί του κόσμου (Live)
• 1998: Το παιχνίδι της αγάπης
• 2000: Ψίθυροι
• 2000: Παράξενο Φως
• 2002: Cine Κεραμικός (Live)
• 2003: Ως την άκρη του ουρανού σου
• 2004: Ανθολόγιο
• 2006: Βύσσινο και νεράντζι
• 2007: Αλεξίου - Μάλαμας - Ιωαννίδης: Live στον Λυκαβηττό
• 2007: Ωδείο Ηρώδου Αττικού - Αφιέρωμα στο Μάνο Λοΐζο

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Φτηνά Χριστούγεννα


Επισκεύασε, ανακύκλωσε, μεταποίησε, σκέψου λύσεις που θα σε βοηθήσουν να περάσεις πιο εύκολα την οικονομικά δύσκολη εποχή που μπαίνουμε. Δες με άλλο μάτι τις Γιορτές. Έχει πλάκα και συμφέρει.
Tο περίφημο «πνεύμα των Xριστουγέννων» είναι φέτος κάπως κατσουφιασμένο. Η «γενιά των 700 ευρώ» γίνεται με γοργά βήματα «οι γενιές των 700». Ο Άγιος Βασίλης πέθανε, οι κινέζικες βιομηχανίες που του έφτιαχναν τα παιχνίδια έκλεισαν και η GM αδυνατεί να του παραδώσει την καινούργια τούρμπο μηχανή που θα τον βοηθούσε να τα προλάβει όλα. Τα εμπορικά κάνουν εκπτώσεις παραμονές Γιορτών. Όλοι κοιτάνε, αλλά κανείς δεν αγοράζει. Η πάλη των τάξεων αργοπεθαίνει στα super market, οι τσαγκάρηδες, τα «χρυσά ψαλίδια», τα “second hand”, οι παντός είδους επισκευαστές δουλεύουν και πάλι. Οι περσινές και οι προπέρσινες collection είναι περισσότερο trendy από τις φετινές, τα μπαλωμένα και τα φθαρμένα μοιάζουν να δίνουν περισσότερη στοργή στο δέρμα. Η ίδια η εποχή δείχνει το δρόμο. Η (αντιαισθητική) εποχή του large τελείωσε. Επανέρχεται το μέτρο, κι αυτό ίσως φέρει πάλι μια κάποια αρμονία. Παλιά λέγανε πως η φτώχεια θέλει καλοπέραση, ίσως τώρα να θέλει απλώς σύνεση και μέτρο.

Το έξυπνο εισιτήριο
Εκτός από τις λαϊκές απογευματινές που έχουν χαμηλότερες τιμές, τα θέατρα έχουν εφαρμόσει το σύστημα της διαβάθμισης της τιμής των εισιτηρίων για να ενισχύσουν τις καθημερινές. Αναζητήστε τις χαμηλότερες τιμές που δίνουν όλοι σχεδόν κάθε Τετάρτη και Πέμπτη. Όσοι είναι μέχρι 25 ετών δικαιούνται φοιτητικού εισιτηρίου σε πολλά θέατρα. Αν είστε δέκα άτομα μπορείτε να βγάλετε ομαδικό εισιτήριο. Η διαφορά της τιμής είναι μεγάλη. Ενδεικτικά, σε θέατρο με εισιτήριο των € 27 το ομαδικό έχει γύρω στα¬ € 18. Το ίδιο ισχύει και για πολλούς κινηματογράφους (κυρίως πολυσινεμά), που έχουν διαρκώς προσφορές εισιτηρίων για συγκεκριμένες ώρες και ημέρες, ενώ και οι συναυλίες έχουν άλλη τιμή στην προπώληση και άλλη στο ταμείο. Υπάρχουν και κάποια bar που έχουν “happy hour” με φθηνότερο ποτό.

Στο διαδίκτυο
Έχει γίνει το βασικό όπλο για την ανταλλαγή αντικειμένων ή εργασίας και για τις εκδηλώσεις που δεν έχουν είσοδο. Άλλωστε, το κίνημα recycle είναι πια παγκόσμιο (δες http://www.recycle.org).
Πολύ δημοφιλής είναι και η ανταλλαγή εργασίας. Ένας καθηγητής π.χ. κάνει μάθημα στο παιδί ενός μπογιατζή κι αυτός του βάφει το σπίτι. Ενδιαφέρον έχει ακόμη και το free internet. Ούτε πάγια, ούτε συνδέσεις, ούτε κόστος χρήσης. Αρκεί μια βόλτα στο Σύνταγμα, στο Θησείο ή στην πλατεία Κοτζιά και... παγκάκι, laptop, μπίρα απ’ το περίπτερο. Βόλτα στην πόλη και internet τζάμπα. Σύντομα το δωρεάν wi-fi θα επεκταθεί και σε λιμάνια, αεροδρόμια, πλατείες, metro κι άλλα σημεία συνάθροισης πολλών ανθρώπων, αλλά και σε όλες τις ακριτικές περιοχές. Χρήσιμες διευθύνσεις για όλα τα παραπάνω:
http://www.forfree.gr
http://www.enow.gr
http://www.groups.yahoo.com/group/AthensGreeceFreecycle
http://www.insomnia.gr/forum/showthread.php?t=104228

STOCK & SHOPPING
Take 4 Outlets
Επιλεγμένες προτάσεις επώνυμων ειδών από προηγούμενες σεζόν σε 5 όχι και τόσο γνωστά outlet.
Triumph Εσώρουχα και πιτζάμες με έκπτωση 50% (βλ.: κιλοτάκι με € 1,50!). Αβέρωφ 34, Περισσός (στον ηλεκτρικό), 210 2597.700
After Season Stock υψηλής μόδας (Donna Karan, Givenchy, Moschino κ.ά.) περασμένων collection μέχρι και 80% φθηνότερα. Πινδάρου 42, Κολωνάκι, 210 3640.445
Σπηλιόπουλος Ο ναός των στιλιστών. Πολύ εκλεκτές φίρμες σε παπούτσια κι όχι μόνο (Blumarine, Anne Klein κ.ά.) στη μισή τιμή. Ερμού 63, 210 3227.590 & Ανδριανού 50, Πλάκα
Κλαουδάτος Μάρκες όπως Teva, Campus, Rip Curl, Quiksilver, Billabong, Napapijri κ.ά. από 10% έως 70% κάτω. Τζων Κένεντυ 84, Περιστέρι, 210 5763.935

Και ακόμα, για εκπτώσεις 50-80%
Shop and Trade Mεσογείων 10, Αθήνα, 210 7473.435/ Ελευθερίου Βενιζέλου 210Α, Π. Φάληρο, 210 9831.151
Empoli Outlet Ιφιγενείας 73, Νέα Ιωνία, 210 2797.111 & Κωνσταντινουπόλεως 35, Περιστέρι, 210 5755.500
Anastasi Bournazos Εκτός από τα καινούργια μοντέλα θα βρεις και περσινά με έκπτωση από 40 έως 60%. Aρκαδίας 16, Περιστέρι, 210 5776.590
Tsouderos Περιστέρι, Καλαμών 1 & Παναγή Τσαλδάρη, 210 5715.237
Factory Outlet Πειραιώς 76, Νέο Φάληρο/ Εμπορικό Πάρκο Αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος, Σπάτα
Raxevsky 28ης Οκτωβρίου 34, Νέα Ιωνία, 210 2723.511
Hunter Mαρίνου Aντύπα 56, Hλιούπολη, 210 9735.076
Benetton Aλατσατών 34, N. Iωνία, 210 2717.774
Ηaralas Αναγνωστοπούλου 4, Κολωνάκι, 210 3356.452
Prince Oliver Ύδρας 9 και Kύπρου, Mοσχάτο, 210 4804.920

Stock στο Φάληρο
Stockατζίδικα γνωστών αθλητικών εταιρειών συνωστίζονται δίπλα στη θάλασσα.
Umbro, Ellesse, Speedo Eλ. Bενιζέλου 263, Π. Φάληρο, 210 9848.175
Sergio Tacchini Eλ. Bενιζέλου 269, Π. Φάληρο, 210 9848.378
Adidas και Reebok Τερψιθέας 49, Π. Φάληρο, 210 9851.435 & Adidas (μόνο) Ελ.Βενιζέλου 247, Ν. Σμύρνη, 210 9846.642
Bonus Shoe Market Geox, Shooz!, Replay για άνδρες και γυναίκες. Eλ. Bενιζέλου 166 & Παμφυλίας 24, Π. Φάληρο, 210 9332.290
Nike Eλ. Bενιζέλου 224, Π. Φάληρο 210 9836.021

Η νέα ζωή των ρούχων
Αμερικάνικη αγορά Wonderbra, Gap, Levi’s, Lee, τουαλέτες, νυφικά, βρακιά… όσο μεγαλώνει τόσο μας πορώνει. Σοφοκλέους 19 (Στοά Αθανάτων), 210 3217.051
Yesterday Bread Το εμπριμέ και το pop second hand πέφτει σύννεφο. Ό,τι πρέπει για τους αναβιωτές του mod στιλιστικού κινήματος. Καλλιδρομίου 87-89, 210 8811.233
Νέα σύγχρονη Αμερικάνικη αγορά Άκρως δραματικά - κινηματογραφικά φορέματα δεύτερο χέρι από τη μακρινή Αμέρικα. Στον 1ο όροφο έχει και για τους άνδρες. Αθηνάς 30, 1ος και 2ος όροφος, 210 3217.876
Vintage shopping bar Μεταχειρισμένα δερμάτινα σε ποικιλία, € ¬30-250. Περικλέους 50 & Ρόμβης 16, 210 3310.294
Laland Πολύ προσεγμένο κατάστημα «δεύτερο χέρι» με ειλικρινή αγάπη στο αυθεντικό στιλ, στην καρδιά των Εξαρχείων. Εμ. Μπενάκη 67, Εξάρχεια, 210 3805.703

Στο Internet
Στη διεύθυνση http://www.lastcall.gr θα βρεις δεκάδες προϊόντα stock (ρούχα, παπούτσια, τσάντες, αξεσουάρ) από γνωστές μάρκες, χωρίς να βγεις από το σπίτι σου.

Για το σπίτι
Η οδός Παλλάδος (κάθετη στην Αθηνάς στου Ψυρρή) μπορεί να προσφέρει στο σπίτι ό,τι και η τέντα στη βεράντα (κάτι χωρίς το οποίο ζεις, αλλά που αν το έχεις είσαι 100.000 φορές καλύτερα). Η προσφορά έρχεται από τα καταστήματα που διαθέτουν μακρο-μικρό διακοσμητικά και χρηστικά-άχρηστα αντικείμενα (πλαστικά λουλούδια, mini αγάλματα κ.ο.κ.) σε καταπληκτικές τιμές.
Sato Stock Ένας καναπές συν ένας = ένας στην τιμή (με μόνη διαφορά ότι είναι πιο παλιό μοντέλο). Πειραιώς 18, 210 4890.000/ Λ. Κηφισίας 168, Μαρούσι, 210 8767.000
Neoset Stock Εκπτώσεις 40% έως 50% σε καρέκλες γραφείου, κρεβάτια και καναπέδες από περασμένες σειρές. Λ. Ηρακλείου 137 (ηλεκτρικός σταθμός Περισσού), 210 2581.994-5
Υφάσματα¬ 1 το μέτρο σε όλα τα υφάσματα στο κατάστημα στην οδό Νικίου 22, περιοχή Αθηνάς, στο 2ο όροφο

Αστική ανακύκλωση
Η επαναχρησιμοποίηση είναι η επανάσταση του μέλλοντος. Βοηθάει τόσο το περιβάλλον όσο και την τσέπη σου, γι’ αυτό, αν στ’ αλήθεια σκέφτεσαι ριζοσπαστικά, άσε τις ντροπές και βγες μια βόλτα στο δρόμο. Δαφνομήλη, Ασκληπιού, Χαριλάου Τρικούπη, Ιπποκράτους... το κέντρο βρίθει από απορρίμματα που τελικά μόνο για πέταμα δεν είναι. Στους παραπάνω δρόμους θα ανακαλύψεις: καρέκλες / καναπέδες / πολυθρόνες / ρούχα / κομοδίνα / pc, πολλές φορές σε άριστη κατάσταση. Ακόμα όμως κι αν η κατάσταση δεν είναι άριστη ακριβώς, με λίγη μεταποίηση και φαντασία γίνονται θαύματα, και δεδομένου ότι το κράτος ελάχιστη –έως μηδαμινή– δράση έχει να επιδείξει στη συλλογή στερεών αποβλήτων, γίνεται και μια καταπληκτική αυτοσχέδια αστική ανακύκλωση. Συστήνεται να βγαίνετε «σκουπιδοβόλτα» τις «νεκρές» ώρες (π.χ. Σάββατο 16.00-18.00, αν θέλετε να βλέπετε και τι παίρνετε) και με αυτοκίνητο για να φορτώνετε τα πιο βαριά.

Γενική επισκευή
Επαγγέλματα που έδειχναν να πεθαίνουν οριστικά, όπως των τσαγκάρηδων, των επισκευαστών ρούχων ή επίπλων, των επιδιορθωτών στερεοφωνικών ή τηλεοράσεων, άρχισαν πάλι να έχουν ζήτηση. Στο internet θα βρείτε δεκάδες. Παραθέτουμε και κάποιες ενδεικτικές διευθύνσεις.
Στερεοφωνικά: Κ. Κατάκος Πολλές γνώσεις, απόλυτη εξειδίκευση. Κύπρου 42, 210 8610.917
Τσαγκάρης: Φώτης Κλασικός τεχνίτης με τιμές του περασμένου αιώνα. Στη Στοά της Όπερας.
Επισκευές, μετατροπές ρούχων: Η χρυσή βελόνα Χρόνια εμπειρίας και δυνατότητα για καθετί εξειδικευμένο. Ν. Καρελλά 17, Ν. Χαλάνδρι, 210 6847.159
Συνεργείο αυτοκινήτων: Μπαϊρακτάρης Service Αν θέλετε να αποφύγετε τα εξουσιοδοτημένα service και τις τσουχτερές τιμές τους, ένα συνεργείο οργανωμένο, με πραγματικούς μάστορες και ευρεία γνώση των αυτοκινήτων (παλιότερων και καινούργιων). Λ. Μαραθώνος, Άνοιξη Αττικής, 210 8140.789

Ο γητευτής των παπουτσιών
Στον Ρολάντ Λανέ μπορείς να δώσεις χαρτί τουαλέτας και να στο κάνει future style, ανθεκτική μπότα με € 2. Θα σου πω τι έχω κάνει εγώ για να καταλάβεις. Έχω μετατρέψει ψηλά μποτάκια σε booties ακριβώς πάνω από τον αστράγαλο με € 20. Έχω ανοίξει ριζικά το πέδιλο που με στένευε με € 3. Έχω μετατρέψει άλλα μποτάκια που δεν έβγαιναν από το πόδι ούτε με εγχείρηση σε άνετα παπούτσια με πλαϊνά φερμουάρ προς € 25. Έχω βάψει δερμάτινο μπουφάν ή δερμάτινη τσάντα με € 10. Η κοσμοσυρροή από Νεάπολη και Εξάρχεια είναι τέτοια, που ο Ρολάντ δουλεύει μέχρι τα μεσάνυχτα 7 μέρες την εβδομάδα. Ούτε σε καθυστερεί ούτε σε υπερχρεώνει. Χαρ. Τρικούπη 128, Εξάρχεια. 694 6745918

H Ivanka των Εξαρχείων
Η κάρτα της Ivanka Lilova γράφει: Σχεδιάστρια μόδας - designer - πατρόν - επιδιορθώσεις ρούχων. Εσύ να ξέρεις ότι εδώ γίνονται τα πάντα πάνω στο ύφασμα και στο ρούχο με ελάχιστο αντίτιμο. Χαρ. Τρικούπη 101, 210 3304.214

Δισκοπωλεία (δεύτερο χέρι)
Rock and Roll Circus Ο Νίκος Πετρουλάκης δεν είναι πια εκεί, αλλά ο Δήμος Πασσάς συνεχίζει να ψάχνει στο θησαυρό του βινυλίου της ροκ και μαύρης μουσικής για παντοτινά διαμάντια. Σίνα 21 & Σκουφά, 210 3620.144
Ζαχαρίας Το μεγάλο κατάστημα του μεταχειρισμένου δίσκου και cd με αντίληψη «απ’ όλα έχει ο μπαχτσές». Ηφαίστου 20, Μοναστηράκι, 210 3245.876
7+7 Κι αν είμαι ροκ, μη με φοβάσαι... Ηφαίστου 22, Μοναστηράκι, 210 3214.032
Art Nouveau Ο Νίκος Κοντογούρης ξέρει απ’ έξω κι ανακατωτά την ιστορία της ψυχεδέλειας, του progressive και του κλασικού ροκ. Σολωμού 23, Εξάρχεια, 210 3843.556
Σόλωνος & Μασσαλίας Το όνομά του έχει παραμείνει από την παλιά διεύθυνση, όπως και το μεράκι για τη μουσική. Καπλάνων 14, 210 3616.570
Vinylust: Δίσκοι, cd, dvd, poster, βιβλία και πολύ, πολύ βινύλιο… Εκτός από τα καινούργια υπάρχει και ένα καλό stock μεταχειρισμένων αλλά και σπάνιες, συλλεκτικές κόπιες από το εξωτερικό. Γαμβέτα 6, Αθήνα, 210 3840.031

Πάρε, δώσε, χάρισε
Το τρίγωνο δουλειά-σπίτι-κατανάλωση αμφισβητούν τα χαριστικά παζάρια που γίνονται όλο και πιο συχνά στην πόλη, βασιζόμενα στην ιδέα της ανταλλαγής και την αξία της αλληλεγγύης. Που σημαίνει πως ό,τι μένει αχρησιμοποίητο στην ντουλάπα και βρίσκεται σε καλή κατάσταση το χαρίζουμε – και παίρνουμε δωρεάν ό,τι έχουν χαρίσει άλλοι και μπορεί να μας φανεί χρήσιμο. Δεν είναι θέμα φιλανθρωπίας, «έχει να κάνει με την αμφισβήτηση της κατανάλωσης, την απόρριψη του δόγματος καταναλώνω άρα υπάρχω, του κατανάλωση ίσον ευτυχία, ίσον πληρότητα» λέει ο Σπόρος, στο πατάρι του οποίου έξι μέρες την εβδομάδα λειτουργεί χαριστικό - ανταλλακτικό παζάρι με βιβλία, cd, ρούχα κ.λπ. Σπ. Τρικούπη 21, Εξάρχεια, 210 3801.735, www.sporos.org
Χαριστικό παζάρι βιβλίου Βιβλία από δεύτερο χέρι το Σάββατο 13/12 στο βιβλιοπωλείο «Της άσπρης λέξης» από τις 12 το μεσημέρι μέχρι να εξαντληθεί το απόθεμα. Η προθεσμία για να συνεισφέρει κανείς με τα δικά του μεταχειρισμένα βιβλία λήγει σήμερα, 11/12, το απόγευμα. Όσοι επισκεφτούν το παζάρι, ας είναι εφοδιασμένοι με τσάντα μεταφοράς γιατί δεν θα παρέχεται. Μαντζάρου 6 και Σόλωνος 54, 210 3608.008, www.asprilexi.com
Παζάρι πλεονάσματος Με βιβλία, παιχνίδια, ρούχα και άλλα αντικείμενα, «ως αντίδοτο στην καταναλωτική υστερία των ημερών», από την Ομάδα Virus. Το παζάρι θα αρχίσει να λειτουργεί από τις 23/12, στο Στέκι Μεταναστών. Τσαμαδού 13Α, Εξάρχεια, www.omadavirus.org
Δημοτική αγορά Κυψέλης Χαριστικό-ανταλλακτικό παζάρι θα λειτουργήσει και στην αγορά της Κυψέλης από τις 15 έως τις 21/12. Φωκίωνος Νέγρη, www.Indy.gr
Tο δεύτερο χέρι Έχουμε να κάνουμε με το φιλανθρωπικό κατάστημα του Ελληνικού Καραβανιού Αλληλεγγύης. Δίνεις ό,τι σε (από πολύ καλή κατάσταση και πάνω) έχεις και δεν το θέλεις, και αγοράζεις είδη δώρων, βιβλία, cd και μικροέπιπλα σε άριστη κατάσταση και τιμή. Φειδίου 14-16 (σε στοά), πάροδος Εμ. Μπενάκη, 210 3816.886
Πράσινος Γάτος Νέο κατάστημα «δεύτερο χέρι», με την ιδιοκτήτρια Σοφία να έχει διατελέσει ακτιβίστρια σε μεγάλη περιβαλλοντική οργάνωση. Εδώ τα μεταχειρισμένα ρούχα, περιοδικά, βιβλία, τσάντες, cd, dvd, φο μπιζού και ό,τι άλλο ανακαλύψεις (από βίδα μέχρι αφόρετο πουκάμισο Balenciaga) κοστίζουν σχεδόν μηδέν (τιμή εκκίνησης € 1). Οπότε, ναι, ό,τι δεν χρειάζεσαι το φέρνεις –κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού– για να το αξιολογήσουν. Αν είναι κάτι από αυτά που ο «Πράσινος γάτος» δεν πουλάει (λευκά είδη), το κατάστημα θα το διαθέσει σε ΜΚΟ για όσους τα έχουν πραγματικά ανάγκη. Ιπποκράτους 142, 697 9178257

Χριστουγεννιάτικα bazaar
ΚΕΘΕΑ παρέμβαση Χειροποίητα δώρα 18/12, 14.00-21.00 & 19-21/12, 10.00-21.00. Αίθουσα Δ13 «Σιδηρουργείο», Τεχνόπολις, Γκάζι, Πειραιώς 100
Φιλανθρωπικό Bazaar Σχεδιαστών Μόδας Για τον αγώνα κατά του AIDS έως και -75%. 19, 20 & 21/12. Τεχνόπολις Δήμου Αθηναίων, 12.00-20.00
Βazaar Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Αντιμετώπισης Γλυκά του κουταλιού, ζωγραφιές και αντικείμενα προσεχτικά συλλεγμένα. Στις 19, 20 & 21/12. Διονυσίου Αιγινήτου 7, Ιλίσια, 210 7292.000
Μουσείο Ηρακλειδών Επιλέγοντας δώρα από το πωλητήριο του μουσείου το διάστημα 16/12 - 11/1/09 στέλνεις αυτομάτως ένα μέρος των εσόδων στη Διεθνή Αμνηστία, στους Γιατρούς του Κόσμου, στο σύλλογο Ελπίδα και στο σύλλογο Ελλάδα Καθαρή. Ηρακλειδών 16, Θησείο, 210 3461.981
Ez Art Studio: Χειροποίητα κοσμήματα, τσάντες, αξεσουάρ, χριστουγεννιάτικα στολίδια, έργα σε καμβά και άλλα πολλά, με τμήμα των εσόδων να προσφέρεται στην «Εστία», φορέα που δραστηριοποιείται στην παροχή υπηρεσιών και κοινωνικής φροντίδας σε άτομα με νοητική υστέρηση. 18-19/12 στις 17.00-22.00, 20/12 στις 11.00-18.00. Χαρ. Τρικούπη 97, Κηφισιά, 210 8133.000
Successories: Η δημιουργική ομάδα σχεδιαστριών super κοσμημάτων και αξεσουάρ και οι φίλοι τους πραγματοποιούν τριήμερο hip bazaar στο Kinky Kong, συνδυασμένο με καφέ, ποτό, μουσική και χορό! 18, 19, 20/12, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 210 3210.510
Πανελλήνιος Επιστημονικός Σύλλογος Θεατρολόγων: Παιχνίδια, κούκλες, διακοσμητικά αντικείμενα, βιβλία, θεατρικές μάσκες, κηροπήγια, πίνακες, κοσμήματα… συνδυασμένα με θεατρικές δράσεις και παιχνίδια. 20 & 21/12, 10.00-20.00, Κουμουνδούρου 25, μετρό Ομόνοια, 210 5229.990

http://www.athensvoice.gr/articles/av,16709,Φτηνά_Χριστούγεννα.html

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Πρακτικές συμβουλές για... καλά (φθηνά) ταξίδια


Ένα από τα καλύτερα παγκοσμίως ταξιδιωτικά blogs από καταβολής κόσμου, το Traveller’s Notebook, δημοσίευσε πρόσφατα ένα εξαιρετικό κείμενο με τίτλο «Πώς να ταξιδεύετε ανά τον κόσμο δωρεάν». Κι εμείς εδώ, που κάθε φορά που τολμάμε να αναφέρουμε πως βρήκαμε 100 ευρώ αεροπορικά μετ’ επιστροφής και φόρων λαμβάνουμε e-mail που υπονοούν πως έχουμε συγγενείς σε θέσεις κλειδιά low cost αεροπορικών και μας τα δίνουν κάτω από το τραπέζι –ή, ακόμα χειρότερα, ότι μας πληρώνουν για να γράφουμε ψεύτικες τιμές– εν μέρει ζηλέψαμε. Κι εν μέρει εμπνευστήκαμε.
Εμπνευστήκαμε να αναζητήσουμε όλους εκείνους τους τρόπους ταξιδιού που, αν όχι δωρεάν, κάνουν την εμπειρία τουλάχιστον πολύ οικονομική. Γιατί ταξίδι δεν είναι μόνο το παίρνω μια εβδομάδα άδεια – μπαίνω στο αεροπλάνο – πάω στο ξενοδοχείο. Υπάρχουν πολλοί ακόμη τρόποι, που, σύμφωνοι, απαιτούν λίγο ή αρκετό παραπάνω χρόνο και ταλαιπωρία που θα στοίχειωνε τους εφιάλτες του μέσου θαμώνα πεντάστερων resort, είναι όμως πολύ πιο ανταποδοτικοί και βέβαια πολύ μα πολύ πιο low budget. Το θέμα «δωρεάν», το αφήνουμε προς το παρόν στους ειδικούς του Traveller’s Notebook. Εμείς έχουμε να πείσουμε τους Έλληνες ότι οι low cost αεροπορικές δεν είναι αστικός θρύλος.

Έξοδο προς μείωση #1: Διαμονή
Couchsurfing.com: Τα έχουμε ξαναπεί –και δεν είμαστε οι μόνοι. Το site που κατάφερε να ενώσει σχεδόν 800 χιλιάδες ταξιδιώτες σε ένα κοινωνικό δίκτυο με σημείο αναφοράς τους… καναπέδες τους, να κάνει τον κόσμο μικρότερο, να αποδείξει ότι η εμπιστοσύνη στην «καλοσύνη των ξένων» δεν έχει ακόμη χαθεί και να χτίσει φιλίες ζωής μεγαλώνει με ταχύτατους ρυθμούς: 5.000 νέες εγγραφές την εβδομάδα, κατά μέσο όρο. Ως couchsurfer, θα γνωρίσετε την κουλτούρα της χώρας που επισκέπτεστε από κοντά, δε θα αισθανθείτε ποτέ μόνοι σε κανένα ταξίδι, θα βγαίνετε για φαγητό και ποτό πολύ μακριά από τις τουριστοπαγίδες και τις τιμές τους, θα φιλοξενηθείτε και θα φιλοξενήσετε, θα έρθετε αντιμέτωποι με πολιτισμικά σοκ, θα κάνετε φιλίες ζωής. Μίλησε κανείς για ξενοδοχείο;
WWOOF.org: World Wide Opportunities on Organic Farms. Ή αλλιώς, προσφέρετε εθελοντική εργασία – βοήθεια σε βιολογικές φάρμες και αγροκτήματα, και σε αντάλλαγμα κερδίζετε στέγη, φαγητό, πολύτιμες γνώσεις επί του αντικειμένου –που είναι και πολύ hot τα τελευταία χρόνια– και… μια δεύτερη οικογένεια στο εξωτερικό. Ιδανική επιλογή για όσους βαρέθηκαν τα city breaks σε flashy ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, η οργάνωση προσφέρει, εκτός όλων των παραπάνω, και την ευκαιρία να ζήσετε για λίγο καιρό σε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον στα δάση της Βοημίας ή στις γαλλικές Άλπεις, σε χωριά μακριά από την τουριστική ανάπτυξη, που δύσκολα θα επισκεπτόσασταν αλλιώς. Όπου, φυσικά, η ζωή- ταξιδιωτική εμπειρία είναι πολύ πιο γαλήνια, και πολύ πιο οικονομική.
Εθελοντική εργασία: Ταξιδεύετε και ταυτόχρονα συμβάλλετε στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου. Παραδίδοντας μαθήματα ξένων γλωσσών σε παιδιά, βοηθώντας στο έργο περιβαλλοντικών ή κοινωνικών οργανώσεων, συμμετέχοντας σε έργα αναστήλωσης και διαφύλαξης της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, σε αρχαιολογικούς χώρους για παράδειγμα, παρέχοντας ψυχολογική υποστήριξη σε ομάδες μειονοτήτων… Υπάρχουν χίλιοι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να βοηθήσετε, κερδίζοντας, στις περισσότερες περιπτώσεις, πέρα από πολύτιμες εμπειρίες, δωρεάν φαγητό και διαμονή. Οργανώσεις όπως οι Έλιξ, The 7 Interchange και Volunteer Adventures έχουν μερικά από τα πλέον ενδιαφέροντα προγράμματα.
Ανταλλαγές σπιτιών: Το σενάριο είναι γνωστό από παλιά. Ανταλλάσσετε το σπίτι σας –ή το εξοχικό σας, η πιο συνήθης πρακτική– με ένα άλλο, σε κάποια εξωτική παραλία, ευρωπαϊκή πρωτεύουσα ή αμερικανική μεγαλούπολη, γλιτώνοντας το κόστος διαμονής και κερδίζοντας την αίσθηση ότι ζείτε κάπου σαν ντόπιος. Για να μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι μια μικρή ανακαίνιση στο σπίτι της γιαγιάς στο χωριό, που νομίζατε ότι ποτέ δε θα σας χρησιμεύσει σε τίποτα, μπορεί να σας χαρίσει μία δωρεάν εβδομάδα σε ένα γραφικό χωριουδάκι των Άλπεων. Με μια απλή αναζήτηση στο Google θα βρείτε άπειρα sites ανταλλαγής σπιτιών –μερικά από τα καλύτερα είναι τα 1st Home Exchange, που είναι και εντελώς δωρεάν, Singles Home Exchange, στο οποίο η δια βίου συνδρομή κοστίζει 100 δολάρια, και Home Exchange Europe, στο οποίο εγγράφεστε επίσης δωρεάν.

Έξοδο προς μείωση #2: Αεροπλάνα και βαπόρια
Interrail: Η κάρτα πολλαπλών διαδρομών που έκανε τάση τα ταξίδια με τραίνο κυκλοφορεί πλέον σε άπειρες παραλλαγές. Υπάρχει το Balkan Flexipass για όσους επιθυμούν να εξερευνήσουν τη βαλκανική χερσόνησο –ισχύει για Ελλάδα, Βουλγαρία, ΠΓΔΜ, Ρουμανία, Τουρκία, Σερβία και Μαυροβούνιο και ξεκινά από 166 ευρώ– το Euro Domino για ταξίδια έως και τριών ημερών στην Ελβετία, τη Γερμανία ή τη Μεγάλη Βρετανία –που ξεκινά από 110 ευρώ– και, βέβαια, η παγκοσμίου πλέον φήμης Interrail που χωρίζει τη Γηραιά Ήπειρο σε επτά ζώνες, και παρέχει τη δυνατότητα απεριόριστων διαδρομών σε μία ή περισσότερες από αυτές για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα –από 16 μέρες έως ένα μήνα.
Οι τιμές κυμαίνονται από 195 έως 546 ευρώ, ανάλογα με τον αριθμό των ζωνών, την ηλικία των ταξιδιωτών και το χρονικό διάστημα που θα επιλέξετε. Στο πρόγραμμα InterRail η Ελλάδα ανήκει στη ζώνη G, μαζί με την Ιταλία, τη Σλοβενία, και την Τουρκία. Στην τιμή της κάρτας για τη συγκεκριμένη ζώνη περιλαμβάνονται οι θαλάσσιες διαδρομές μεταξύ Ανκόνα, Μπάρι – Πάτρας, Ηγουμενίτσας, Κέρκυρας και αντίστροφα με τα πλοία των εταιρειών Superfast Ferries και Bluestar Ferries.
Αν επιμένετε στη λύση του αεροπλάνου, μπορείτε να μειώσετε το κόστος αναζητώντας low cost εταιρείες που πετούν στον προορισμό σας –ή αντίστροφα, επιλέγοντας να επισκεφθείτε προορισμούς που εξυπηρετούνται από low cost αεροπορικές–, εγγραφόμενοι και εκμεταλλευόμενοι τα προγράμματα συγκέντρωσης μιλίων, ή κάνοντας λίγη οικονομία σε χρήματα και μέρες άδειας και αγοράζοντας ένα εισιτήριο για το γύρο του κόσμου.
Γενικότερα, ο χρυσός κανόνας του low budget ταξιδεύειν λέει ότι ο χρόνος είναι χρήμα: αν έχετε δύο εβδομάδες άδεια από τη δουλειά και αποφασίσετε να τις περάσετε στην Αργεντινή θα ξοδέψετε πολύ περισσότερα απ’ ότι αν είχατε δύο μήνες στη διάθεσή σας και αποφασίζατε να κάνετε το γύρο της Ευρώπης –με low cost αεροπορικές, με αυτοκίνητο, με τραίνο, με ποδήλατο ή με τα πόδια. Οπότε, κάνετε τους υπολογισμούς σας και αποφασίζετε αν σας «παίρνει» να θυσιάσετε χρόνο ή χρήμα.

http://www.in2life.gr/escape/infoguide/articles/159519/article.aspx

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

Γούντι Άλεν: Ο αστείρευτος τρυποκάρυδος


Ανακοίνωσα προχθές ευθαρσώς σε μια συντροφιά ότι η πιο πρόσφατη ταινία του Γούντι Άλεν -«Vicky, Christina, Barcelona»- δεν με ικανοποίησε, όπως ούτε και το περυσινό «Όνειρο της Κασσάνδρας». Θεωρώ, αντίθετα, το «Match point» του 2005 κομψοτέχνημα. Μία κοπέλα συμφώνησε μαζί μου, οι φίλες της αντίθετα εξεγέρθηκαν - «σ’ αρέσουν οι εύκολες αλληγορίες!», με κατηγόρησαν, «σίγουρα θα λάτρεψες και το «Παίζοντας στα τυφλά»!» Ο κολλητός μου έριξε τότε το βάρος του υπέρ του παλιού, γνησίως κωμικού, Γούντι Άλεν στις «Μπανάνες» του 1971 και το «Τα πάντα γύρω απ’ το σεξ» του 1972. «Το αριστούργημα του Γούντι Άλεν είναι το «Μανχάταν», πετάχτηκε και αποφάνθηκε ένας κύριος από το διπλανό τραπέζι. «Έχεις δει τη “Βιτρίνα” του 1976;», τον κόντραρε η κουλτουριάρα σύζυγός του. «Στη “Βιτρίνα”, χρυσή μου», τη διόρθωσε εκείνος δασκαλίστικα, «ο Γούντι Άλεν απλώς πρωταγωνιστεί. Σκηνοθέτης είναι ο Μάρτιν Ριτ» !
Έχετε εσείς υπ’ όψιν σας πολλούς καλλιτέχνες που να μπορούν να μονοπωλήσουν με το έργο τους τη συζήτηση μιας παρέας επί ένα ολόκληρο βράδυ; Ξέρετε πολλούς δημιουργούς που να παράγουν ακατάπαυστα επί μισό και πλέον αιώνα, αλλάζοντας συχνά ύφος και περιεχόμενο, μα θέτοντας σε ό,τι κι αν βγαίνει απ’ τα χέρια τους τη χαρακτηριστικότατη υπογραφή τους;
Ο Γούντι Άλεν γεννήθηκε ως Άλαν Στιούαρτ Κένινγκσμπεργκ την πρώτη Δεκεμβρίου του 1935. Γόνος μικροαστών Εβραίων γερμανικής καταγωγής, μεγάλωσε στο Μπρούκλιν, απέναντι από το αγαπημένο του νησί του Μανχάταν. Στις ταινίες παρουσιάζει τον εαυτό του ως ένα άτσαλο, συνεσταλμένο παιδί, κακοποιούμενο αενάως από τους συμμαθητές του. Στην πραγματικότητα, ο κοκκινοτρίχης εθεωρείτο εξ απαλών ονύχων διάνοια -για αυτό και πήδηξε μία τάξη- και ήταν παράλληλα δημοφιλέστατος, βασικό στέλεχος στις ομάδες μπέιζμπολ, αλλά και μπάσκετ, παρά το χαμηλό του ανάστημα, που δεν υπερέβη τελικά το 1,65…
Ο Γούντι Άλεν (διάλεξε το ψευδώνυμό του από θαυμασμό προς τον τζαζίστα Γούντι Χέρμαν) επέλασε στη ζωή από πολύ μικρός. Στα δεκαοκτώ του αποβλήθηκε από το πανεπιστήμιο λόγω αδιαφορίας, στα δεκαεννιά παντρεύτηκε μια δεκαεξάχρονη. Στην ίδια ηλικία έγινε επαγγελματίας συγγραφέας για κωμικά τηλεοπτικά προγράμματα -και για το “Cadid Camera” ακόμα- και είδε τις εβδομαδιαίες του αποδοχές να εκτινάσσονται από τα 75 στα 1.500 δολάρια. Το 1961 έπιασε δουλειά ως stand up comedian σε κλαμπ της Νέας Υόρκης. Ήταν η εποχή που το είδος μεσουρανούσε - ο διαβόητος Λένι Μπρους, ο «Βρομόστομος», δημιουργούσε κάθε βράδυ σκάνδαλο κοροϊδεύοντας πρωτίστως το ίδιο το κοινό του. Το 1965 μπήκε πλησίστιος στην κινηματογραφική βιομηχανία γράφοντας το σενάριο του «Τι νέα, ψιψίνα;» στο οποίο πρωταγωνιστούσαν τα ιερά τέρατα Πίτερ Ο’ Τουλ και Πίτερ Σέλερς. Το 1969 σκηνοθέτησε το «Πάρε τα λεφτά και τρέχα». Ακολούθησαν άλλες 50 ταινίες, 6 θεατρικά έργα και 5 βιβλία (το ένα παιδικό).
Ποια να ’ναι άραγε τα «κλειδιά» μιας τέτοιας δημιουργικότητας;
Πρώτον -και δυστυχώς για τους αντισημίτες- το φυλετικό του λίκνο. Το εβραιο-αμερικανικό περιβάλλον υπήρξε προφανώς εξαιρετικά γόνιμο κατά τον 20ό αιώνα, αφού ανέδειξε δύο Νομπελίστες συγγραφείς –τον Ισαάκ Μπάσεβιτς Σίνγκερ και τον Σάουλ Μπέλοου- κι έναν εξίσου σπουδαίο, τον Φίλιπ Ροθ, που οι νεανικές εικόνες στα μυθιστορήματά του θυμίζουν Γούντι Άλεν.
Δεύτερον, η παροιμιώδης ικανότητά του να αφομοιώνει καλλιτεχνικές επιρροές. Στις πρώτες του ταινίες συνδιαλέγεται απροκάλυπτα με τους σουρεαλιστές κωμικούς αδελφούς Μαρξ. Η «Χάνα και οι αδελφές της» του 1986 χρωστούν πολλά στον Μπέργκμαν και τον Τσέχοφ, ενώ το «Match point» δεν θα υπήρχε μάλλον δίχως τον «Ταλαντούχο κύριο Ριπλέι» της Πατρίτσια Χάισμιθ. (Και η Χάισμιθ, βέβαια, έπλασε -κατά τη γνώμη μου- τον ήρωά της πάνω στα χνάρια του «Απατεώνα Φέλιξ Κρόουλ» του Τόμας Μαν. Παρθενογένεση στην Τέχνη δεν υφίσταται…)
Τρίτον, ο συνδυασμός της σκληρότατης εργασίας με την υπερφυσική του σχεδόν ιδεόρροια. «Οι ιδέες μου έρχονται παντού και πάντα!», λέει ο ίδιος. «Όταν περπατάω, όταν ξυρίζομαι, μόλις πρωτομπαίνω σε κάποιο δωμάτιο…Τις σημειώνω πάνω σε χαρτοπετσέτες και τις πετάω σε ένα τεράστιο συρτάρι του γραφείου μου. Αργότερα τις ξεσκαρτάρω…». Κινηματογραφικά, ο Γούντι Άλεν εφαρμόζει τις προσωπικές του τεχνικές. Ο ήχος είναι συνήθως νοσταλγικά μονοφωνικός ενώ, πριν από τα γυρίσματα, ο κάθε ηθοποιός δεν γνωρίζει -φημολογείται- παρά τις δικές του αποκλειστικά ατάκες, ώστε να εκπλήσσεται γνήσια ακούγοντας τα λόγια των άλλων.
Στα εβδομήντα τρία του και με πέντε βραβεία Όσκαρ στο ενεργητικό του, ο Γούντι Άλεν προσδοκά ακόμα να γυρίσει τη μεγάλη ταινία - «… το “Μανχάταν”, ό,τι κι αν λένε οι κριτικοί, δεν είναι αρκετά βαθύ…». Συνεχίζει να παίζει κλαρινέτο με τη «New Orleans Jazz Band», κάνοντας και κάποιες μοσχοπληρωμένες, όπως οι αθηναϊκές, «αρπαχτές». Έχει εγκαταλείψει τη Νέα Υόρκη για χάρη αρχικά του Λονδίνου, κατόπιν της Βαρκελώνης και τώρα του Λος Άντζελες, στο οποίο πρόκειται σύντομα να σκηνοθετήσει όπερα.
Επιμένει να ερωτεύεται -πλατωνικά ή μη- περίβλεπτες καλλονές, δίνοντας σε μια υποθετική αισθηματική βιογραφία του τον τίτλο «Από την Ντάιαν Κίτον στη Σκάρλετ Γιόχανσον…». Εξακολουθεί κοντολογίς να είναι ένα «τρομερό» παιδί, που κάνει οίστρο της ζωής τον τρόμο του θανάτου. «Δεν είναι ότι φοβάμαι να πεθάνω. Απλώς δεν θέλω να ’μαι εκεί εκείνη τη στιγμή», αυτοσαρκάζεται ο Γούντι Άλεν. Προφανώς το εννοεί. Βρίσκεται πάντα κάπου αλλού, έχοντας στα σκαριά κάτι καινούργιο.

http://www.e-tipos.com/content/staticfiles/issues/2008/10/26/261008%2062.pdf

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008

Φτιάξτε το δικό σας μενού ενίσχυσης της μνήμης


Θρεπτικά συστατικά που ενισχύουν τη συγκέντρωση, βελτιώνουν τη μνήμη και γενικότερα συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του εγκεφάλου.

1. Βιταμίνες του συμπλέγματος Β
▪ Γιατί: Συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος, διευκολύνοντας τη μεταφορά των νευρικών ερεθισμάτων.
▪ Πλούσιες πηγές: Γαλακτοκομικά προϊόντα, ξηροί καρποί, δημητριακά ολικής άλεσης, όσπρια, πράσινα φυλλώδη λαχανικά.

2. Πρωτεΐνες
▪ Γιατί: Κρατούν τον εγκέφαλο σε εγρήγορση.
▪ Πλούσιες πηγές: Κόκκινο κρέας, πουλερικά, ψάρια, αβγά, γαλακτοκομικά.

3. Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα
▪ Γιατί: Προστατεύουν από την απώλεια της μνήμης.
▪ Πλούσιες πηγές: Τόνος, σαρδέλες, σολομός, σκουμπρί, καρύδια.

4. Υδατάνθρακες
▪ Γιατί: Βοηθούν τον οργανισμό να αποβάλει το στρες και να ηρεμήσει.
▪ Πλούσιες πηγές: Ζυμαρικά, πατάτες, ρύζι, δημητριακά, όσπρια, μαύρο ψωμί, φρούτα, γλυκά, λαχανικά.

5. Αντιοξειδωτικές ουσίες
▪ Γιατί: Είναι απαραίτητες, ειδικά αν αισθάνεστε συχνά στρες. Το στρες αυξάνει τις απαιτήσεις σε αντιοξειδωτικά συστατικά. Οι αντιοξειδωτικές βιταμίνες Ε και C βελτιώνουν τη διαδικασία της μνήμης μέσω της επιβράδυνσης της γήρανσης των εγκεφαλικών κυττάρων.
▪ Πλούσιες πηγές: Φρούτα, πράσινα φυλλώδη λαχανικά (π.χ. σπανάκι), πράσινο τσάι.

6. Σίδηρο
▪ Γιατί: Τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου επηρεάζουν αρνητικά τις νοητικές λειτουργίες, τη μνήμη και την ικανότητα συγκέντρωσης.
▪ Πλούσιες πηγές: Φασόλια, φακές, ρεβίθια, ξηροί καρποί, κόκκινο κρέας, δημητριακά, πράσινα λαχανικά (σπανάκι, ρόκα, μαρούλι, χόρτα κλπ.).

Συνήθη σφάλματα
▪ λίγα γεύματα: Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η παράλειψη γευμάτων ρίχνει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, με αποτέλεσμα μείωση της προσοχής και επιβράδυνση του ρυθμού με τον οποίο επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες. Σύμφωνα με αποτελέσματα πρόσφατης ερευνητικής μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο British Medical Journal, τα πολλά και μικρά γεύματα ενεργούν επίσης θετικά στη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης.
▪ φαγητό στο πόδι.
▪ κατανάλωση σνακ κενών σε θρεπτικά συστατικά.
▪ αργά το βραδινό γεύμα.
▪ κατανάλωση πολύ μεγάλης ποσότητας καφέ.
▪ κατανάλωση γλυκών: Προσφέρουν άμεση τόνωση του εγκεφάλου, επειδή αυξάνουν ταχύτατα τα επίπεδα της γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα. Όσο γρήγορα ανεβαίνει όμως τόσο γρήγορα κατεβαίνει, με αποτέλεσμα μια κατάσταση αντίθετη από την επιδιωκόμενη: αδυναμία συγκέντρωσης, υπνηλία και νευρικότητα.
▪ στερητικές δίαιτες: Τα άτομα που ακολουθούν αυστηρές δίαιτες έχουν χαμηλότερη ικανότητα μνήμης σε σχέση με τα άτομα που δεν επιδίδονται σε τέτοιες δίαιτες. Αυτό αποδίδεται στο ότι οι δίαιτες αυτές είναι στερημένες από βασικά θρεπτικά συστατικά και κυρίως τη γλυκόζη -οι δίαιτες αυτές είναι συνήθως πολύ φτωχές σε υδατάνθρακες.

Προτάσεις
▪ πολλά μικρά και τακτικά γεύματα.
▪ τρώτε πάντα πρωινό.
▪ προσοχή στις μερίδες του φαγητού.
▪ καλή μάσηση της τροφής.
▪ πίνετε περίπου τέσσερα ποτήρια νερό την ημέρα (συνολικά 10 ποτήρια υγρών).
▪ περιορίστε την πρόσληψη καφεΐνης (καφές, τσάι) σε 2 φλιτζάνια/ημέρα.
▪ κάντε την κίνηση τρόπο ζωής.

http://www.e-tipos.com/content/staticfiles/issues/2008/11/11/111108%2033.pdf

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Μεγάλοι ερμηνευτές 4: Μανώλης Λιδάκης


Ο Μανώλης Λιδάκης γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 1961 στο Ηράκλειο της Κρήτης και άρχισε να ασχολείται με τη μουσική από πολύ νεαρή ηλικία. Στα εννέα του χρόνια ξεκίνησε τις σπουδές του στο Ωδείο όπου σπούδασε θεωρία της μουσικής, κιθάρα και πνευστά. Η πρώτη του «επίσημη» επαφή με τις ζωντανές εμφανίσεις έγινε στις δύο φιλαρμονικές ορχήστρες του Ηρακλείου, στις οποίες ο Μανώλης Λιδάκης έπαιζε εμφώνιο και τρομπέτα από το 1970 ως το 1977. Το 1982 έρχεται στην Αθήνα και πηγαίνει στο στρατό. Στα χρόνια που μεσολάβησαν ο Μανώλης Λιδάκης περιπλανήθηκε με μια κιθάρα στο χέρι σε ταβερνάκια και μπουάτ της Κρήτης, χωρίς να στοχεύει απαραίτητα σε καριέρα στο χώρο του τραγουδιού.
Στην Αθήνα, παρακινούμενος από φίλους, παίρνει μέρος στην τηλεοπτική εκπομπή «Να η ευκαιρία». Πράγματι, η ευκαιρία ήρθε και κατέληξε κρατώντας στα χέρια του το πρώτο συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρία.
Ο πρώτος δίσκος έγινε το 1982 με το Γιώργο Κατσαρό σε στίχους του Ηλία Λυμπερόπουλου και τίτλο «Μετά από σένα». Ακολούθησε η συμμετοχή του στο δίσκο «Μίλα μου απλά» με την Ελένη Δήμου και το Γιάννη Πάριο. Επίσης είχε συμμετοχή στους δίσκους «Ρεπορτάζ» του Γιάννη Μαρκόπουλου με το Γιώργο Νταλάρα, «Πρώτο βράδυ στην Αθήνα» του Νίκου Ξυδάκη κ. α.
Από το 1983 που ο Μανώλης Λιδάκης ξεκίνησε την δισκογραφική του καριέρα τραγούδησε σε πολλά νυχτερινά κέντρα πλάι σε μεγάλα ονόματα και έλαβε μέρος σε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Το 1988 αλλάζει δισκογραφική εταιρεία και υπογράφει με την Sony Music. Στην εταιρία αυτή ο Μανώλης Λιδάκης κάνει μεγάλες επιτυχίες και η καριέρα του μπαίνει σε νέα φάση. Σταθμός θεωρείται ο δίσκος «Ούτε που ρώτησα» που κυκλοφόρησε το 1990. Ένας δίσκος που υπογράφεται από ονόματα όπως: Δήμητρα Γαλάνη, Γιάννης Σπανός, Σταμάτης Κραουνάκης, Αρλέτα, Λίνα Νικολακοπούλου, Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, Μανώλης Χιώτης κ. α.
Το Μάιο του 1992 κυκλοφορεί ο δίσκος «Καράβι απόψε το φιλί». Σε αυτόν το δίσκο ο Μανώλης Λιδάκης δίνει ξεκάθαρα το ερμηνευτικό του στίγμα με ένα τρόπο ανεπανάληπτο σε τραγούδια των Β. Τσιτσάνη, Μπαγιαντέρα, Κ. Ερνάνη, Δημ. Χριστοδούλου, Ι. Παπάίωάννου, Τ.Γκρους, Ευτ. Παπαγιαννοπούλου κ. α. Ο δίσκος έγινε πλατινένιος (περισσότερες από 60.000 πωλήσεις).
Το 1995 συμμετέχει στο soundtrack της ταινίας «Κουαρτέτο σε τέσσερις κινήσεις» της Λουκίας Ρικάκη και σε μουσική του Ζμπίγκνιεφ Πράιζνερ.
Τον Ιούνιο του 1995 κυκλοφορεί ο νέος δίσκος «4 κύκλοι τραγουδιών». Τίτλος του πρώτου κύκλου «Όλοι μου λένε τι να κάνω» με τραγούδια της Βάσως Αλαγιάννη. Τίτλος του δεύτερου κύκλου «Τραγούδια του Δημήτρη Γκόγκου ή Μπαγιαντέρα». Τίτλος του τρίτου κύκλου «Με τα φτερά του έρωτα» με τραγούδια των Ηλία Κατσούλη και Τάσου Γκρους και τίτλος του τέταρτου κύκλου «Νύχτες στην Φρεαττύδα» με τραγούδια των: Μαρίας Παπαδοπούλου, Θοδωρή Γκόνη, Τάσου Ρεντζή, Μάρκου Σπυρλιδάκη, Κώστα Παπαδόπουλου, Κ.Βουγιουκλάκη και δύο διασκευές του Θύμιου Παπαδόπουλου. Μια ακόμη ολοκληρωμένη δουλειά από το σπουδαίο ερμηνευτή . Ο δίσκος ξεπέρασε τις 30.000 πωλήσεις κι έγινε χρυσός.
Τον Απρίλιο του 1997 κυκλοφορεί ένα cd single με δύο παλιά κρητικά τραγούδια διασκευασμένα από τον ίδιο. Τίτλος του «Άστρα μη με μαλώνετε».
Τον Ιούνιο του 1998 κυκλοφορεί ένας πολύ σημαντικός δίσκος με τίτλο «Ο ήλιος του Γενάρη». Τα τραγούδια υπογράφουν ο Γιάννης Σπάθας, ο Ορφέας Περίδης, ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας, ο Θοδωρής Γκόνης, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης. Σπουδαία δουλειά με εξίσου σπουδαίους συνεργάτες που μέσα σε σύντομο διάστημα έγινε χρυσός.
Το 1999 κυκλοφορεί το διπλό «Σαν παλιό κρασί» με ζωντανές ηχογραφήσεις από συναυλίες του και το καλοκαίρι του 2001 η νέα δισκογραφική δουλειά του με τίτλο «Υλικό Ονείρων». Σ' αυτό το album συνεργάζεται με τους: Γιώργο Ανδρέου, Λάκη Λαζόπουλο, Σωκράτη Μάλαμα, Άλκη Αλκαίο, Κώστα Λειβαδά και τραγουδάει το ομώνυμο τραγούδι σ' ένα πολύ όμορφο ντουέτο με την Ελένη Τσαλιγοπούλου.
Το 2002 κυκλοφορεί το cd single «Για να σε συναντήσω» (με δύο τραγούδια από το «Υλικό Ονείρων», το ομώνυμο και το «Σ' έχω δεν σ' έχω») και την επόμενη χρονιά, κλείνοντας 20 χρόνια στο ελληνικό τραγούδι, το γιορτάζει με μια εντυπωσιακή επετειακή έκδοση με τίτλο «Όσα σου 'χω πει».
Απρίλιος 2004. Κυκλοφορεί το album «Το Κλειδί». Τραγούδια που προέρχονται από μια ομάδα καταξιωμένων συνθετών και στιχουργών που έχουν καταθέσει τα διαπιστευτήρια τους στο ελληνικό τραγούδι τα προηγούμενα χρόνια. Ο Τάκης Μπουρμάς, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Ηρακλής Βαβάτσικας, ο Ορφέας Περίδης, η Σόφη Παππά, ο Χρήστος Τσιαμούλης, ο Μανώλης Καραντίνης, ο Στέργιος Γαργάλας από συνθέτες και οι Θοδωρής Γκόνης, Λίνα Δημοπούλου, Σοφία Θωμοπούλου, Σοφία Θωμοπούλου από στιχουργούς. Παρών στην ομάδα αυτή και ο μεγάλος απών του ελληνικού τραγουδιού Άκης Πάνου, μέσα από την νέα εκτέλεση του τραγουδιού «Ήπια τα χείλη σου και χάνομαι».
To καλοκαίρι του 2005 ο Μανώλης Λιδάκης κυκλοφορεί έναν ακόμα δίσκο, με τίτλο, «Κόκκινο Ακρογιάλι». Το album περιλαμβάνει 14 τραγούδια σε παραγωγή του ίδιου. Ξεχωρίζουν το εισαγωγικό του album, «Xορός Στο Ρυθμό Του Συρτού Πεντοζάλη», του Μάνου Χατζηδάκη, που αποτελεί το ορχηστρικό θέμα του «Kαπετάν Μιχάλη» του Nίκου Καζαντζάκη και το κρητικό ριζίτικο «Περιβόλι». Το album περιλαμβάνει επίσης τρία τραγούδια σε μουσική και στίχους του Κώστα Μουντάκη, ένα του Γιάννη Δερμιτζάκη και ένα του Γιάννη Ξυλούρη. Τα υπόλοιπα τραγούδια φέρουν τη μουσική υπογραφή ονομάτων όπως των Ψαραντώνη, Χρίστου Τσιαμούλη, Βαγγέλη Μαρκογιαννάκη, Νίκου Αλεφαντινού, Νίκου Στρατάκη και Zάχαρη Σπυριδάκη. Tους στίχους επιμελούνται οι Κώστας Φασουλάς, Ηλίας Βασιλαράς, Νίκος Σαβιόλης, Δέσποινα Σπαντιδάκη και σε ένα τραγούδι η Λιζέτα Καλημέρη.
Το 2006, ο Μανώλης Λιδάκης μας ταξιδεύει με το «Αυστηρώς Λαϊκόν» στο χρόνο ερμηνεύοντας αγαπημένα κλασικά λαϊκά τραγούδια μεγάλων δημιουργών όπως: Bασίλη Τσιτσάνη, Απόστολο Καλδάρα, Μίκη Θεοδωράκη, Χρήστο Νικολόπουλο, Αντώνη Ρεπάνη, Ορφέα Περίδη, Σωκράτη Μάλαμα και άλλων πολλών.

Δύο κορυφαίες προσωπικότητες της μουσικής στην Ελλάδα, γράφουν για το Μανώλη:
Πάνος Γεραμάνης
Μια φωνή στην καρδιά του λαού. Στη γενιά των κορυφαίων λαϊκών ερμηνευτών του αληθινού λαϊκού τραγουδιού της τελευταίας 20ετίας, ανήκει ο Μανώλης Λιδάκης, που υπηρετεί με συνέπεια και ασίγαστο πάθος την παράδοση και την ποιότητα. Μαθητής του δημοτικού σχολείου στο Ηράκλειο ζυμώθηκε με ήχους και μελωδίες στον κοινωνικό του περίγυρο και στα Ωδεία. Σπούδασε θεωρία μουσικής, πνευστά και κιθάρα. Οι πρώτες του ζωντανές εμφανίσεις έγιναν με τη συμμετοχή του σε παραστάσεις που έδωσαν οι φιλαρμονικές ορχήστρες του Ηρακλείου, όπου έπαιζε τρομπέτα από το 1970-1978.
Στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Κρήτη, ο Μανώλης Λιδάκης εργάσθηκε σε ταβέρνες και μπουάτ ως μουσικός και τραγουδιστής. Με υγιείς μουσικές βάσεις αλλά και με ηθικές αρχές, το 1982 πήρε μέρος στην τηλεοπτική εκπομπή «Να η ευκαιρία» όπου εντυπωσίασε, γεγονός που τον οδήγησε σε συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρία για να ηχογραφήσει τον πρώτο του δίσκο «Μετά από σένα» του Γιώργου Κατσαρού σε στίχους Ηλία Λυμπερόπουλου.
Ήταν το μεγάλο ξεκίνημα για μια πορεία ανηφορική στους δύσκολους δρόμους του λαϊκού τραγουδιού, όπου ο Μανώλης Λιδάκης πορεύεται με σταθερότητα και μόνιμη επιτυχία. Δίσκοι, συναυλίες, παραστάσεις, γλέντια και μέσα από αυτά στην καρδιά του λαού και της νεολαίας.
Στήριγμα του το πάθος και η αγάπη για την δουλειά του, η γεμάτη έκφραση χρώμα και μέταλλο φωνή του και ο σοβαρός χαρακτήρας του που ανεβάζει το κύρος και την προσωπικότητα του ως τραγουδιστή και ανθρώπου του καιρού μας. Οι αρετές και τα προσόντα του Μανώλη Λιδάκη τον έχουν ανεβάσει ψηλά στη συνείδηση του κοινού που τον αισθάνεται σαν ένα δικό του ξεχωριστό καλλιτέχνη, γι΄ αυτό τον έχουν καταξιώσει και τον έχουν τοποθετήσει στην πρώτη γραμμή των ερμηνευτών του λαϊκού τραγουδιού.
Γιάννης Πετρίδης
Ο Μανώλης είναι ένας ερμηνευτής που με τη μακρόχρονη πορεία του στο τραγούδι έχει δείξει ότι εκτιμά το παρελθόν της ελληνικής μουσικής και επενδύει στο μέλλον της. Βλέποντας τους συνθέτες που, κατά καιρούς, έχει ερμηνεύσει τραγούδια τους με την ξεχωριστή φωνή του, διακρίνουμε συνθέσεις μεγάλων λαϊκών μας δημιουργών όπως οι Μπαγιαντέρας, Νικολόπουλος, Τσιτσάνης και Χιώτης, αλλά και μια ικανότητα να διαλέγει τραγούδια νεότερων δημιουργών όπως οι: Βάσω Αλαγιάννη, Τάσος Γκρους, Ορφέας Περίδης, Κώστας Λειβαδάς, Νίκος Ξυδάκης και Γιάννης Σπάθας και να τα αποδίδει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο.
Οι κατά καιρούς συμμετοχές του σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών ή σε ειδικές εκδόσεις, δίνουν σ' αυτό το cd μια ξεχωριστή αξία και μαζί με το DVD που το συνοδεύει είναι ό,τι καλύτερο για όλους εμάς που σε κάθε στιγμή της μέρας βρίσκουμε καταφύγιο στη μοναδική φωνή του.

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΤΕΖΑΣ...(σαν να λέμε Αλέξης Γρηγορόπουλος)


Την Κυριακή 17 Νοεμβρίου 1985, ο 15χρονος μαθητής Μιχάλης Καλτεζάς σκοτώθηκε από αστυνομικό κατά την διάρκεια διαδηλώσεων για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας πυροβόλησε το Μιχάλη Καλτεζά στο πίσω μέρος του κεφαλιού από απόσταση είκοσι μέτρων στην οδό Σολωμού στα Εξάρχεια, καθώς ο νεαρός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές για να διαφύγουν, αφού προηγουμένως είχαν επιτεθεί σε κλούβα της αστυνομίας σταθμευμένη στην οδό Στουρνάρη. Αμέσως μετά καταλήφθηκαν το Φυσικείο (Παλιό Χημείο) στη Σόλωνος και το Πολυτεχνείο. Την επομένη δόθηκε η άδεια από την Επιτροπή Πανεπιστημιακού Ασύλου, με πρόεδρο τον πρύτανη Μιχάλη Σταθόπουλο, να εκκενώσει η αστυνομία το Φυσικείο, έγινε εισβολή με χρήση δακρυγόνων και οι αστυνομικοί συνέλαβαν 37 άτομα, τα οποία ξυλοκόπησαν. Αυτή ήταν και η πρώτη άρση ασύλου από την επίσημη θεσμοποίησή του το 1982. Τα επεισόδια στην Αθήνα συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες. Η κατάληψη του Πολυτεχνείου έληξε μετά από διαπραγματεύσεις, χωρίς επεισόδια.
Ο αρμόδιος υπουργός Δημόσιας Τάξης Μένιος Κουτσόγιωργας υπέβαλλε την παραίτησή του, αλλά ο τότε πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δεν την έκανε δεκτή. Λίγες ημέρες μετά, στις 26 Νοεμβρίου 1985 η «17 Νοέμβρη», επιτέθηκε με βόμβα σε κλούβα των ΜΑΤ κοντά στο Χίλτον, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ένας αστυνομικός και να τραυματιστούν δεκατέσσερις. Η οργάνωση χαρακτήρισε την επίθεση «αντίποινα για τη δολοφονία του Καλτεζά».
O Αθανάσιος Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 25/1/1990 από το Εφετείο, καθώς του αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό το ότι ήταν «εν βρασμώ ψυχής». Η αθώωσή του προκάλεσε νέα σοβαρά επεισόδια με κατάληψη του Πολυτεχνείου για 18 μέρες από δυνάμεις της αριστεράς και αναρχικούς.
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι…
Είναι μακριά η αλυσίδα της αστυνομικής βίας…

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Χωρίς τέλος η λίστα των θυμάτων της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας: από τους Κουμή, Κανελλοπούλου και Καλτεζά στον 15χρονο μαθητή


Ο 15χρονος Αλέξανδρος - Ανδρέας Γρηγορόπουλος, που έπεσε το βράδυ του Σαββάτου νεκρός στα Εξάρχεια από τα πυρά του ειδικού φρουρού, έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των πολιτών-θυμάτων της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που αστυνομικοί «πιστολέρο» έχουν βαρέσει στο ψαχνό. Χαρακτηριστικό άλλωστε ότι τον Δεκέμβριο του 2003 μετά τη δολοφονία του Ηρ. Μαραγκάκη από άντρες του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων Ρεθύμνου, ο τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Διονύσης Γκούσκος, κατά τη διάρκεια συζήτησης σχετικής ερώτησής του στο Κοινοβούλιο, ανέφερε: «Φοβούμαστε ότι το επεισόδιο αυτό δεν είναι ούτε μεμονωμένο ούτε τυχαίο ούτε έγινε από λάθος. Για πολλοστή φορά αστυνομικοί πυροβολούν από πίσω σε πολύ μικρή απόσταση άοπλο νεαρό...» και επισήμανε σε άλλο σημείο: «Έχουμε εβδομήντα νεκρούς την τελευταία περίπου δεκαετία (σ.σ. 1993-2003)». Ενδεικτική, χωρίς να είναι πλήρης, η καταγραφή που ακολουθεί:
Το Νοέμβριο του 1980 δολοφονούνται από αστυνομικούς των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου η νεαρή εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλου και ο 26χρονος Ιάκωβος Κουμής. Απομονώνουν την πρώτη στη βιτρίνα, στη γωνία Βουκουρεστίου και Πανεπιστημίου, και την χτυπούν με κλομπ αλύπητα -σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής. Με κλομπ συνέτριψαν το κρανίο του Κουμή.
Τον Αύγουστο του 1985 ο αστυνομικός Νίκος Σταθόπουλος πυροβολεί και σκοτώνει την Αμερικανίδα Κάθριν Τζον Μπουλ, 22 χρόνων, μετά την άρνηση της τελευταίας να γίνει έλεγχος στο αυτοκίνητό της.
Το Νοέμβριο του 1985 λίγες ώρες μετά την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου πέφτει νεκρός στη Στουρνάρη από σφαίρα του αστυνομικού Αθ. Μελίστα ο 15χρονος Μιχάλης Καλτεζάς.
Το Φεβρουάριο του 1986 ο 17χρονος Μανώλης Κανδανολέων, που επέβαινε σε κλεμμένο αυτοκίνητο, πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τρεις αστυνομικούς.
Το Μάρτιο του 1990 στην Πρέβεζα ο αστυφύλακας Γρηγόρης Σπυράκος πυροβόλησε και σκότωσε τον 15χρονο μαθητή Δημήτρη Κίκερη. Το θύμα ήταν παγιδευμένο στην τουαλέτα «βιντεάδικου», που λίγο πριν είχε επιχειρήσει να διαρρήξει.
Τον Απρίλιο του 1993 ο αρχιφύλακας Ηλίας Σταματόπουλος σκότωσε εν ψυχρώ τον 25άχρονο σερβιτόρο Γιάννη Τζίτζη σε μπαρ.
Τον Ιανουάριο του 1994 ο αστυνομικός Ευάγγελος Λαγογιάννης σκοτώνει με 4 σφαίρες τον 28χρονο μουσικό Θοδωρή Γιάκα, επειδή αρνήθηκε να σταματήσει σε εξακρίβωση στοιχείων.
Τον Ιανουάριο του 1996 σε αστυνομική επιχείρηση-σκούπα κατά Αλβανών στη Σκάλα Ωρωπού ο αστυνομικός Διονύσης Καρακάιδος σκοτώνει έναν Αλβανό.
Τον Ιούνιο του 1996 ο αγροφύλακας Αθ. Μάτος σκοτώνει τον 20χρονο Φαντίλ Ναμπούζι για δύο καρπούζια που πήγε ο τελευταίος να κλέψει.
Το Νοέμβριο του 1996 σε «επιχείρηση» της Αστυνομίας έξω από τη Λιβαδειά για τον εντοπισμό φυγόδικου ο αστυφύλακας Δημήτρης Τρίμης πυροβόλησε σχεδόν εξ επαφής και σκότωσε τον 45χρονο Τσιγγάνο Τάσο Μουράτη μπροστά στα μάτια ενός από τα τρία παιδιά του.
Τον Αύγουστο του 1998 στον Πειραιά ο ανθυπαστυνόμος Δημήτρης Τσαγκράκος πυροβόλησε και σκότωσε τον 26χρονο Ηλία Μέξη έξω από το τμήμα Μεταγωγών επειδή δεν σταμάτησε σε σήμα του για έλεγχο.
Τον Οκτώβριο του 1998 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ο ανθυπαστυνόμος Κυριάκος Βαντούλης σκότωσε τον 17χρονο Γιουγκοσλάβο μαθητή Μάρκο Μπουλάτοβιτς, ο οποίος επισκεπτόταν με συμμαθητές του την Ελλάδα.
Το Φεβρουάριο του 2000 στη Λούτσα ο υπαστυνόμος Θοδωρής Χαλουλάκος πυροβολεί αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν τέσσερις νέοι, επειδή όπως είπε «τους θεώρησε ύποπτους για διακίνηση ναρκωτικών». Η σφαίρα καρφώθηκε στη σπονδυλική στήλη του 18χρονου μαθητή Σωτήρη Κατσιώτη και τον άφησε παράλυτο.
Το Μάρτιο του 2000 στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης ο 18χρονος ομογενής από την πρώην ΕΣΣΔ Νικόλαος Λεωνίδης έπεσε νεκρός από τα πυρά του αστυνομικού Γιώργου Ατματζίδη, γιατί δεν σταμάτησε σε σήμα για έλεγχο.
Τον Οκτώβριο του 2001 στο Ζεφύρι ο αστυφύλακας της Αμεσης Δράσης Γ. Τυλιανάκης πυροβόλησε στο κεφάλι τον αθίγγανο Μαρίνο Χριστόπουλο, 21 ετών, επειδή δεν σταμάτησε σε μπλόκο.
Το Νοέμβριο του 2001 στην πλατεία Αμερικής ο αστυφύλακας Γιάννης Ριζόπουλος πυροβόλησε στο κεφάλι τον 20χρονο Αλβανό Σεντγκάκ Σελνίκου μέσα σε καφετέρια, όταν απείλησε με μαχαίρι τον ίδιον και άλλους τέσσερις συναδέλφους του που είχαν ήδη προτεταμένα τα όπλα τους.
Το Δεκέμβριο του 2003 ο 22χρονος Ηρακλής Μαραγκάκης πυροβολείται στο κεφάλι από άνδρες του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων Ρεθύμνου, γιατί το αυτοκίνητο που επέβαινε μαζί με δυο άλλους νεαρούς δεν σταμάτησε για έλεγχο.

Το χρονικό της δολοφονίας και της οργής
Σάββατο 20.55
Το περιπολικό του Αστυνομικού Τμήματος Εξαρχείων διέρχεται από την οδό Θεμιστοκλέους στα Εξάρχεια. Εκεί ξεκινά το πρώτο λεκτικό επεισόδιο των δύο ειδικών φρουρών με δυο άτομα. Η αψιμαχία τελειώνει και οι ειδικοί φρουροί αποχωρούν.
21.00
Οι δυο ειδικοί φρουροί σταθμεύουν το περιπολικό, στη συμβολή των οδών Χ. Τρικούπη και Ναυαρίνου, κοντά στη διμοιρία των ΜΑΤ. Αποβιβάζονται και κατευθύνονται πεζή για να «συλλάβουν» αυτούς με τους οποίους είχαν διαπληκτιστεί.
Λίγα λεπτά μετά τις 21.00
Οι ειδικοί φρουροί συναντιούνται με ολιγομελή ομάδα νεαρών, στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου. Ο ένας πυροβολεί τρεις φορές. Ο 15χρονος δέχεται μια σφαίρα στο στήθος. Αυτόπτες μάρτυρες μιλούν για ευθεία βολή, εν ψυχρώ δολοφονία.
21 .25
Το ασθενοφόρο φτάνει στον Ευαγγελισμό. Ο Αλέξανδρος-Ανδρέας Γρηγορόπουλος είναι νεκρός.
Λίγο πριν από τις 23.00 ξεκινούν τα επεισόδια στα Εξάρχεια. Οι δρόμοι γύρω από το Πολυτεχνείο και την πλατεία Εξαρχείων φλέγονται.
01.00 Ξεκινούν οδομαχίες έξω από την ΑΣΟΕΕ, τη Νομική και το Πάντειο. Γίνονται εμπρηστικές επιθέσεις στην οδό Ερμού, το Μοναστηράκι και το Αστυνομικό Τμήμα Ακροπόλεως, το Παλαιό Φάληρο και τα Πετράλωνα. Το κέντρο της Αθήνας έχει μετατραπεί σε πεδίο μάχης. Οδοφράγματα, πετροπόλεμος, μολότοφ και συγκρούσεις παντού. Σχεδόν ταυτόχρονα φουντώνουν οι συγκρούσεις και οι επιθέσεις σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Χανιά, Γιάννινα, Αλεξανδρούπολη, Μυτιλήνη, Αγρίνιο και Ξάνθη. Οι οδομαχίες και οι συγκρούσεις συνεχίζονται μέχρι τα ξημερώματα.
Κυριακή 13.00
Πλήθος κόσμου αρχίζει να συρρέει μπροστά στο Μουσείο. Το κάλεσμα έγινε μέσα από το Διαδίκτυο και SMS σε κινητά.
14.30
Η πορεία ξεκινά από την Πατησίων προς τη λ. Αλεξάνδρας χωρίς αστυνομική παρουσία και απολύτως ειρηνικά με συνθήματα κατά της Αστυνομίας και του κράτους.
14.45 Η αρχή.
Απέναντι από το Πεδίον του Άρεως, ένας νεαρός με ένα κοντάρι προσπαθεί να σπάσει ένα ΑΤΜ σε τράπεζα.
14.50
Διμοιρίες των ΜΑΤ κατεβαίνουν αριστερά και δεξιά στα πεζοδρόμια της λ. Αλεξάνδρας αλλά και από άλλους δρόμους κατευθυνόμενες προς τη διαδήλωση. Ταυτόχρονα κλιμακώνονται οι επιθέσεις με σπασίματα βιτρινών και βόμβες μολότοφ.
15.10
Οι διμοιρίες φτάνουν στην κεφαλή της πορείας. Λίγα μέτρα πίσω βρίσκονται όσοι σπάνε, καίνε και πετούν πέτρες. Αρχίζει η μαζική εκτόξευση δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου λάμψης μέσα στη διαδήλωση. Φλέγονται κάδοι απορριμμάτων, εκτοξεύονται πέτρες, ξύλα, σίδερα. Συνεχίζονται σπασίματα και οι ρίψεις μολότοφ σε τράπεζες, αντιπροσωπείες αυτοκίνητων, καταστήματα ανταλλακτικών και άλλα. Ψηλά στην Αλεξάνδρας έχουν τοποθετηθεί λεωφορεία της Αστυνομίας κάθετα στον δρόμο ως οχυρό της ΓΑΔΑ.
15.30
Εντός πολεμικού κλίματος η πορεία προσπαθεί να πλησιάσει προς τον Άρειο Πάγο ενώ ήδη κομμάτια της έχουν αποσπαστεί βίαια προς διάφορα σημεία μέσα στο σύννεφο από τους εμπρησμούς και τα δακρυγόνα. Φλέγονται το ισόγειο πολυκατοικίας που στεγάζει τράπεζα αλλά και ο πρώτος όροφος.
16.00
Η πορεία έχει διαλυθεί και μικρότερες ομάδες κατευθύνονται προς τη Βουλή, το Πολυτεχνείο, τα Εξάρχεια. Από το πέρασμα στην Ασκληπιού σπάζει και η είσοδος της πολυκατοικίας όπου ζει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας.
16.45
Γίνεται επίθεση στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων στην Καλλιδρομίου.
16.50
Μπροστά στη ΓΑΔΑ ένας νεαρός καθισμένος στο οδόστρωμα προσπαθεί να εμποδίσει τη διέλευση κλούβας των ΜΑΤ. 0 οδηγός κάνει μανούβρα για να τον αποφύγει. Αναγκάζεται, όμως, να σταματήσει και το λεωφορείο δέχεται επίθεση με κλοτσιές.
16.51
Διμοιρίες των ΜΑΤ επιτίθενται και ξυλοκοπούν μια μικρή ομάδα νεαρών που στέκονταν στο διάζωμα απέναντι από τη ΓΑΔΑ φωνάζοντας συνθήματα. Τα επεισόδια απλώνονται σε διάφορα σημεία του κέντρου της Αθήνας.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=42859268

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Αλέξης Γρηγορόπουλος ετών 16: δολοφονήθηκε από 37χρονο ένστολο εγκληματία



Ποιος από όλους εμάς, γνωρίζει και κοιμάται αυτή τη στιγμή ήσυχος;
Η Ελλάδα βράζει. Ένα νέο παιδί 16 χρονών άφησε την τελευταία του πνοή. Τον σκότωσε ένας αστυνομικός. Εν ψυχρώ τον πυροβόλησε με ευθεία βολή, όπως καταγγέλλουν αυτόπτες μάρτυρες.
Λένε πως ήταν αντιεξουσιαστής. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν πως δεν είχε σχέσεις με τον εν λόγω χώρο. Ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας έκανε την εμφάνισή του στη Μεσολογγίου στα Εξάρχεια στις 9μμ. Μια ομάδα νεαρών ζήτησε το λόγο, σίγουρα όχι με ευγενικό τρόπο. Ειπώθηκε πως «έφυγαν» προς το μέρος των αστυνομικών και δύο άδεια μπουκάλια. Δεν ξέρω αν ισχύει κάτι τέτοιο. Οι αστυφύλακες βγήκαν από το αυτοκίνητο. Η κίνησή τους αυτή προκάλεσε την ομάδα νεαρών η οποία κινήθηκε προς το μέρος τους με ύβρεις. Ένας αστυνομικός (37 χρονών όπως μαθεύτηκε και έμπειρος στο επάγγελμά του κατά τα άλλα) έκανε χρήση του υπηρεσιακού του όπλου και πυροβόλησε εν ψυχρώ έναν από τους νεαρούς. Στον Ευαγγελισμό, όταν έφτασε το ασθενοφόρο, ήταν ήδη νεκρός. Το όνομά του ήταν Γρηγορόπουλος Αλέξης. Ήταν μόλις 16 χρονών.
Από τα ΜΜΕ δεν πρόκειται να μάθουμε ποτέ τι ακριβώς συνέβη, γι' αυτό το λόγο είμαι επιφυλακτικός για τις παραπάνω πληροφορίες.
Αυτόματα σε ολόκληρη την Ελλάδα, υπήρξαν κινητοποιήσεις πολιτών. Είναι γνωστό μέχρι τώρα πως σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Πάτρα, Μυτιλήνη, Γιάννενα, Κομοτηνή, Ξάνθη, Σέρρες, Χανιά, Σπάρτη, Αλεξανδρούπολη και Βόλο, άμεσα, έγιναν πορείες οργής για τη δολοφονία του νέου αυτού παιδιού.
Και τώρα;
Μήπως είναι η πρώτη φορά που το κράτος δολοφονεί;
Βέβαια, ο κόσμος θυμάται περισσότερο ποιος ήταν ο νικητής του Big Brother και όχι τις δολοφονίες των Κουμή και Κανελλοπουλου στην «επέτειο» του πολυτεχνείου το 1980 και αυτή του Καλτεζά το 1985. Ούτε και την εκτέλεση του Μαραγκάκη με σφαίρα στο κεφάλι στις 5/12/2003, πέντε χρόνια και μια μόλις ημέρα πριν. Και είναι πάρα πολλές ακόμα. Φυσικά σε αυτές συμπεριλαμβάνονται και μετανάστες. Η δολοφονία του Γρηγορόπουλου δεν είναι ένα τυχαίο, μεμονωμένο περιστατικό.
Τι και αν κατέθεσαν τις παραιτήσεις τους ο υπουργός εσωτερικών Π. Παυλόπουλος και ο Π. Χηνοφώτης (οι οποίες φυσικά δεν έγιναν δεκτές από τον πρωθυπουργό) για λόγους ευθιξίας; Μπορεί κάτι να φέρει πίσω στη ζωή το άτυχο παλικάρι;
Κάποιοι πληρώνονται για να «υπηρετούν» και να «προστατεύουν» τον πολίτη. Τελικά, υπηρετούν και προστατεύουν την εξουσία. Και όσοι σηκώνουν το κεφάλι απέναντί της, είτε λόγω καταπίεσης, είτε λόγω «ρομαντισμού» ή απλά και μόνο γιατί είναι «οργισμένα νιάτα» μπορούν να είναι βέβαιοι πως κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους.
Πολλά θα ακούσουν τα αυτιά μας ακόμα. Ήδη υπάρχουν και οι παράφωνες γνώμες. Ήδη στο net κάποιοι «κύριοι» βρίσκουν δίκαιη την αντίδραση του δολοφόνου - ειδικού φρουρού. Ήδη κάποιοι βάλλουν κατά των διαδηλωτών σε όλη την Ελλάδα, εκθειάζοντας τις καταστροφές που έγιναν. Η μηχανή της παραπληροφόρησης πήρε μπρος και σε λίγο καιρό τα ΜΜΕ θα έχουν κιόλας εξαφανίσει από την επικαιρότητα την ωμή αυτή δολοφονία.
Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται και δεν πρέπει να ξεχαστεί. Δύναμη και κουράγιο στην άτυχη μάνα και την οικογένεια του Αλέξη.
Ήταν 16 χρονών.

http://my.aegean.gr/web/article2778.html


Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

To «καλαμάκι της Ζωής»


Με 1,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη να μην έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, το «καλαμάκι της Ζωής» (Lifestraw) του Τορμπέν Βέστεργκαρντ Φράντσεν είναι ίσως η ευφυέστερη κατασκευή της χρονιάς.
Εν έτει 2008, που είναι διεθνές Έτος Υγιεινής, η κατασκευή που βραβεύτηκε με το βραβείο Saatchi & Saatchi ως μια ιδέα που μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, μπορεί στη στιγμή να μετατρέψει σε πόσιμο ακόμη και το πιο βρώμικο νερό επιφάνειας, που περιέχει μικροοργανισμούς που προκαλούν τύφο, χολέρα και διάρροια.
Με μήκος μόλις 30 εκατοστών και βάρος που δεν ξεπερνά τα 140 γραμμάρια, το καλαμάκι της Ζωής είναι ατομικό, φορητό και μπορεί να προλάβει όχι μόνο τους 60.000 σχετικούς θανάτους που σημειώνονται καθημερινά αλλά και να απαλλάξει εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια από την κοπιαστική διαδρομή που διανύουν καθημερινά για να βρουν πόσιμο νερό ξοδεύοντας χρόνο και ενέργεια. Μια πολύωρη και επικίνδυνη αποστολή, κατά τη διάρκεια της οποίας πολλές χάνουν και την αξιοπρέπειά τους πέφτοντας θύματα βιασμού.
Την ίδια στιγμή που κάποιος ρουφάει νερό από το καλαμάκι της Ζωής, η ρητίνη με βάση το αλογόνο που περιέχει σκοτώνει το 99,9999% των βακτηρίων και το 98,7% των ιών που προκαλούν θανατηφόρες ασθένειες. Ένα τέτοιο θαυματουργό καλαμάκι έχει μέγιστη διάρκεια ενός χρόνου, καθώς μπορεί να φιλτράρει έως και 700 λίτρα νερού, που αντιστοιχούν περίπου στις ετήσιες ανάγκες ενός ατόμου.
Το ατομικό φίλτρο έχει ως στόχο να βοηθήσει τον κόσμο στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας σχετικά με την υγιεινή, που περιλαμβάνει τη μείωση στο μισό του αριθμού των ανθρώπων που δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής (2,6 δισεκατομμύρια σήμερα).
Τα λόγια του σχεδιαστή του αποτυπώνουν τη δυσκολία που υπάρχει στην προώθηση του Lifestraw σε μη κυβερνητικούς οργανισμούς, εξαιτίας του κυρίαρχου ρόλου που έχει η πρόληψη του AIDS στις αναπτυσσόμενες χώρες: «Κανείς δεν βγαίνει μπροστά να γίνει ο σταρ της διάρροιας».