Ο χρόνος μετράει αντίστροφα, μέχρι τη στιγμή που ο διαιτητής Ραβζάν Ιρμάτοφ από το Ουζμπεκιστάν θα σφυρίξει για πρώτη φορά στο «Σόκερ Σίτι» του Γιοχάνεσμπουργκ. Ο αγώνας Νότια Αφρική-Μεξικό θα έχει ξεκινήσει και μαζί του το 19ο Παγκόσμιο Κύπελλο, το πρώτο που φιλοξενεί η «Μαύρη Ήπειρος». Στις 5 το απόγευμα, ξεκινά η κορυφαία -μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες- αθλητική διοργάνωση του πλανήτη, με 32 ομάδες να συμμετέχουν στο «πάρτι». Ανάμεσά τους και η εθνική Ελλάδας, η οποία φιλοδοξεί πως η δεύτερη παρουσία της σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου δεν θα έχει... καμία σχέση με την πρώτη (ΗΠΑ '94)!
Οι «μνηστήρες» της ύψιστης ποδοσφαιρικής διάκρισης είναι και φέτος πολλοί. Παραδοσιακά η Βραζιλία, η πιο φορμαρισμένη ομάδα στον κόσμο, Ισπανία και ακόμα η Αργεντινή, η κάτοχος του τίτλου Ιταλία, η Ολλανδία, η Πορτογαλία. Πολύ δυνατή -θεωρητικά τουλάχιστον- παρουσιάζεται η Αγγλία και πάντοτε υπολογίσιμη η Γερμανία. Γενικά το επίπεδο δείχνει ανεβασμένο, οι αποστάσεις έχουν μικρύνει και ομάδες που άλλες εποχές περιορίζονταν σε ρόλο κομπάρσου, μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια τους «μεγάλους». Το Μουντιάλ αρχίζει και είναι το ραντεβού από το οποίο κανείς ποδοσφαιρόφιλος που σέβεται τον εαυτό του δεν απουσιάζει! Τα εισιτήρια έχουν κάνει «φτερά», τα τηλεοπτικά δίκτυα όλου του κόσμου που κατέχουν τα δικαιώματα μετάδοσης ετοιμάζονται πυρετωδώς και μαζί τους οι λάτρεις του δημοφιλέστερου αθλήματος να απολαύσουν τις καλύτερες ποδοσφαιρικές ομάδες του πλανήτη στο «πάρτι» που ξεκινά σε λίγες ημέρες.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Μερικά από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα που σχετίζονται με το Μουντιάλ, μέσα από μια πορεία 76 χρόνων. Μικρές και μεγάλες στιγμές, ρεκόρ και αξιοπερίεργα, χαρακτηρίζουν τη σημαντικότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη μας. Ας δούμε μερικές από αυτές...
Στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο, στην Ουρουγουάη το 1930, αρχηγός της εθνικής Γαλλίας ήταν ο Αλεξ Βιγιαπλάν, ο οποίος χρόνια αργότερα εκτελέστηκε, αφού αποδείχθηκε ότι συνεργαζόταν με τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου!
Στην ίδια διοργάνωση, η Γαλλία έκανε με το καράβι ταξίδι 40 ημερών για να φτάσει στην Ουρουγουάη κι έτσι η προετοιμασία της ομάδας έγινε... εν πλω!
Όσοι οπαδοί της Αργεντινής βρέθηκαν στο Μοντεβιδέο προκειμένου να παρακολουθήσουν τον τελικό, όπου η ομάδα της χώρας τους αντιμετώπιζε την Ουρουγουάη, υποβλήθηκαν σε εξονυχιστικό σωματικό έλεγχο. Το αποτέλεσμα: η αστυνομία βρήκε δεκάδες όπλα και αρκετά πυρομαχικά!
Πανευτυχής ήταν ο δικτάτορας της Ιταλίας, Μπενίτο Μουσολίνι, όταν η διοργάνωση του 1934 ανατέθηκε στη χώρα του. Μάζεψε στο ανάκτορό του τους παίκτες και το προπονητικό τιμ της «Σκουάντρα Ατζούρα» και παρήγγειλε: «Φέρτε μου το κύπελλο»...
Τα μέλη της εθνικής Τσεχοσλοβακίας στο Μουντιάλ του 1934 προέρχονταν από δύο ομάδες, την Σπάρτα και τη Σλάβια Πράγας. Ήταν και η μοναδική φορά που μία εθνική ομάδα είχε συγκροτηθεί από παίκτες μόνο δύο συλλόγων.
Η Αίγυπτος έγινε η πρώτη αφρικανική χώρα που πήρε μέρος σε Μουντιάλ. Στις 27 Μαϊου του 1934 έπαιξε στον πρώτο γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας, έχασε 4-2 από την Ουγγαρία και αποκλείστηκε.
Το 1938 στον αγώνα Βραζιλία-Πολωνία 6-5, ο Λεονίντας και ο Ερνστ Βιλιμόφσκι πέτυχαν από τέσσερα γκολ εκατέρωθεν. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν έχει (και ούτε πρόκειται να) επαναληφθεί ποτέ.
Ο Ελβετός Αλφρεντ Μπικέλ και ο Σουηδός Ερικ Νίλσον είναι οι μοναδικοί ποδοσφαιριστές που έπαιξαν σε Μουντιάλ τόσο πριν όσο και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και οι δύο συμμετείχαν στις διοργανώσεις του 1938 (Γαλλία) και του 1950 (Βραζιλία).
Το ξέρατε ότι η Ινδία αρνήθηκε να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950; Κι αυτό γιατί η FIFA απαγόρευσε στους ποδοσφαιριστές της να αγωνίζονται ...ξυπόλητοι!
Μη νομίζετε ότι η βία στα γήπεδα είναι σύγχρονο φαινόμενο. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954, εξαγριωμένοι μετά την ήττα τους με 1-0 από την Ελβετία, οι ποδοσφαιριστές της εθνικής Ιταλίας κυνήγησαν τον διαιτητή του αγώνα Μάριο Βιάνα. Επίσης, επεισόδια σημειώθηκαν και κατά την επιστροφή των ποδοσφαιριστών της εθνικής Αργεντινής στην πατρίδα τους, μετά τη διοργάνωση του 1958. Η Αργεντινή είχε γνωρίσει ταπεινωτική ήττα με 6-1 από την Τσεχοσλοβακία και στο αεροδρόμιο του Μπουένος Άιρες βρέθηκαν εκατοντάδες φίλαθλοι που πέταξαν πέτρες και ...τομάτες στην αποστολή της ομάδας.
Το 1962 η Χιλή μάζευε ακόμα τα συντρίμμια από τους φοβερούς σεισμούς, από τους οποίους είχε πληγεί η χώρα. Η FIFA σκεφτόταν σοβαρά να της αφαιρέσει τη διοργάνωση. Όμως τελικά έκανε πίσω μετά τις πιέσεις και τις ικεσίες του Χιλιανού παράγοντα, Κάρλος Ντίτμπορν Πίντο: «Δεν μας έχει μείνει τίποτα άλλο εκτός από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Μην μας το πάρετε και αυτό», ήταν τα λόγια του.
Πώς αλλάζουν οι καιροί... Το 1962 στη Χιλή, η Βραζιλία παρέταξε σύστημα 4-3-3 και κατέκτησε το τρόπαιο. Ο βραζιλιάνικος Τύπος κατηγόρησε τον προπονητή Αϊμόρε Μορέιρα ότι το σύστημα με (μόνο) τρεις επιθετικούς, παραήταν... συντηρητικό!
Πέντε ποδοσφαιριστές έχουν αγωνιστεί σε Μουντιάλ με διαφορετικές εθνικές. Ο Χοσέ Αλταφίνι-Ματσόλα έπαιξε με την Βραζιλία το 1958 και με την Ιταλία το 1962. Ο Λουϊζίτο Μόντι με την Αργεντινή το 1930 και με την Ιταλία το 1934. Ο Φέρεντς Πούσκας ήταν ο μεγάλος ηγέτης της Ουγγαρίας το 1954, αγωνίστηκε όμως με την Ισπανία στη διοργάνωση του 1962. Ο Χοσέ Σανταμαρία έπαιξε με την Ουρουγουάη το 1954 και με την Ισπανία το 1962. Τέλος, ο Ρόμπερτ Προσινέτσκι αγωνίστηκε με την Γιουγκοσλαβία το 1990 και την Κροατία το 1998.
Ημιτελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου 1966: η διοργανώτρια Αγγλία αντιμετωπίζει την Πορτογαλία και ο Μπόμπι Τσάρλτον πετυχαίνει ένα καταπληκτικό γκολ και «γράφει» το τελικό 2-1. Αρκετοί παίκτες της Πορτογαλίας παρεμβαίνουν στους πανηγυρισμούς των Άγγλων, προκειμένου να σφίξουν το χέρι του Τσάρλτον και να τον συγχαρούν για το υπέροχο γκολ!
Ένα από τα πιο περίεργα περιστατικά στην ιστορία του Μουντιάλ έγινε στον αγώνα Μεξικό-Ελ Σαλβαδόρ 4-0, το 1970. Ο διαιτητής του αγώνα, Καντίλ, έδωσε ένα φάουλ υπέρ του Ελ Σαλβαδόρ, το οποίο εκτέλεσαν οι παίκτες του... Μεξικού και σκόραραν. Προς γενική κατάπληξη, ο Καντίλ κατακύρωσε το γκολ!
Από το 1970, η FIFA αποφάσισε ότι κανένας ποδοσφαιριστής δεν υποχρεούται να φορά το νούμερο 13, σε περίπτωση που είναι ...προληπτικός!
Το 1974 στη Δυτική Γερμανία, η Αυστραλία έγινε η πρώτη ομάδα της Ωκεανίας που έλαβε μέρος σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου. Για να προκριθούν οι Αυστραλοί έδωσαν αγώνα-μπαράζ με τη Νότια Κορέα και νίκησαν 1-0, χάρη σε τέρμα που πέτυχε ο Σκοτσέζος στην καταγωγή, Τζίμι ΜακΚέι.
Για 45 ολόκληρα χρόνια η Γερμανία ήταν κομμένη στα δύο, τόσο στον πολιτικό, όσο και στον ...ποδοσφαιρικό χώρο. Οι εθνικές ομάδες της Ανατολικής και της Δυτικής Γερμανίας αναμετρήθηκαν μόνο μία φορά, στη διοργάνωση του 1974. Οι Ανατολικογερμανοί έκαναν τη μεγάλη έκπληξη νικώντας 1-0, μία ήττα που δεν αποδείχθηκε «θανάσιμη» για τους Δυτικογερμανούς, καθώς αργότερα αναδείχθηκαν παγκόσμιοι πρωταθλητές.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής το 1978 χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ο όρος «Μουντιάλ» από τους διοργανωτές. Θεωρήθηκε πολύ πετυχημένος και, επειδή τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν οι διοργανώσεις της Ισπανίας (1982) και του Μεξικού (1986), ο όρος διατηρήθηκε και καθιερώθηκε.
Η γρηγορότερη αλλαγή στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου έγινε το 1978, στο ματς Ιταλία-Αργεντινή 1-0. Ο Μάουρο Μπελούτζι της «Σκουάντρα Ατζούρα» αντικαταστάθηκε στο 6ο λεπτό από τον Αντονέλο Κουκουρέντου.
Στη σκιά του Ντίνο Τζοφ... Ο Ιταλός τερματοφύλακας Ιβάνο Μπορντόν συμμετείχε σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα (1978, 1982), όπου η Εθνική του ομάδα έδωσε τον ανώτατο αριθμό αγώνων (7+7=14). Όλες αυτές τις αναμετρήσεις ο Μπορντόν τις παρακολούθησε από τον πάγκο και ολοκλήρωσε την καριέρα του χωρίς λεπτό συμμετοχής σε Μουντιάλ!
Τα μόνα αδέλφια-τερματοφύλακες που έχουν συμμετάσχει ποτέ σε Παγκόσμιο Κύπελλο είναι οι Βίκτορ και Βιάτσεσλαβ Τσάνοφ. Και οι δύο ήταν αναπληρωματικοί του μεγάλου Ρενάτ Ντασάεφ στην εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης το 1982 στην Ισπανία. Δεν έπαιξαν ούτε δευτερόλεπτο...
Στην ίδια διοργάνωση, ο τερματοφύλακας του Βελγίου Ζαν Μαρί Πφαφ είδε ...το χάρο με τα μάτια του, καθώς κινδύνευσε να πνιγεί σε μια πισίνα, μόλις λίγες ώρες πριν τον αγώνα της ομάδας του με το Ελ Σαλβαδόρ.
Δύο ποδοσφαιριστές μοιράζονται το ρεκόρ της μικρότερης παρουσίας σε Μουντιάλ. Ο Αργεντίνος Μαρσέλο Τρομπιάνι (1986) και ο Τυνήσιος Κεμάις Λαντίμπι (1978) έχουν αγωνιστεί μόλις δύο λεπτά.
Ο Βάλτερ Τζένγκα είναι ο τερματοφύλακας που έχει κρατήσει την εστία του ανέπαφη, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από οποιονδήποτε άλλον. Το 1990 στην Ιταλία, ο γκολκίπερ των «Ατζούρι» δεν δέχθηκε γκολ για 517 λεπτά, πριν ηττηθεί από τον Κλαούντιο Κανίγια, στον ημιτελικό με την Αργεντινή.
Στη διοργάνωση των ΗΠΑ, το 1994, τα πράγματα ξεκίνησαν ...στραβά. Στην τελετή έναρξης, η διάσημη τραγουδίστρια Νταϊάνα Ρος έστησε τη μπάλα στα δύο μέτρα μπροστά σε άδειο τέρμα, όμως... κατάφερε να αστοχήσει, σε αντίθεση με ό,τι προέβλεπε το τελετουργικό!
Στο ίδιο Μουντιάλ, την παράσταση έκλεψε ο Καμερουνέζος Ροζέ Μιλά. Σε ηλικία 42 ετών, έγινε ο γηραιότερος παίκτης που έχει συμμετάσχει ποτέ σε Παγκόσμιο Κύπελλο και παράλληλα ο μεγαλύτερος σε ηλικία σκόρερ, αφού πέτυχε το γκολ της τιμής στην συντριβή της ομάδας του με 6-1 από τη Ρωσία.
Στον συγκεκριμένο αγώνα, ο Ρώσος Ολεγκ Σαλένκο έγινε ο μοναδικός παίκτης που πετυχαίνει πέντε γκολ σε έναν αγώνα. Ο Σαλένκο αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης (μαζί με τον Στόιτσκοφ), όμως στη συνέχεα εξαφανίστηκε από το προσκήνιο.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο των ΗΠΑ συμμετείχε και η εθνική Ελλάδας. Όμως, η παρουσία της ήταν απογοητευτική, καθώς γνώρισε τρεις ήττες σε ισάριθμους αγώνες και τελείωσε το τουρνουά με τέρματα 10 κατά και κανένα υπέρ. Παράλληλα, το 4-0 επί της Ελλάδας, ήταν η πρώτη νίκη της Βουλγαρίας μετά από 6 παρουσίες σε Μουντιάλ!
Στην ίδια διοργάνωση, οι ποδοσφαιριστές της Σαουδικής Αραβίας ανταμείφθηκαν με 25.000 δολάρια (περίπου 8 εκατ. δρχ) και μία Μερσεντές έκαστος, για την πρόκρισή τους στον δεύτερο γύρο της διοργάνωσης. Ένα «μπόνους» που σίγουρα δεν θα ...έριξε έξω τον βαθύπλουτο πρίγκιπα Φαχντ, αν μάλιστα αναλογιστούμε την αδυναμία του για το ποδόσφαιρο.
Το 1998, η Γαλλία έγινε η έκτη ομάδα στην ιστορία του θεσμού που κατακτά το κύπελλο εντός έδρας, μετά την Ουρουγουάη (1930), την Ιταλία (1934), την Αγγλία (1966), τη Δυτική Γερμανία (1974) και την Αργεντινή (1978).
Η Βραζιλία είναι η μοναδική που έχει κατακτήσει το τρόπαιο μακριά από την ήπειρό της και μάλιστα δύο φορές, το 1958 στην Ευρώπη (Σουηδία) και το 2002 στην Ασία (Ιαπωνία-Ν. Κορέα). Έτσι είναι και η μοναδική που έχει κατακτήσει το τρόπαιο σε όλα τα σημεία του πλανήτη όπου έχει γίνει η διοργάνωση, αφού το 1962 το κατέκτησε στη Χιλή (Ν. Αμερική), το 1970 στο Μεξικό (Κ. Αμερική) και το 1994 στις Η.Π.Α. (Β. Αμερική).
Αν ψάχνει κανείς το μυστικό της επιτυχίας της Ιταλίας στο Μουντιάλ του 2006, θα πρέπει να ανατρέξει στην επιθετική πολυφωνία. Στην πορεία τους προς τη δόξα, οι «Ατζούρι» είχαν 10 διαφορετικούς σκόρερ: Ντελ Πιέρο, Τζιλαρντίνο, Γκρόσο, Ιακουϊντα, Ιντζάγκι, Ματεράτσι, Πίρλο, Τόνι, Τότι και Τζαμπρότα. Το ίδιο επίτευγμα παρουσίασε και η Γαλλία το 1982, αλλά αποκλείστηκε στους ημιτελικούς.
Ο νεότερος ποδοσφαιριστής που έχει δηλωθεί στο 19ο Παγκόσμιο Κύπελλο είναι ο Δανός Κρίστιαν Ερικσεν, γεννηθείς στις 14 Φεβρουαρίου του 1992.
Ο γηραιότερος είναι ο τερματοφύλακας της εθνικής Αγγλίας, Ντέιβιντ Τζέιμς, που θα κλείσει τα 40 την 1η Αυγούστου. Έχουν παράδοση σ΄ αυτές τις ηλικίες τα «τρία λιοντάρια», αφού το 2002 ο Σίμαν ήταν ήδη 39 ετών, ενώ το 1990 στην Ιταλία ο Σίλτον είχε κλείσει τα 40.
Περισσότεροι από τους μισούς ποδοσφαιριστές που έχουν δηλωθεί, αγωνίζονται στα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Συνολικά 385 παίκτες (ποσοστό 52,5%) βγάζουν το... ψωμί τους στην Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Τη «μερίδα του λέοντος» έχει η Αγγλία, με 118 εκπροσώπους στο Μουντιάλ.
Όσον αφορά τους συλλόγους (και με δεδομένο ότι η FIFA παρέχει ημερήσια αποζημίωση για τους παίκτες τους), πιο κερδισμένη θα βγει η Μπαρτσελόνα, αφού 13 παίκτες της μετέχουν στις αποστολές των εθνικών τους ομάδων. Ακολουθούν η Τσέλσι και η Λίβερπουλ που έχουν από 12, η Μπάγερν με 11 και πέντε ομάδες με 10, ανάμεσα στις οποίες και ο Παναθηναϊκός.
Η «ΚΑΥΤΗ» ΙΣΤΟΡΙΑ
Το 1982 η αποστολή της εθνικής Ιταλίας ταξίδευσε στην Ισπανία με νωπές της μνήμες από το σκάνδαλο στημένων αγώνων και παράνομων στοιχημάτων που συγκλόνισε τη γειτονική χώρα στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ανάμεσα στους (τότε 22) παίκτες που επέλεξε ο Εντζο Μπεαρτζότ ήταν ο Πάολο Ρόσι, ένας εκ των πρωταγωνιστών του σκανδάλου που μόλις είχε επιστρέψει από διετή αποκλεισμό.
Οι «Ατζούρι», εμφανώς τρακαρισμένοι στην πρώτη φάση της διοργάνωσης, ξεκίνησαν με τρεις ισοπαλίες και κατάφεραν να προκριθούν λόγω καλύτερης επίθεσης σε βάρος του Καμερούν. Ο Μπεαρτζότ επέμενε στον «άσφαιρο» Πάολο Ρόσι, ενώ δεχόταν δριμεία κριτική. Τα αρνητικά δημοσιεύματα διαδέχονταν το ένα το άλλο, όμως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν ένα άρθρο, του οποίου ο συντάκτης υποστήριζε ότι ο Ρόσι είχε ομοφυλοφιλική σχέση με τον Αντόνιο Καμπρίνι, επειδή τους είχε δει να κάνουν μαζί βουτιές και να παίζουν στην πισίνα του ξενοδοχείου...
Αυτό ήταν! Οι Ιταλοί αποφάσισαν να «μποϊκοτάρουν» όλους ανεξαιρέτως τους εκπροσώπους των ΜΜΕ έως το τέλος του τουρνουά. Στην Β΄ φάση απέκλεισαν τη Βραζιλία και την Αργεντινή, στον ημιτελικό την Πολωνία και πήραν το τρόπαιο επικρατώντας 3-1 της Δυτικής Γερμανίας στον τελικό του «Σαντιάγκο Μπερναμπέου». Ο Πάολο Ρόσι βρήκε δίχτυα σε όλες αυτές τις αναμετρήσεις, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του τουρνουά, ενώ ο «Μπελ-Αντόνιο» Καμπρίνι έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους κορυφαίους αριστερούς μπακ και μέλος της αξεπέραστης αμυντικής πεντάδας μαζί με τους Τζοφ, Τζεντίλε, Σιρέα, Κολοβάτι.
ΤΑ ΡΕΚΟΡ
Ο Λόταρ Ματέους είναι ο ποδοσφαιριστής με τις περισσότερες συμμετοχές σε αγώνες τελικής φάσης Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Γερμανός μέσος έχει παίξει σε 25 ματς, ενώ στη σχετική λίστα ακολουθούν ο Ιταλός Πάολο Μαλντίνι με 23, οι Ντιέγκο Μαραντόνα (Αργεντινή), Βλάντισλαβ Ζμούντα (Πολωνία) και Ούβε Ζέελερ (Δυτική Γερμανία) που έχουν από 21 και ο Γκρεγκόρζ Λάτο (Πολωνία) με 20. Επίσης, ο Ματέους (1982-1998) είναι μαζί με τον Μεξικάνο τερματοφύλακα Αντόνιο Καρμπαχάλ (1950-1966) οι μοναδικοί ποδοσφαιριστές που έχουν λάβει μέρος πέντε φορές σε τελική φάση.
Νεότερος παίκτης που έχει εμφανιστεί: ήταν ο θρυλικός Πελέ, που πρωτοεμφανίστηκε το 1958, σε ηλικία 17 χρόνων και 230 ημερών. Από το 1982 το ρεκόρ ανήκει στον Νόρμαν Γουάιτσαϊντ της Βόρειας Ιρλανδίας, που αγωνίστηκε σε ηλικία 17 χρόνων και 41 ημερών.
Περισσότερες συμμετοχές χώρας: Βραζιλία (έχει λάβει μέρος και στις 18 προηγούμενες διοργανώσεις).
Περισσότεροι τίτλοι: 5 Βραζιλία (1958, 1962, 1970, 1994, 2002).
Περισσότεροι συνεχείς τίτλοι: Ιταλία (1934, 1938) και Βραζιλία (1958, 1962).
Περισσότερες συμμετοχές σε τελικό: Από επτά η Γερμανία (1954, '66, '74, '82, '86, '90, 2002) και η Βραζιλία (1950, '58, '62, '70, '94, '98, 2002).
Περισσότεροι τίτλοι για ένα παίκτη: Πελέ (Βραζιλία) - 1958 στην Σουηδία, 1962 στην Χιλή, 1970 στο Μεξικό.
Περισσότερα γκολ σε τελική φάση: Το 1998 στη Γαλλία (171).
Περισσότερα γκολ στην ιστορία του θεσμού: Βραζιλία με 201.
Χειρότερη άμυνα στην ιστορία του θεσμού: (Δυτική) Γερμανία με 112 γκολ παθητικό.
Περισσότερα γκολ σε ένα παιχνίδι: το 1954 Αυστρία-Σουηδία 7-5.
Η πιο μεγάλη νίκη: 1954 (Ουγγαρία-Ν. Κορέα 9-0), 1974 (Γιουγκοσλαβία-Ζαΐρ 9-0), 1982 (Ουγγαρία-Ελ Σαλβαδόρ 10-1).
Περισσότερα γκολ σε τελικό: 1958 (Βραζιλία-Σουηδία 5-2)
Ο νεότερος παίκτης που σήκωσε το τρόπαιο: Πελέ (1958, σε ηλικία 17 ετών και 8 μηνών).
Ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που κατέκτησε το κύπελλο: Ντίνο Τζοφ (Ιταλία, ως αρχηγός το 1982 σε ηλικία 42 ετών και 4 μηνών).
Ο καλύτερος σκόρερ όλων των εποχών: Ρονάλντο (Βραζιλία, 4 γκολ το 1998, 8 το 2002 και 3 το 2006).
Ο καλύτερος σκόρερ σε μία διοργάνωση: Ζιστ Φοντέν (Γαλλία, 13 γκολ το 1958).
Ο πρώτος (χρονικά) σκόρερ του Μουντιάλ: Λουσιάν Λοράν (Γαλλία, στις 13 Ιουλίου του 1930).
Περισσότερα γκολ σε ένα παιχνίδι: Ολεγκ Σαλένκο (Ρωσία, 5 γκολ το 1994 στο 6-1 επί του Καμερούν).
Περισσότερα γκολ σε τελικό: Τζεφ Χαρστ (Αγγλία, 3 γκολ το 1966 με την Δ. Γερμανία, 4-2 στην παράταση).
Περισσότερες κίτρινες κάρτες: Λόταρ Ματέους (Γερμανία) με 5.
Περισσότερες κόκκινες κάρτες: Ριγκομπέρτ Σονγκ (Καμερούν) με 2.
Ο νεότερος σκόρερ: Πελέ (Βραζιλία, το 1958 εναντίον της Ουαλίας) σε ηλικία 17 ετών και 239 ημερών.
Ο... ηλικιωμένος σκόρερ: Ροζέ Μιλά (Καμερούν, το 1994 στο παιχνίδι με την Ρωσία (1-6) σκόραρε σε ηλικία 42 ετών, 1 μηνός και 8 ημερών).
Το γρηγορότερο γκολ: 2002 Τουρκία-Νότια Κορέα 3-2, ο Χακάν Σουκούρ σκόραρε στο 11ο δευτερόλεπτο.
Το γρηγορότερο χατ-τρικ: Ο Ούγγρος Λάζλο Κις μπήκε ως αλλαγή στον αγώνα με το Ελ Σαλβαδόρ (1982) και πέτυχε τρία γκολ μέσα σε επτά λεπτά (70΄, 74΄, 77΄)! Τελικό σκορ 10-1.
Το γρηγορότερο γκολ από αναπληρωματικό: Εμπέ Σαντ (Δανία, 1998), μόλις 16 δευτερόλεπτα μετά την είσοδό του στο 4-1 επί της Νιγηρίας.
Μοναδικοί παίκτες που σκόραραν σε όλα τα παιχνίδια της τελικής φάσης: Ζαϊρζίνιο (Βραζιλία, το 1970 σε έξι ματς), Ζιστ Φοντέν (Γαλλία, το 1958 σε 6 ματς) Αλσίντε Γκίτζια (Ουρουγουάη, το 1950 σε 4 ματς).
Οι μοναδικοί που σκόραραν σε δύο τελικούς: Πελέ (Βραζιλία, 1958 και 1970), Βαβά (Βραζιλία, 1958 και 1962), Πολ Μπράιτνερ (Δ. Γερμανία, 1974 και 1982), Ζινεντίν Ζιντάν (Γαλλία, 1998 και 2006).
Μοναδικός παίκτης που έχει αγωνιστεί σε τρεις τελικούς: Καφού (Βραζιλία, 1994, 1998, 2002).
Μοναδικός παίκτης που έχει σκοράρει με δύο χώρες: Ρόμπερτ Προσινέτσκι (με Γιουγκοσλαβία το 1990 και με Κροατία το 1998).
Το πρώτο χατ-τρικ: Μπερτ Πάτενοντ (ΗΠΑ) το 1930 εναντίον της Παραγουάης.
Το πρώτο αυτογκόλ: Ερσντ Λέτσερ (Ελβετία, το 1938 με αντίπαλο τη Γερμανία).
Καλύτερη επίθεση: Ουγγαρία (1954, 27 γκολ).
Γρηγορότερη αποβολή: 1986 (Ουρουγουάη-Σκωτία, ο Μπατίστα αποβλήθηκε στο 55ο δευτερόλεπτο).
Οι «λούζερ»: Τσεχοσλοβακία και Ολλανδία έχουν συμμετάσχει δύο φορές σε τελικό, αλλά δεν έχουν κατακτήσει ποτέ το τρόπαιο.
Ρεκόρ θεατών σε αγώνα: το 1950 Βραζιλία-Ουρουγουάη (199.854 θεατές στο Μαρακανά).
Λιγότεροι θεατές σε αγώνα: Μόλις 300 το 1930, στο Ρουμανία-Περού (3-1).
Ρεκόρ θεατών σε τελική φάση: το 1994 (3.587.538 θεατές, μέσος όρος 68.991 σε κάθε παιχνίδι).
Προπονητής με τις περισσότερες παρουσίες: Ο απίστευτος Μπόρα Μιλουτίνοβιτς, που έχει οδηγήσει πέντε εθνικές ομάδες σε ισάριθμες διαδοχικές τελικές φάσεις (Μεξικό 1986, Κόστα Ρίκα 1990, ΗΠΑ 1994, Νιγηρία 1998, Κίνα 2002).
Παίκτης και προπονητής: Ο Μάριο Ζαγκάλο πανηγύρισε την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου ως παίκτης της «Σελεσάο» το 1958 και το 1962 και ως προπονητής της το 1970.
Αρχηγός και προπονητής: Μόνο ο Φραντς Μπεκενμπάουερ οδήγησε τη Γερμανία στον τίτλο, πρώτα φορώντας το «Spielfuhrer» στο μπράτσο (1974) και στη συνέχεια ως προπονητής (1990).
Ο μόνος προπονητής που πέτυχε το repeat: Ο Ιταλός Βιτόριο Πότσο, με δύο διαδοχικά τρόπαια το 1934 και το 1938.
Το πρώτο πέναλτι: Το πέτυχε ο Μεξικανός Μανουέλ Ρόχας, εναντίον της Αργεντινής το 1930.
Το πρώτο χαμένο πέναλτι: Ο θρυλικός Ρικάρντο Ζαμόρα, τερματοφύλακας της εθνικής Ισπανίας το 1934, απέκρουσε το πέναλτι του Βραζιλιάνου Βαλντεμάρ ντε Μπρίτο.
ΤΑ ΘΡΙΛΕΡ
1938: Α' ΓΥΡΟΣ: Βραζιλία-Πολωνία 6-5. Ο Βραζιλιάνος Λεονίντας και ο Πολωνός Ερνστ Βιλιμόφσκι πέτυχαν από 4 γκολ!
1950: ΤΕΛΙΚΟΣ: Ουρουγουάη-Βραζιλία 2-1. «Παγωμάρα» από 200.000 Βραζιλιάνους που βρέθηκαν στο Μαρακανά και είδαν τη «σελεσάο» να χάνει το τρόπαιο «Ζιλ Ριμέ» στο 79', παρότι είχαν προηγηθεί στο 49'.
1954: ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΑ: Ουγγαρία-Βραζιλία 4-2, αλλιώς «η μάχη της Βέρνης». Πολύ... ξύλο μεταξύ των παικτών, τόσο μέσα στο γήπεδο όσο και στα αποδυτήρια.
1962: ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΑ: Χιλή-Ιταλία 2-0, αλλιώς «Η μάχη του Σαντιάγκο». Η ατμόσφαιρα είχε δυναμιτιστεί πολύ πριν το ξεκίνημα του αγώνα. Αιτία ήταν κάποια ...καθόλου κολακευτικά σχόλια του Ιταλικού τύπου για τους Χιλιανούς ποδοσφαιριστές. Στο ματς το ξύλο έπεφτε ...βροχή και η Ιταλία τελείωσε με 9 παίκτες.
1966: ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΑ: Αγγλία-Αργεντινή 1-0, στο Γουεμπλεϊ. Τα σκληρά μαρκαρίσματα διαδέχονταν το ένα το άλλο. Το ματς διεκόπη για 8 λεπτά, μετά την αποβολή του αρχηγού της Αργεντινής, Αντόνιο Ρατίν.
1970: ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ: Ιταλία-Δυτική Γερμανία 4-3. Ίσως το ματς με την εντυπωσιακότερη διακύμανση. Η Ιταλία προηγήθηκε με τον Μπούρνιτς, όμως ο Σνέλιγκερ ισοφάρισε στο 89'. Στην παράταση προηγήθηκε η Γερμανία (Γκερντ Μίλερ), όμως οι Ιταλοί όχι μόνο ισοφάρισαν σε 2-2 (Μπούρνιτς), αλλά ξαναπήραν το προβάδισμα 3-2 με τον Ρίβα. Ο Μίλερ έφερε ξανά το παιχνίδι «στα ίσα», όμως ο Ριβέρα διαμόρφωσε το τελικό 4-3 στο 118'!
1974: ΤΕΛΙΚΟΣ: Δυτ. Γερμανία-Ολλανδία 2-1. Οι «οράνιε» προηγήθηκαν μόλις στο 1' με πέναλτι (Νέεσκενς), όμως οι Γερμανοί ισοφάρισαν στο 25' -επίσης με πέναλτι- που εκτέλεσε ο Μπράιτνερ. Την εσχάτη των ποινών είχε κερδίσει ο Χολτσενμπαϊν που ανετράπη από τον Γιάνσεν. Σχεδόν 20 χρόνια αργότερα ο Γερμανός μέσος παραδέχθηκε ότι στην συγκεκριμένη φάση δεν υπήρξε ανατροπή...
1978: Β' ΓΥΡΟΣ: Αργεντινή-Περού 6-0. Οι γηπεδούχοι χρειάζονταν ένα μεγάλο σκορ (τουλάχιστον 4-0) για να προκριθούν στον τελικό σε βάρος της Βραζιλίας. Τελικά έβαλαν ...εξάρα και από τότε ο τερματοφύλακας του Περού Ραμόν Κιρόγκα «κέρδισε» το παρατσούκλι «Πιράνχας» για τον τρόπο με τον οποίο ...κατάπινε τα γκολ!
1982: ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ: Δυτ. Γερμανία-Γαλλία 3-3 (5-4 στα πέναλτι), αλλιώς «Το θρίλερ της Σεβίλλης». Το σκορ στον κανονικό αγώνα ήταν 1-1, όμως στην παράταση οι Ζιρές, Τρεζόρ έδωσαν προβάδισμα 3-1 στην Γαλλία. Μόνο μια ομάδα σαν τη Γερμανία θα μπορούσε να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Με τον Ρουμενίγκε να μπαίνει ως αλλαγή, ισοφάρισε σε 3-3 και πήρε το ματς στα πέναλτι. Ο αγώνας εκείνος σημαδεύθηκε από το «δολοφονικό» φάουλ του Γερμανού τερματοφύλακα Σουμάχερ, στον Μπατιστόν. Ήταν ο πρώτος από τους (μέχρι σήμερα 20) αγώνες του Μουντιάλ, που έχουν κριθεί στα πέναλτι.
1986: ΤΕΛΙΚΟΣ: Αργεντινή-Δυτ. Γερμανία 3-2. Πάλι οι Γερμανοί πήγαν να πετύχουν τη μεγάλη ανατροπή, όμως ο Μαραντόνα τους την ...χάλασε. Τα «πάντσερ» έχαναν 2-0 στο 73', όταν ο Ρουμενίγκε μείωσε. Στη συνέχεια ο Φέλερ ισοφάρισε, όμως στο 84' μια μαγική έμπνευση του «Ντιεγκίτο» έβγαλε τετ-α-τετ τον Μπουρουσάγκα, που πέτυχε το 3-2 και έδωσε το τρόπαιο στην Αργεντινή.
1990: ΤΕΛΙΚΟΣ: Δυτ. Γερμανία-Αργεντινή 1-0. Ήταν ή δεν ήταν πέναλτι η ανατροπή του Σενσίνι στον Φέλερ στο 84'; Ένα λεπτό αργότερα, ο Αντρέας Μπρέμε ευστοχούσε από τη «βούλα» και χάριζε στη Γερμανία το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ομως, το πέναλτι που έδωσε ο Μεξικάνος διαιτητής Κοντεσάλ Μέντες θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις πιο αμφιλεγόμενες αποφάσεις. Πέραν όλων αυτών, ο τελικός του 1990 ήταν ο χειρότερος από τους 18 που έχουν διεξαχθεί! Η Αργεντινή έπαιξε καταστροφικό ποδόσφαιρο και αποτέλεσμα ήταν να αποβληθούν δύο παίκτες της (Μονζόν, Ντεζότι).
1994: ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ: Ιταλία-Ισπανία 2-1. Ο Ρομπέρτο Μπάτζιο ήταν και πάλι ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής, καθώς σημείωσε το νικητήριο γκολ στο 87΄. Ήταν ένας επεισοδιακός αγώνας, που σημαδεύθηκε από την αγκωνιά-δυναμίτη του Μάρουο Τασότι στο πρόσωπο του Λουϊς Ενρίκε. Ο (34χρονος τότε) Τασότι τιμωρήθηκε με οκτώ αγωνιστικές από την FIFA, με αποτέλεσμα να ολοκληρωθεί η διεθνής καριέρα του. Ο Ντίνο Μπάτζιο (25΄) είχε ανοίξει το σκορ για τους «ατζούρι», ενώ ο Χοσέ Καμινέρο ισοφάρισε στο 75΄.
1998: ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ: Ολλανδία-Αργεντινή 2-1. Σπουδαίο ματς με συγκλονιστικό φινάλε στο «Βελοντρόμ» της Μασσαλίας, όταν ο Ντένις Μπέργκαμπ με ένα υπέροχο γκολ στο 89΄ χάρισε την πρόκριση στους «Οράνιε». Το σκορ είχε ανοίξει στο 12΄ ο Πάτρικ Κλάιφερτ, ενώ για την Αργεντινή είχε ισοφαρίσει στο 18΄ ο «Πιόχο» Λόπες.
2002: ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ: Νότια Κορέα-Ισπανία 0-0 (5-3 στα πέναλτι). Η διοργανώτρια Νότια Κορέα, μετά τα παιχνίδια με Πορτογαλία και Ιταλία, χρειάστηκε και πάλι το χεράκι της... διαιτησίας για να προχωρήσει. Δύο ακυρωθέντα τέρματα των Ελγκέρα (49΄) και Μοριέντες (93΄) για (ανύπαρκτο) επιθετικό φάουλ και (ανύπαρκτο) άουτ στη σέντρα του Χοακίν, αντίστοιχα, κράτησαν το μηδέν στην άμυνα των γηπεδούχων οδηγώντας το ματς στα πέναλτι. Εκεί η τύχη χαμογέλασε στους Κορεάτες και το σφύριγμα της λήξης βρήκε σύσσωμη την ισπανική ομάδα να διαμαρτύρεται στον Αιγύπτιο διαιτητή, Γκαμάλ Γκαντούρ και τον βοηθό του από την Ουγκάντα, Μουλούμπα Τομουσάνγκε, χωρίς αντίκρισμα. Ο Γκαντούρ δεν σφύριξε ποτέ ξανά σε διεθνές επίπεδο!
2006: ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ: «Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα στο οποίο 22 παίκτες κυνηγούν τη μπάλα για 90 λεπτά και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί». Μνημειώδης ατάκα του Γκάρι Λίνεκερ, που... διαψεύσθηκε πανηγυρικά στον ημιτελικό του «Βέστφαλεν». Το χρονόμετρο σημάδευε το 118ο λεπτό με τη Γερμανία και την Ιταλία να αδυνατούν να «ματώσουν» τα δίχτυα, όμως στο τέλος οι «Ατζούρι» πανηγύρισαν τη νίκη με 2-0, χάρη σε γκολ του Γκρόσο (119΄) και του Ντελ Πιέρο (+120΄), αφήνοντας τους γηπεδούχους εκτός τελικού.
Οι μεγάλες απουσίες στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου
Οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές λένε πως η συμμετοχή και η διάκριση στην τελική φάση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι το αποκορύφωμα μιας καριέρας, όσες επιτυχίες κι αν έχουν σε συλλογικό επίπεδο. Και είναι γεγονός πως εικόνες, σαν αυτή με τον Πελέ στα χέρια των οπαδών αμέσως μετά τη λήξη του τελικού στο Μεξικό το 1970, με τον Μπεκενμπάουερ να σηκώνει το πιο φημισμένο τρόπαιο τέσσερα χρόνια αργότερα, με τον Μπάτζιο να σκύβει το κεφάλι για το χαμένο πέναλτι στον τελικό του 1994 ή με τον Μαραντόνα να διαλύει μόνος του την αγγλική άμυνα το 1986 και με τον Μπανκς να καταργεί... τους νόμους της φύσης σε εκείνη την «απόκρουση του αιώνα» το 1970, είναι από τις πιο δυνατές στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ακριβώς γιατί έγιναν στην τελική φάση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Και σίγουρα, η κεφαλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι δεν θα γινόταν πρωτοσέλιδο θέμα σε ολόκληρο τον παγκόσμιο Τύπο, αν δεν γινόταν στον τελικό αυτής της σπουδαίας διοργάνωσης.
Ποδοσφαιρικές φυσιογνωμίες σαν όλους τους παραπάνω, σαν τον Κρόιφ και τον Πλατινί, τον Μίλερ και τον Ζέελερ, τον Ρίβα και τον Ματσόλα, τον Τζοφ και τον Ρουμενίγκε, τον Εουσέμπιο και τον Γιασίν, τον Τσάρλτον και τον Μουρ, τον Ντίντι και τον Γκαρίντσα, τον Κοπά και τον Φοντέν, τον Πούσκας και τον Χιντεγκούτι, τον Γκίλμαρ και τον Σκιαφίνο, τον Λεονίντας και τον Μεάτσα ή πιο πρόσφατα τον Ρομάριο και τον Μπάτζιο, τον Ζιντάν και τον Ρονάλντο, χαρακτήρισαν μια εποχή ολόκληρη, ακριβώς γιατί έλαμψαν μέσα από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Και ίσως σήμερα το... μέγα ερώτημα «Πελέ ή Μαραντόνα» να μην είχε κανένα απολύτως νόημα, αν κάποιος από τους δύο δεν είχε στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής. Και σίγουρα αυτός που μελλοντικά θα πλασαριστεί δίπλα στο «απόλυτο δίδυμο» θα έχει προσφέρει τη λάμψη του τουλάχιστον σε ένα Μουντιάλ.
Κι όμως, υπήρξαν ποδοσφαιρικά μεγαθήρια, πραγματικοί θρύλοι της «στρογγυλής θεάς», οι οποίοι κέρδισαν τα πάντα στην καριέρα τους και κυρίως μια θέση στο «Πάνθεον των μεγάλων», που έγραψαν το όνομά τους με ολόχρυσα γράμματα στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, όμως το βιογραφικό τους δείχνει λιγάκι πιο φτωχό, ακριβώς γιατί δεν συμμετείχαν ποτέ σε ένα Μουντιάλ. Ας κάνουμε λοιπόν ένα «ταξίδι» σ΄ αυτές τις περιπτώσεις.
1. ΑΛΦΡΕΔΟ ΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟ (ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ/ΙΣΠΑΝΙΑ)
Ο «βασιλιάς» της Ρεάλ Μαδρίτης, ο οποίος ως αξία στέκεται για πολλούς δίπλα στον Πελέ, τον Μαραντόνα και τον Κρόιφ, δεν εμφανίστηκε ποτέ σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου, γιατί... άλλαζε τις εθνικές ομάδες σαν τα πουκάμισα. Πότε Αργεντινή και πότε Κολομβία και, όταν στο τέλος κατέληξε να είναι μέλος της εθνικής Ισπανίας, αυτή δεν κατάφερε να προκριθεί στα τελικά (1958). Τέσσερα χρόνια αργότερα οι Ισπανοί έδωσαν το «παρών» στα γήπεδα της Χιλής, όμως ο τραυματισμός του, αλλά και η κόντρα του με τον ομοσπονδιακό προπονητή, Χελένιο Χερέρα, τον άφησαν εκτός αποστολής (στην οποία παρεμπιπτόντως μετείχε ο Πούσκας ως Ισπανός!).
2. ΛΑΝΤΙΣΛΑΟ ΚΟΥΜΠΑΛΑ (ΟΥΓΓΑΡΙΑ/ΙΣΠΑΝΙΑ)
Περίπτωση σχεδόν όμοια με αυτή του Ντι Στέφανο. Ο θρύλος της Μπαρτσελόνα ξεκίνησε φυσιολογικά ως στέλεχος της εθνικής Ουγγαρίας, αλλά, όταν αυτή διαμορφώθηκε ως ομάδα που θα πρωταγωνιστούσε τη δεκαετία του ΄50 σε Ολυμπιακούς Αγώνες και Παγκόσμιο Κύπελλο (η φημισμένη «Αράντσιπατ»), αυτός φορούσε ήδη τη φανέλα της εθνικής Τσεχοσλοβακίας και αμέσως μετά της εθνικής Ισπανίας. Πλήρωσε κι αυτός τον αποκλεισμό των Ισπανών από τα τελικά του 1958, ενώ το 1962 είχε αποσυρθεί πλέον από την εθνική ομάδα.
3. ΤΖΟΡΤΖ ΜΠΕΣΤ (ΒΟΡ. ΙΡΛΑΝΔΙΑ)
Ο άνθρωπος που σημάδεψε μια γενιά ολόκληρη, που άφησε εποχή με τις ενέργειές του και οδήγησε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην κορυφή, πλήρωσε την... ανυπαρξία της εθνικής ομάδας του τις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70. Η Βόρεια Ιρλανδία δεν προκρίθηκε τότε σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου και έτσι ο Τζορτζ Μπεστ δεν γεύτηκε ποτέ τη χαρά μιας τέτοιας συμμετοχής και διάκρισης.
4. ΑΝΤΟΛΦΟ ΠΕΝΤΕΡΝΕΡΑ (ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ)
Ο θρύλος της Ρίβερ Πλέιτ, ο οποίος σήκωσε τέσσερα Κόπα Αμέρικα ως αρχηγός της εθνικής Αργεντινής, παρέμεινε θεατής των Παγκοσμίων Κυπέλλων, αφού η χώρα του δεν μετείχε στα τελικά το 1950 και το 1954, ενώ το 1958 είχε πλέον ο ίδιος «κρεμάσει» τα ένδοξα παπούτσια του.
5. ΓΚΟΥΝΑΡ ΝΟΡΝΤΑΛ (ΝΟΡΒΗΓΙΑ)
Μέλος της θρυλικής τριπλέτας «Γκρε-Νο-Λι» της Μίλαν και της εθνικής Σουηδίας τη δεκαετία του ΄50 (Γκρεν, Νόρνταλ, Λίντχολμ), μετείχε στην αποστολή το 1958, όμως είδε όλους τους αγώνες από τον πάγκο μέχρι τον τελικό, καθώς ήταν τραυματίας κι έτσι δεν αγωνίστηκε ούτε λεπτό στα τελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου.
6. ΕΜΛΙΝ ΧΙΟΥΖ (ΑΓΓΛΙΑ)
Το 1974 και το 1978 η Αγγλία δεν κατάφερε να προκριθεί στην τελική φάση κι έτσι ο αρχηγός της Λίβερπουλ και της εθνικής περίμενε ως τελευταία ευκαιρία της πλούσιας καριέρας του το Μουντιάλ του 1982. Εκεί η Αγγλία έδωσε το «παρών», όμως ο Έμλιν Χιούζ στάθηκε άτυχος, καθώς ένας σοβαρός τραυματισμός του στέρησε τελευταία στιγμή τη συμμετοχή στην αποστολή.
7. ΕΡΙΚ ΚΑΝΤΟΝΑ (ΓΑΛΛΙΑ)
Κάτι οι «καυγάδες» του με τον εκάστοτε ομοσπονδιακό προπονητή, οι οποίοι τον άφηναν συχνά-πυκνά εκτός εθνικής, κάτι το γεγονός ότι οι «τρικολόρ» απέτυχαν να προκριθούν στα τελικά του 1990 και του 1994 κι έτσι ο Γάλλος άσος δεν αγωνίστηκε ποτέ σε Μουντιάλ. Κι όταν επιτέλους η Γαλλία έλαβε μέρος το 1998 και μάλιστα σήκωσε το τρόπαιο, αυτός είχε «φροντίσει» να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, ακριβώς ένα χρόνο νωρίτερα.
8. ΜΠΕΡΝΤ ΣΟΥΣΤΕΡ (ΔΥΤ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ)
Το 1980 αναδείχθηκε στα γήπεδα της Ιταλίας πρωταθλητής Ευρώπης με την εθνική της τότε Δυτικής Γερμανίας. Στη συνέχεια, όμως, οι συχνοί τραυματισμοί (1982), αλλά και ο δύστροπος χαρακτήρας του (1986) άφησαν τον μέσο της Κολονίας, της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ Μαδρίτης εκτός αποστολής.
9. ΖΟΡΖ ΓΟΥΕΑ (ΛΙΒΕΡΙΑ)
Την εποχή που το «άστρο» του μεσουρανούσε (δεκαετία ΄90) κατάφερε να οδηγήσει τη Μονακό, την Παρί Σεν Ζερμέν και τη Μίλαν σε επιτυχίες, δεν κατάφερε όμως να οδηγήσει την εθνική Λιβερίας σε ένα Μουντιάλ, καθώς εκεί ήταν απελπιστικά μόνος.
10. ΡΑΪΑΝ ΓΚΙΓΚΣ (ΟΥΑΛΙΑ)
Νεαρός είχε τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα στην εθνική Αγγλίας και την εθνική Ουαλίας. Ίσως ο ίδιος τότε δεν φανταζόταν την εξέλιξή του και επέλεξε για συναισθηματικούς λόγους την Ουαλία. Τελικά σήμερα γνωρίζει καλά πως ως μέλος αυτής της ομάδας έχασε την ευκαιρία να παίξει σ΄ ένα Μουντιάλ, ενώ η εθνική Αγγλίας όλα αυτά τα χρόνια ψάχνει έναν μεσοεπιθετικό της κλάσης του Γκιγκς για το αριστερό άκρο της.
11. ΕΛΜΠΕΡ ΤΖΙΟΒΑΝΕ ΝΤΕ ΣΟΟΥΖΑ (ΒΡΑΖΙΛΙΑ)
Ως σέντερ φορ της Μπάγερν Μονάχου ήταν επί σειρά ετών ένας από τους κορυφαίους γκολτζήδες των ευρωπαϊκών γηπέδων. Όμως η παρουσία του στην εθνική Βραζιλίας ήταν δυσανάλογη της αξίας του και της προσφοράς του. Το 1994 η «σελεσάο» είχε τον Ρομάριο και το 1998 τον Ρονάλντο, οπότε ο Έλμπερ έβλεπε μια ζωή τα Μουντιάλ από την... τηλεόραση.
12. ΡΕΪ ΚΛΕΜΕΝΣ (ΑΓΓΛΙΑ)
Το 1974 και το 1978 ο τερματοφύλακας της Λίβερπουλ ήταν βασικός στην εθνική ομάδα, αλλά η Αγγλία δεν προκρίθηκε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το 1982 η Αγγλία πήγε στο Μουντιάλ και ο Κλέμενς ήταν στην αποστολή, αλλά δεν αγωνίστηκε ούτε ένα λεπτό, καθώς βασικός -και αναντικατάστατος- είχε γίνει ο Πίτερ Σίλτον.
13. ΣΤΕΦΑΝ ΜΠΟΣΚΟΦ (ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ)
Ο πρώτος Βούλγαρος ποδοσφαιριστής που απέκτησε διεθνή φήμη, δεν κατάφερε να αγωνιστεί σε Παγκόσμιο Κύπελλο, καθώς η εθνική ομάδα δεν κατάφερε να προκριθεί επί των ημερών του στα τελικά (δεκαετία του ΄50).
14. ΤΖΟΝ ΧΑΝΣΕΝ (ΔΑΝΙΑ)
Από τους πρώτους ξένους ποδοσφαιριστές μεταπολεμικά, που σημάδεψαν με την παρουσία τους την πορεία της Γιουβέντους. Πρωταθλητής με την «κυρία» το 1950 και το 1952, πρώτος σκόρερ του καμπιονάτο το 1953, δεν πήγε ποτέ στα τελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, γιατί την εποχή εκείνη η εθνική Δανίας ήταν από τις πιο αδύναμες ομάδες της Ευρώπης.
15. ΛΙΑΜ ΜΠΡΕΪΝΤΙ (ΙΡΛΑΝΔΙΑ)
Ένας από τους κορυφαίους και πιο τεχνίτες ποδοσφαιριστές που έχει αναδείξει το ιρλανδικό ποδόσφαιρο, από τους κορυφαίους μέσους των βρετανικών γηπέδων τη δεκαετία του ΄80 και με σημαντική παρουσία στην Ιταλία (Γιουβέντους, Ίντερ), δεν πρόλαβε οριακά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, όπου η εθνική ομάδα της χώρας του προκρίθηκε για πρώτη φορά σε τελική φάση.
16. ΙΑΝ ΡΑΣ (ΟΥΑΛΙΑ)
Ο κορυφαίος «μπόμπερ» της Λίβερπουλ, την εποχή που η αγγλική ομάδα βρισκόταν στην κορυφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, «πλήρωσε» την αδυναμία της εθνικής Ουαλίας να προκριθεί σε ένα Μουντιάλ. Κάτι ανάλογο με τον Γκιγκς δηλαδή, μόνο που στα νιάτα του ο Ρας δεν είχε τη δυνατότητα να επιλέξει εθνική ομάδα. Ήταν ευθύς εξαρχής «καταδικασμένος» να αγωνιστεί με τα «χρώματα» της ιδιαίτερης πατρίδας του.
17. ΑΛΕΞΕΪ ΜΙΧΑΪΛΤΣΕΝΚΟ (ΣΟΒ. ΕΝΩΣΗ/ΟΥΚΡΑΝΙΑ)
Το τελευταίο μεγάλο «αστέρι» της Σοβιετικής Ένωσης, που «έλαμψε» με το ταλέντο του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988, τραυματίστηκε σοβαρά το 1990 κι έχασε το Μουντιάλ της Ιταλίας. Στη συνέχεια ήρθε η διάλυση της υπερδύναμης και ο ίδιος έγινε ο ηγέτης της εθνικής Ουκρανίας, η οποία εκείνα τα χρόνια αδυνατούσε να προκριθεί στα τελικά της διοργάνωσης.
18. ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΑΝΤΣΙΝΙ (ΙΤΑΛΙΑ)
Το «αστέρι» της Σαμπντόρια, όταν πρωταγωνιστούσε στα γήπεδα της Ευρώπης, ήταν για πολλούς, μαζί με τον Ρομπέρτο Μπάτζιο, ο πιο τεχνίτης ποδοσφαιριστής της Ιταλίας. Όμως ή τον καλούσαν στην εθνική και δεν τον χρησιμοποιούσαν καθόλου, όπως έκανε ο Βιτσίνι το 1990, ή τον «έκοβαν» εντελώς, όπως έκανε ο Αρίγκο Σάκι το 1994. Κι έτσι δεν έχει λεπτό συμμετοχής σε Μουντιάλ.
19. ΝΤΑΒΙΝΤ ΖΙΝΟΛΑ (ΓΑΛΛΙΑ)
Όπως και ο Καντονά, έτσι και ο επιθετικός της Παρί Σεν Ζερμέν και της Νιούκαστλ, «πλήρωσε» το 1990 και το 1994 το γεγονός ότι η εθνική Γαλλίας απέτυχε παταγωδώς να προκριθεί στα τελικά. Και το 1998 «πλήρωσε» τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του, ο οποίος ανάγκασε τον Εμέ Ζακέ να τον αφήσει εκτός αποστολής.
20. ΖΟΖΕ ΑΓΚΟΥΑΣ (ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ)
Από τους κορυφαίους γκολτζήδες του πορτογαλικού ποδοσφαίρου, ήταν ο άνθρωπος που με τα δικά του γκολ οδήγησε την Μπενφίκα στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 κι αυτός που ουσιαστικά έβαλε τέλος στην παντοκρατορία της Ρεάλ Μαδρίτης. Όμως το 1966, που οι Πορτογάλοι πήγαν για πρώτη φορά στα τελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο ίδιος ήταν πλέον 36 ετών κι έτσι έμεινε εκτός εθνικής ομάδας.
21. ΑΝΧΕΛ ΙΟΡΝΤΑΝΕΣΚΟΥ (ΡΟΥΜΑΝΙΑ)
Το «αστέρι» του ρουμανικού ποδοσφαίρου άρχισε να ανατέλλει λίγο μετά το 1970, όπου η Ρουμανία έδωσε για τελευταία φορά το «παρών» στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, και έδυσε λίγο πριν το 1990, όπου η Ρουμανία επέστρεψε σε τελικά μετά από 20 χρόνια. Έτσι ο «Άγγελος» των Ρουμάνων δεν εμφανίστηκε ποτέ σε ένα Μουντιάλ.
22. ΛΕΟΝΙΝΤ ΜΠΟΥΡΙΑΚ (ΣΟΒ. ΕΝΩΣΗ)
Ο ποδοσφαιρικός «δίδυμος» του Ολεγκ Μπλαχίν στην Ντιναμό Κιέβου και στην εθνική της -τότε- Σοβιετικής Ένωσης, έχασε τα τελικά των Παγκοσμίων Κυπέλλων της δεκαετίας του ΄70, γιατί δεν προκρίθηκε η ομάδα του, και αυτό του 1982, όπου οι Σοβιετικοί επανεμφανίστηκαν, λόγω ηλικίας.
23. ΝΤΑΝΚΑΝ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤΣ (ΑΓΓΛΙΑ)
Σε ηλικία 19 ετών γινόταν ο ηγέτης της ανανεωμένης Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και σε ηλικία 22 ετών οδηγούσε την εθνική Αγγλίας στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες της εποχής, ήταν το μεγαλύτερο ταλέντο που έβγαινε τότε από τα βρετανικά γήπεδα, όμως λίγους μήνες πριν λάμψει το «αστέρι» του στη Σουηδία, τον Φεβρουάριο του ΄58, έχασε τη ζωή του στο τραγικό αεροπορικό δυστύχημα του Μονάχου.
24. ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ ΜΑΤΣΟΛΑ (ΙΤΑΛΙΑ)
Αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η εθνική ομάδα της Ιταλίας συμπεριλαμβανόταν στα φαβορί για το Μουντιάλ του 1950. Όλα άλλαξαν μετά το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα στο όρος Σουπέργκα, όταν «ξεκληρίστηκε» η ασυναγώνιστη -τότε- ομάδα της Τορίνο με τους εννέα διεθνείς. Το πιο λαμπρό «αστέρι» και ηγέτης τόσο της «Γκρανάτα» όσο και της εθνικής ήταν ο Βαλεντίνο Ματσόλα, πατέρας του Σάντρο.
25. ΜΕΜΕΤ ΣΟΛ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)
Μπορεί να υπερηφανεύεται ότι είναι από τους πιο άτυχους αυτής της «παρέας». Το 1998 παιζόταν μέχρι την τελευταία στιγμή η συμμετοχή του στην αποστολή της Γερμανίας, καθώς είχε τραυματιστεί και βρισκόταν στο στάδιο της αποθεραπείας. Τελικά ο Μπέρτι Φογκτς έκρινε πως ήταν ανέτοιμος και τον απέκλεισε. Το 2002 πάλι είχε τραυματιστεί παραμονές της τελικής φάσης. Και τελικά, ο Ρούντι Φέλερ έκρινε πως ήταν ανέτοιμος και τον απέκλεισε. Το άσχημο έργο επαναλήφθηκε για τον άσο της Μπάγερν Μονάχου.
ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΝΟΤΙΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ
Μπορεί η φήμη τους να μην απλώθηκε στην Ευρώπη, όμως οι παρακάτω ποδοσφαιριστές αποτελούν θρύλους για το νοτιοαμερικάνικο ποδόσφαιρο, είναι από τους κορυφαίους στην ιστορία του και μοιραία έχουν τη δική τους θέση σ΄ αυτό το αφιέρωμα. Άπαντες δεν μετείχαν ποτέ στα τελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, κυρίως επειδή δεν κατάφερε να προκριθεί εκείνη την εποχή η εθνική ομάδα της χώρας τους.
1. ΝΤΑΡΙΟ ΛΙΜΑ (ΒΟΛΙΒΙΑ)
Ο κορυφαίος κεντρικός αμυντικός που έχει αναδείξει η Βολιβία, αρχηγός της εθνικής που κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα το 1963.
2. ΑΛΜΠΕΡΤΟ ΣΠΕΝΣΕΡ (ΙΣΗΜΕΡΙΝΟΣ)
Ακόμη και σήμερα το όνομά του προκαλεί δέος σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική, καθώς έγραψε τη δική του ιστορία τη δεκαετία του ΄60, ως σέντερ φορ της Πενιαρόλ, που κατέκτησε τότε δύο φορές το Κόπα Λιμπερταδόρες, μία φορά το Διηπειρωτικό, ενώ ο ίδιος αναδείχθηκε πολλές φορές πρώτος σκόρερ στο Κόπα Αμέρικα.
3. ΧΟΥΑΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ (ΠΕΡΟΥ)
Ο αριστεροπόδαρος επιθετικός, που τη δεκαετία του ΄60 γοήτευσε με τις ενέργειές του τα γήπεδα της Πορτογαλίας (Σπόρτινγκ Λ.), της Ισπανίας (Σαραγόσα, Μπαρτσελόνα) και της Ιταλίας (Φιορεντίνα). Όμως τότε η εθνική ομάδα απουσίαζε από τα τελικά Παγκοσμίων Κυπέλλων. Κι όταν το 1970 το Περού εμφανίστηκε (και μάλιστα εντυπωσίασε) στα γήπεδα του Μεξικού, ο Σεμινάριο είχε πέσει «θύμα» της ανανέωσης, αφού επελέγησαν νεαρότεροι παίκτες σαν τον Κουμπίγιας, τον Τσούμπιταζ, τον Μιφλίν, τον Λεόν και τον Όμπλιτας, που «έλαμψαν» και στα επόμενα Μουντιάλ.
4. ΡΑΦΑΕΛ ΧΟΡΧΕ ΕΡΙΚΟ (ΠΑΡΑΓΟΥΑΗ)
Θεωρείται μέχρι σήμερα ο κορυφαίος Παραγουανός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, καθώς στην καριέρα του πέτυχε διπλάσια γκολ από τις συμμετοχές του σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο. «Αστέρι» της Γκουαρανί και μετέπειτα της Ιντεπεντιέντε, έχασε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950 γιατί ήταν τραυματίας, το 1954 γιατί δεν προκρίθηκε η εθνική και το 1958 γιατί είχε πλέον αποσυρθεί.
5. ΧΑΪΜΕ ΠΙΣΑΡΟ (ΧΙΛΗ)
Επιτελικός μέσος και αρχηγός επί σειρά ετών της εθνικής ομάδας και της Κόλο Κόλο, που σήκωσε το Λιμπερταδόρες το 1991, ήταν πολύ νεαρός για να μετέχει στην αποστολή της Χιλής το 1982 και πολύ μεγάλος για να λάβει μέρος το 1998. Στο ενδιάμεσο που ο ίδιος μεγαλουργούσε, η Χιλή δεν κατάφερε να προκριθεί.
ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΦΡΙΚΑΝΟΙ
Εκτός του Ζορζ Γουεά, υπάρχουν άλλες δύο μορφές του αφρικανικού ποδοσφαίρου, που δεν αγωνίστηκαν ποτέ σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο ένας ήταν ο Αμπεντί Πελέ, πρωταθλητής Ευρώπης με τη Μαρσέιγ το 1993, τρεις φορές κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Αφρικής και «σημαία» του ποδοσφαίρου της Γκάνας, η οποία όμως μόλις το 2006 έκανε την «παρθενική» εμφάνισή της σε τελική φάση Μουντιάλ.
Ο άλλος είναι ο Σαντόκ Ατούγκα, σημείο αναφοράς του ποδοσφαίρου της Τυνησίας και μαζί με τον Καμερουνέζο Τόμας Ν΄ Κόνο, ο κορυφαίος τερματοφύλακας που έχει αναδείξει η «μαύρη ήπειρος». Τη δεκαετία του ΄70 δεχόταν αμέτρητες προτάσεις από ευρωπαϊκές ομάδες, αλλά έβγαζε τόσα χρήματα στην πατρίδα του που δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Το 1978 οδήγησε με τις αποκρούσεις του την εθνική ομάδα στα τελικά της Αργεντινής, γεγονός που τον έκανε «λαϊκό ήρωα» στη χώρα του. Όμως τραυματίστηκε στην προπόνηση, δύο ημέρες πριν από το πρώτο παιχνίδι κι έτσι δεν αγωνίστηκε ούτε λεπτό.
Αναφορά μπορεί να γίνει και στον Μπρους Γκρόμπελαρ, τερματοφύλακα της Λίβερπουλ τη δεκαετία του ΄80 και της εθνικής Ζιμπάμπουε.
ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΣΤΟ «ΚΛΑΜΠ»
Την αδυναμία της εθνικής ομάδας της χώρας τους να προκριθεί επί των ημερών τους σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου ή το... προχωρημένο της ηλικίας τους «πλήρωσαν» ακόμη οι Ιρλανδοί Τζόνι Τζάιλς, Στιβ Χάιγουεϊ, Φρανκ Στέιπλετον, οι Ουαλοί Τζον Τόσακ, Μάικ Ίνγκλαντ, Μαρκ Χιούζ, οι Σκοτσέζοι Μπίλι Λίντελ, Τζορτζ Γιάνγκ, Μπίλι ΜακΝιλ, οι Σοβιετικοί Νταβίντ Κιπιάνι, Ανατόλι Κονκόφ, ο Ολλανδός Άρνολντ Μιούρεν, οι Πορτογάλοι Κοέλιο Ουμπέρτο, Μανοέλ Νενέ, Φερνάντο Σαλάνα, Ζοάο Πίντο Ντομίνγκος, Ρούι Μπάρος, ο αρχηγός της εθνικής Τσεχοσλοβακίας που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1976 Άντον Όντρους, οι Ρουμάνοι Νικολάε Ντομπρίν, Λάντισλαβ Μπόλονι, Ντούντου Γκεοργκέσκου, Ροντιόν Καματάρου, αλλά και ο τερματοφύλακας «ήρωας» της Στεάουα στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1986, Χέλμουτ Ντουκαντάμ, οι Φινλανδοί Αρι Χιελμ, Γιάρι Λιτμάνεν, Σάμι Χίπια, ο Ουκρανός Γιούρι Μαξίμοφ.
ΓΙΑ... ΕΝΑ ΤΕΤΑΡΤΟ ΤΗΣ ΩΡΑΣ
Τέλος, για μόλις... 15 λεπτά δεν βρίσκονται σ΄ αυτό το αφιέρωμα άλλα δύο μεγάλα «αστέρια» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και ειδικότερα του αγγλικού. Ο Κέβιν Κίγκαν και ο Τρέβορ Μπρούκινγκ συμπεριλήφθηκαν στην αποστολή της Αγγλίας το 1982, αν και ήταν τραυματίες. Η αγωνία όλων ήταν αν θα προλάβουν να αποθεραπευθούν. Τελικά, στο τελευταίο τέταρτο του τελευταίου αγώνα με την Ισπανία, ο προπονητής τους έριξε στη «μάχη», αν και ήταν ακόμη τραυματίες, σε μια ύστατη προσπάθεια να πετύχει γκολ και να αποφύγει τον αποκλεισμό. Αυτά τα 15 λεπτά είναι η μοναδική συμμετοχή των δύο θρυλικών άσων σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Οι «μνηστήρες» της ύψιστης ποδοσφαιρικής διάκρισης είναι και φέτος πολλοί. Παραδοσιακά η Βραζιλία, η πιο φορμαρισμένη ομάδα στον κόσμο, Ισπανία και ακόμα η Αργεντινή, η κάτοχος του τίτλου Ιταλία, η Ολλανδία, η Πορτογαλία. Πολύ δυνατή -θεωρητικά τουλάχιστον- παρουσιάζεται η Αγγλία και πάντοτε υπολογίσιμη η Γερμανία. Γενικά το επίπεδο δείχνει ανεβασμένο, οι αποστάσεις έχουν μικρύνει και ομάδες που άλλες εποχές περιορίζονταν σε ρόλο κομπάρσου, μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια τους «μεγάλους». Το Μουντιάλ αρχίζει και είναι το ραντεβού από το οποίο κανείς ποδοσφαιρόφιλος που σέβεται τον εαυτό του δεν απουσιάζει! Τα εισιτήρια έχουν κάνει «φτερά», τα τηλεοπτικά δίκτυα όλου του κόσμου που κατέχουν τα δικαιώματα μετάδοσης ετοιμάζονται πυρετωδώς και μαζί τους οι λάτρεις του δημοφιλέστερου αθλήματος να απολαύσουν τις καλύτερες ποδοσφαιρικές ομάδες του πλανήτη στο «πάρτι» που ξεκινά σε λίγες ημέρες.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Μερικά από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα που σχετίζονται με το Μουντιάλ, μέσα από μια πορεία 76 χρόνων. Μικρές και μεγάλες στιγμές, ρεκόρ και αξιοπερίεργα, χαρακτηρίζουν τη σημαντικότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη μας. Ας δούμε μερικές από αυτές...
Στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο, στην Ουρουγουάη το 1930, αρχηγός της εθνικής Γαλλίας ήταν ο Αλεξ Βιγιαπλάν, ο οποίος χρόνια αργότερα εκτελέστηκε, αφού αποδείχθηκε ότι συνεργαζόταν με τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου!
Στην ίδια διοργάνωση, η Γαλλία έκανε με το καράβι ταξίδι 40 ημερών για να φτάσει στην Ουρουγουάη κι έτσι η προετοιμασία της ομάδας έγινε... εν πλω!
Όσοι οπαδοί της Αργεντινής βρέθηκαν στο Μοντεβιδέο προκειμένου να παρακολουθήσουν τον τελικό, όπου η ομάδα της χώρας τους αντιμετώπιζε την Ουρουγουάη, υποβλήθηκαν σε εξονυχιστικό σωματικό έλεγχο. Το αποτέλεσμα: η αστυνομία βρήκε δεκάδες όπλα και αρκετά πυρομαχικά!
Πανευτυχής ήταν ο δικτάτορας της Ιταλίας, Μπενίτο Μουσολίνι, όταν η διοργάνωση του 1934 ανατέθηκε στη χώρα του. Μάζεψε στο ανάκτορό του τους παίκτες και το προπονητικό τιμ της «Σκουάντρα Ατζούρα» και παρήγγειλε: «Φέρτε μου το κύπελλο»...
Τα μέλη της εθνικής Τσεχοσλοβακίας στο Μουντιάλ του 1934 προέρχονταν από δύο ομάδες, την Σπάρτα και τη Σλάβια Πράγας. Ήταν και η μοναδική φορά που μία εθνική ομάδα είχε συγκροτηθεί από παίκτες μόνο δύο συλλόγων.
Η Αίγυπτος έγινε η πρώτη αφρικανική χώρα που πήρε μέρος σε Μουντιάλ. Στις 27 Μαϊου του 1934 έπαιξε στον πρώτο γύρο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιταλίας, έχασε 4-2 από την Ουγγαρία και αποκλείστηκε.
Το 1938 στον αγώνα Βραζιλία-Πολωνία 6-5, ο Λεονίντας και ο Ερνστ Βιλιμόφσκι πέτυχαν από τέσσερα γκολ εκατέρωθεν. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν έχει (και ούτε πρόκειται να) επαναληφθεί ποτέ.
Ο Ελβετός Αλφρεντ Μπικέλ και ο Σουηδός Ερικ Νίλσον είναι οι μοναδικοί ποδοσφαιριστές που έπαιξαν σε Μουντιάλ τόσο πριν όσο και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και οι δύο συμμετείχαν στις διοργανώσεις του 1938 (Γαλλία) και του 1950 (Βραζιλία).
Το ξέρατε ότι η Ινδία αρνήθηκε να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950; Κι αυτό γιατί η FIFA απαγόρευσε στους ποδοσφαιριστές της να αγωνίζονται ...ξυπόλητοι!
Μη νομίζετε ότι η βία στα γήπεδα είναι σύγχρονο φαινόμενο. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1954, εξαγριωμένοι μετά την ήττα τους με 1-0 από την Ελβετία, οι ποδοσφαιριστές της εθνικής Ιταλίας κυνήγησαν τον διαιτητή του αγώνα Μάριο Βιάνα. Επίσης, επεισόδια σημειώθηκαν και κατά την επιστροφή των ποδοσφαιριστών της εθνικής Αργεντινής στην πατρίδα τους, μετά τη διοργάνωση του 1958. Η Αργεντινή είχε γνωρίσει ταπεινωτική ήττα με 6-1 από την Τσεχοσλοβακία και στο αεροδρόμιο του Μπουένος Άιρες βρέθηκαν εκατοντάδες φίλαθλοι που πέταξαν πέτρες και ...τομάτες στην αποστολή της ομάδας.
Το 1962 η Χιλή μάζευε ακόμα τα συντρίμμια από τους φοβερούς σεισμούς, από τους οποίους είχε πληγεί η χώρα. Η FIFA σκεφτόταν σοβαρά να της αφαιρέσει τη διοργάνωση. Όμως τελικά έκανε πίσω μετά τις πιέσεις και τις ικεσίες του Χιλιανού παράγοντα, Κάρλος Ντίτμπορν Πίντο: «Δεν μας έχει μείνει τίποτα άλλο εκτός από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Μην μας το πάρετε και αυτό», ήταν τα λόγια του.
Πώς αλλάζουν οι καιροί... Το 1962 στη Χιλή, η Βραζιλία παρέταξε σύστημα 4-3-3 και κατέκτησε το τρόπαιο. Ο βραζιλιάνικος Τύπος κατηγόρησε τον προπονητή Αϊμόρε Μορέιρα ότι το σύστημα με (μόνο) τρεις επιθετικούς, παραήταν... συντηρητικό!
Πέντε ποδοσφαιριστές έχουν αγωνιστεί σε Μουντιάλ με διαφορετικές εθνικές. Ο Χοσέ Αλταφίνι-Ματσόλα έπαιξε με την Βραζιλία το 1958 και με την Ιταλία το 1962. Ο Λουϊζίτο Μόντι με την Αργεντινή το 1930 και με την Ιταλία το 1934. Ο Φέρεντς Πούσκας ήταν ο μεγάλος ηγέτης της Ουγγαρίας το 1954, αγωνίστηκε όμως με την Ισπανία στη διοργάνωση του 1962. Ο Χοσέ Σανταμαρία έπαιξε με την Ουρουγουάη το 1954 και με την Ισπανία το 1962. Τέλος, ο Ρόμπερτ Προσινέτσκι αγωνίστηκε με την Γιουγκοσλαβία το 1990 και την Κροατία το 1998.
Ημιτελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου 1966: η διοργανώτρια Αγγλία αντιμετωπίζει την Πορτογαλία και ο Μπόμπι Τσάρλτον πετυχαίνει ένα καταπληκτικό γκολ και «γράφει» το τελικό 2-1. Αρκετοί παίκτες της Πορτογαλίας παρεμβαίνουν στους πανηγυρισμούς των Άγγλων, προκειμένου να σφίξουν το χέρι του Τσάρλτον και να τον συγχαρούν για το υπέροχο γκολ!
Ένα από τα πιο περίεργα περιστατικά στην ιστορία του Μουντιάλ έγινε στον αγώνα Μεξικό-Ελ Σαλβαδόρ 4-0, το 1970. Ο διαιτητής του αγώνα, Καντίλ, έδωσε ένα φάουλ υπέρ του Ελ Σαλβαδόρ, το οποίο εκτέλεσαν οι παίκτες του... Μεξικού και σκόραραν. Προς γενική κατάπληξη, ο Καντίλ κατακύρωσε το γκολ!
Από το 1970, η FIFA αποφάσισε ότι κανένας ποδοσφαιριστής δεν υποχρεούται να φορά το νούμερο 13, σε περίπτωση που είναι ...προληπτικός!
Το 1974 στη Δυτική Γερμανία, η Αυστραλία έγινε η πρώτη ομάδα της Ωκεανίας που έλαβε μέρος σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου. Για να προκριθούν οι Αυστραλοί έδωσαν αγώνα-μπαράζ με τη Νότια Κορέα και νίκησαν 1-0, χάρη σε τέρμα που πέτυχε ο Σκοτσέζος στην καταγωγή, Τζίμι ΜακΚέι.
Για 45 ολόκληρα χρόνια η Γερμανία ήταν κομμένη στα δύο, τόσο στον πολιτικό, όσο και στον ...ποδοσφαιρικό χώρο. Οι εθνικές ομάδες της Ανατολικής και της Δυτικής Γερμανίας αναμετρήθηκαν μόνο μία φορά, στη διοργάνωση του 1974. Οι Ανατολικογερμανοί έκαναν τη μεγάλη έκπληξη νικώντας 1-0, μία ήττα που δεν αποδείχθηκε «θανάσιμη» για τους Δυτικογερμανούς, καθώς αργότερα αναδείχθηκαν παγκόσμιοι πρωταθλητές.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής το 1978 χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ο όρος «Μουντιάλ» από τους διοργανωτές. Θεωρήθηκε πολύ πετυχημένος και, επειδή τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν οι διοργανώσεις της Ισπανίας (1982) και του Μεξικού (1986), ο όρος διατηρήθηκε και καθιερώθηκε.
Η γρηγορότερη αλλαγή στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου έγινε το 1978, στο ματς Ιταλία-Αργεντινή 1-0. Ο Μάουρο Μπελούτζι της «Σκουάντρα Ατζούρα» αντικαταστάθηκε στο 6ο λεπτό από τον Αντονέλο Κουκουρέντου.
Στη σκιά του Ντίνο Τζοφ... Ο Ιταλός τερματοφύλακας Ιβάνο Μπορντόν συμμετείχε σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα (1978, 1982), όπου η Εθνική του ομάδα έδωσε τον ανώτατο αριθμό αγώνων (7+7=14). Όλες αυτές τις αναμετρήσεις ο Μπορντόν τις παρακολούθησε από τον πάγκο και ολοκλήρωσε την καριέρα του χωρίς λεπτό συμμετοχής σε Μουντιάλ!
Τα μόνα αδέλφια-τερματοφύλακες που έχουν συμμετάσχει ποτέ σε Παγκόσμιο Κύπελλο είναι οι Βίκτορ και Βιάτσεσλαβ Τσάνοφ. Και οι δύο ήταν αναπληρωματικοί του μεγάλου Ρενάτ Ντασάεφ στην εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης το 1982 στην Ισπανία. Δεν έπαιξαν ούτε δευτερόλεπτο...
Στην ίδια διοργάνωση, ο τερματοφύλακας του Βελγίου Ζαν Μαρί Πφαφ είδε ...το χάρο με τα μάτια του, καθώς κινδύνευσε να πνιγεί σε μια πισίνα, μόλις λίγες ώρες πριν τον αγώνα της ομάδας του με το Ελ Σαλβαδόρ.
Δύο ποδοσφαιριστές μοιράζονται το ρεκόρ της μικρότερης παρουσίας σε Μουντιάλ. Ο Αργεντίνος Μαρσέλο Τρομπιάνι (1986) και ο Τυνήσιος Κεμάις Λαντίμπι (1978) έχουν αγωνιστεί μόλις δύο λεπτά.
Ο Βάλτερ Τζένγκα είναι ο τερματοφύλακας που έχει κρατήσει την εστία του ανέπαφη, για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από οποιονδήποτε άλλον. Το 1990 στην Ιταλία, ο γκολκίπερ των «Ατζούρι» δεν δέχθηκε γκολ για 517 λεπτά, πριν ηττηθεί από τον Κλαούντιο Κανίγια, στον ημιτελικό με την Αργεντινή.
Στη διοργάνωση των ΗΠΑ, το 1994, τα πράγματα ξεκίνησαν ...στραβά. Στην τελετή έναρξης, η διάσημη τραγουδίστρια Νταϊάνα Ρος έστησε τη μπάλα στα δύο μέτρα μπροστά σε άδειο τέρμα, όμως... κατάφερε να αστοχήσει, σε αντίθεση με ό,τι προέβλεπε το τελετουργικό!
Στο ίδιο Μουντιάλ, την παράσταση έκλεψε ο Καμερουνέζος Ροζέ Μιλά. Σε ηλικία 42 ετών, έγινε ο γηραιότερος παίκτης που έχει συμμετάσχει ποτέ σε Παγκόσμιο Κύπελλο και παράλληλα ο μεγαλύτερος σε ηλικία σκόρερ, αφού πέτυχε το γκολ της τιμής στην συντριβή της ομάδας του με 6-1 από τη Ρωσία.
Στον συγκεκριμένο αγώνα, ο Ρώσος Ολεγκ Σαλένκο έγινε ο μοναδικός παίκτης που πετυχαίνει πέντε γκολ σε έναν αγώνα. Ο Σαλένκο αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης (μαζί με τον Στόιτσκοφ), όμως στη συνέχεα εξαφανίστηκε από το προσκήνιο.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο των ΗΠΑ συμμετείχε και η εθνική Ελλάδας. Όμως, η παρουσία της ήταν απογοητευτική, καθώς γνώρισε τρεις ήττες σε ισάριθμους αγώνες και τελείωσε το τουρνουά με τέρματα 10 κατά και κανένα υπέρ. Παράλληλα, το 4-0 επί της Ελλάδας, ήταν η πρώτη νίκη της Βουλγαρίας μετά από 6 παρουσίες σε Μουντιάλ!
Στην ίδια διοργάνωση, οι ποδοσφαιριστές της Σαουδικής Αραβίας ανταμείφθηκαν με 25.000 δολάρια (περίπου 8 εκατ. δρχ) και μία Μερσεντές έκαστος, για την πρόκρισή τους στον δεύτερο γύρο της διοργάνωσης. Ένα «μπόνους» που σίγουρα δεν θα ...έριξε έξω τον βαθύπλουτο πρίγκιπα Φαχντ, αν μάλιστα αναλογιστούμε την αδυναμία του για το ποδόσφαιρο.
Το 1998, η Γαλλία έγινε η έκτη ομάδα στην ιστορία του θεσμού που κατακτά το κύπελλο εντός έδρας, μετά την Ουρουγουάη (1930), την Ιταλία (1934), την Αγγλία (1966), τη Δυτική Γερμανία (1974) και την Αργεντινή (1978).
Η Βραζιλία είναι η μοναδική που έχει κατακτήσει το τρόπαιο μακριά από την ήπειρό της και μάλιστα δύο φορές, το 1958 στην Ευρώπη (Σουηδία) και το 2002 στην Ασία (Ιαπωνία-Ν. Κορέα). Έτσι είναι και η μοναδική που έχει κατακτήσει το τρόπαιο σε όλα τα σημεία του πλανήτη όπου έχει γίνει η διοργάνωση, αφού το 1962 το κατέκτησε στη Χιλή (Ν. Αμερική), το 1970 στο Μεξικό (Κ. Αμερική) και το 1994 στις Η.Π.Α. (Β. Αμερική).
Αν ψάχνει κανείς το μυστικό της επιτυχίας της Ιταλίας στο Μουντιάλ του 2006, θα πρέπει να ανατρέξει στην επιθετική πολυφωνία. Στην πορεία τους προς τη δόξα, οι «Ατζούρι» είχαν 10 διαφορετικούς σκόρερ: Ντελ Πιέρο, Τζιλαρντίνο, Γκρόσο, Ιακουϊντα, Ιντζάγκι, Ματεράτσι, Πίρλο, Τόνι, Τότι και Τζαμπρότα. Το ίδιο επίτευγμα παρουσίασε και η Γαλλία το 1982, αλλά αποκλείστηκε στους ημιτελικούς.
Ο νεότερος ποδοσφαιριστής που έχει δηλωθεί στο 19ο Παγκόσμιο Κύπελλο είναι ο Δανός Κρίστιαν Ερικσεν, γεννηθείς στις 14 Φεβρουαρίου του 1992.
Ο γηραιότερος είναι ο τερματοφύλακας της εθνικής Αγγλίας, Ντέιβιντ Τζέιμς, που θα κλείσει τα 40 την 1η Αυγούστου. Έχουν παράδοση σ΄ αυτές τις ηλικίες τα «τρία λιοντάρια», αφού το 2002 ο Σίμαν ήταν ήδη 39 ετών, ενώ το 1990 στην Ιταλία ο Σίλτον είχε κλείσει τα 40.
Περισσότεροι από τους μισούς ποδοσφαιριστές που έχουν δηλωθεί, αγωνίζονται στα πέντε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Συνολικά 385 παίκτες (ποσοστό 52,5%) βγάζουν το... ψωμί τους στην Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία. Τη «μερίδα του λέοντος» έχει η Αγγλία, με 118 εκπροσώπους στο Μουντιάλ.
Όσον αφορά τους συλλόγους (και με δεδομένο ότι η FIFA παρέχει ημερήσια αποζημίωση για τους παίκτες τους), πιο κερδισμένη θα βγει η Μπαρτσελόνα, αφού 13 παίκτες της μετέχουν στις αποστολές των εθνικών τους ομάδων. Ακολουθούν η Τσέλσι και η Λίβερπουλ που έχουν από 12, η Μπάγερν με 11 και πέντε ομάδες με 10, ανάμεσα στις οποίες και ο Παναθηναϊκός.
Η «ΚΑΥΤΗ» ΙΣΤΟΡΙΑ
Το 1982 η αποστολή της εθνικής Ιταλίας ταξίδευσε στην Ισπανία με νωπές της μνήμες από το σκάνδαλο στημένων αγώνων και παράνομων στοιχημάτων που συγκλόνισε τη γειτονική χώρα στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ανάμεσα στους (τότε 22) παίκτες που επέλεξε ο Εντζο Μπεαρτζότ ήταν ο Πάολο Ρόσι, ένας εκ των πρωταγωνιστών του σκανδάλου που μόλις είχε επιστρέψει από διετή αποκλεισμό.
Οι «Ατζούρι», εμφανώς τρακαρισμένοι στην πρώτη φάση της διοργάνωσης, ξεκίνησαν με τρεις ισοπαλίες και κατάφεραν να προκριθούν λόγω καλύτερης επίθεσης σε βάρος του Καμερούν. Ο Μπεαρτζότ επέμενε στον «άσφαιρο» Πάολο Ρόσι, ενώ δεχόταν δριμεία κριτική. Τα αρνητικά δημοσιεύματα διαδέχονταν το ένα το άλλο, όμως η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν ένα άρθρο, του οποίου ο συντάκτης υποστήριζε ότι ο Ρόσι είχε ομοφυλοφιλική σχέση με τον Αντόνιο Καμπρίνι, επειδή τους είχε δει να κάνουν μαζί βουτιές και να παίζουν στην πισίνα του ξενοδοχείου...
Αυτό ήταν! Οι Ιταλοί αποφάσισαν να «μποϊκοτάρουν» όλους ανεξαιρέτως τους εκπροσώπους των ΜΜΕ έως το τέλος του τουρνουά. Στην Β΄ φάση απέκλεισαν τη Βραζιλία και την Αργεντινή, στον ημιτελικό την Πολωνία και πήραν το τρόπαιο επικρατώντας 3-1 της Δυτικής Γερμανίας στον τελικό του «Σαντιάγκο Μπερναμπέου». Ο Πάολο Ρόσι βρήκε δίχτυα σε όλες αυτές τις αναμετρήσεις, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του τουρνουά, ενώ ο «Μπελ-Αντόνιο» Καμπρίνι έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους κορυφαίους αριστερούς μπακ και μέλος της αξεπέραστης αμυντικής πεντάδας μαζί με τους Τζοφ, Τζεντίλε, Σιρέα, Κολοβάτι.
ΤΑ ΡΕΚΟΡ
Ο Λόταρ Ματέους είναι ο ποδοσφαιριστής με τις περισσότερες συμμετοχές σε αγώνες τελικής φάσης Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Γερμανός μέσος έχει παίξει σε 25 ματς, ενώ στη σχετική λίστα ακολουθούν ο Ιταλός Πάολο Μαλντίνι με 23, οι Ντιέγκο Μαραντόνα (Αργεντινή), Βλάντισλαβ Ζμούντα (Πολωνία) και Ούβε Ζέελερ (Δυτική Γερμανία) που έχουν από 21 και ο Γκρεγκόρζ Λάτο (Πολωνία) με 20. Επίσης, ο Ματέους (1982-1998) είναι μαζί με τον Μεξικάνο τερματοφύλακα Αντόνιο Καρμπαχάλ (1950-1966) οι μοναδικοί ποδοσφαιριστές που έχουν λάβει μέρος πέντε φορές σε τελική φάση.
Νεότερος παίκτης που έχει εμφανιστεί: ήταν ο θρυλικός Πελέ, που πρωτοεμφανίστηκε το 1958, σε ηλικία 17 χρόνων και 230 ημερών. Από το 1982 το ρεκόρ ανήκει στον Νόρμαν Γουάιτσαϊντ της Βόρειας Ιρλανδίας, που αγωνίστηκε σε ηλικία 17 χρόνων και 41 ημερών.
Περισσότερες συμμετοχές χώρας: Βραζιλία (έχει λάβει μέρος και στις 18 προηγούμενες διοργανώσεις).
Περισσότεροι τίτλοι: 5 Βραζιλία (1958, 1962, 1970, 1994, 2002).
Περισσότεροι συνεχείς τίτλοι: Ιταλία (1934, 1938) και Βραζιλία (1958, 1962).
Περισσότερες συμμετοχές σε τελικό: Από επτά η Γερμανία (1954, '66, '74, '82, '86, '90, 2002) και η Βραζιλία (1950, '58, '62, '70, '94, '98, 2002).
Περισσότεροι τίτλοι για ένα παίκτη: Πελέ (Βραζιλία) - 1958 στην Σουηδία, 1962 στην Χιλή, 1970 στο Μεξικό.
Περισσότερα γκολ σε τελική φάση: Το 1998 στη Γαλλία (171).
Περισσότερα γκολ στην ιστορία του θεσμού: Βραζιλία με 201.
Χειρότερη άμυνα στην ιστορία του θεσμού: (Δυτική) Γερμανία με 112 γκολ παθητικό.
Περισσότερα γκολ σε ένα παιχνίδι: το 1954 Αυστρία-Σουηδία 7-5.
Η πιο μεγάλη νίκη: 1954 (Ουγγαρία-Ν. Κορέα 9-0), 1974 (Γιουγκοσλαβία-Ζαΐρ 9-0), 1982 (Ουγγαρία-Ελ Σαλβαδόρ 10-1).
Περισσότερα γκολ σε τελικό: 1958 (Βραζιλία-Σουηδία 5-2)
Ο νεότερος παίκτης που σήκωσε το τρόπαιο: Πελέ (1958, σε ηλικία 17 ετών και 8 μηνών).
Ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που κατέκτησε το κύπελλο: Ντίνο Τζοφ (Ιταλία, ως αρχηγός το 1982 σε ηλικία 42 ετών και 4 μηνών).
Ο καλύτερος σκόρερ όλων των εποχών: Ρονάλντο (Βραζιλία, 4 γκολ το 1998, 8 το 2002 και 3 το 2006).
Ο καλύτερος σκόρερ σε μία διοργάνωση: Ζιστ Φοντέν (Γαλλία, 13 γκολ το 1958).
Ο πρώτος (χρονικά) σκόρερ του Μουντιάλ: Λουσιάν Λοράν (Γαλλία, στις 13 Ιουλίου του 1930).
Περισσότερα γκολ σε ένα παιχνίδι: Ολεγκ Σαλένκο (Ρωσία, 5 γκολ το 1994 στο 6-1 επί του Καμερούν).
Περισσότερα γκολ σε τελικό: Τζεφ Χαρστ (Αγγλία, 3 γκολ το 1966 με την Δ. Γερμανία, 4-2 στην παράταση).
Περισσότερες κίτρινες κάρτες: Λόταρ Ματέους (Γερμανία) με 5.
Περισσότερες κόκκινες κάρτες: Ριγκομπέρτ Σονγκ (Καμερούν) με 2.
Ο νεότερος σκόρερ: Πελέ (Βραζιλία, το 1958 εναντίον της Ουαλίας) σε ηλικία 17 ετών και 239 ημερών.
Ο... ηλικιωμένος σκόρερ: Ροζέ Μιλά (Καμερούν, το 1994 στο παιχνίδι με την Ρωσία (1-6) σκόραρε σε ηλικία 42 ετών, 1 μηνός και 8 ημερών).
Το γρηγορότερο γκολ: 2002 Τουρκία-Νότια Κορέα 3-2, ο Χακάν Σουκούρ σκόραρε στο 11ο δευτερόλεπτο.
Το γρηγορότερο χατ-τρικ: Ο Ούγγρος Λάζλο Κις μπήκε ως αλλαγή στον αγώνα με το Ελ Σαλβαδόρ (1982) και πέτυχε τρία γκολ μέσα σε επτά λεπτά (70΄, 74΄, 77΄)! Τελικό σκορ 10-1.
Το γρηγορότερο γκολ από αναπληρωματικό: Εμπέ Σαντ (Δανία, 1998), μόλις 16 δευτερόλεπτα μετά την είσοδό του στο 4-1 επί της Νιγηρίας.
Μοναδικοί παίκτες που σκόραραν σε όλα τα παιχνίδια της τελικής φάσης: Ζαϊρζίνιο (Βραζιλία, το 1970 σε έξι ματς), Ζιστ Φοντέν (Γαλλία, το 1958 σε 6 ματς) Αλσίντε Γκίτζια (Ουρουγουάη, το 1950 σε 4 ματς).
Οι μοναδικοί που σκόραραν σε δύο τελικούς: Πελέ (Βραζιλία, 1958 και 1970), Βαβά (Βραζιλία, 1958 και 1962), Πολ Μπράιτνερ (Δ. Γερμανία, 1974 και 1982), Ζινεντίν Ζιντάν (Γαλλία, 1998 και 2006).
Μοναδικός παίκτης που έχει αγωνιστεί σε τρεις τελικούς: Καφού (Βραζιλία, 1994, 1998, 2002).
Μοναδικός παίκτης που έχει σκοράρει με δύο χώρες: Ρόμπερτ Προσινέτσκι (με Γιουγκοσλαβία το 1990 και με Κροατία το 1998).
Το πρώτο χατ-τρικ: Μπερτ Πάτενοντ (ΗΠΑ) το 1930 εναντίον της Παραγουάης.
Το πρώτο αυτογκόλ: Ερσντ Λέτσερ (Ελβετία, το 1938 με αντίπαλο τη Γερμανία).
Καλύτερη επίθεση: Ουγγαρία (1954, 27 γκολ).
Γρηγορότερη αποβολή: 1986 (Ουρουγουάη-Σκωτία, ο Μπατίστα αποβλήθηκε στο 55ο δευτερόλεπτο).
Οι «λούζερ»: Τσεχοσλοβακία και Ολλανδία έχουν συμμετάσχει δύο φορές σε τελικό, αλλά δεν έχουν κατακτήσει ποτέ το τρόπαιο.
Ρεκόρ θεατών σε αγώνα: το 1950 Βραζιλία-Ουρουγουάη (199.854 θεατές στο Μαρακανά).
Λιγότεροι θεατές σε αγώνα: Μόλις 300 το 1930, στο Ρουμανία-Περού (3-1).
Ρεκόρ θεατών σε τελική φάση: το 1994 (3.587.538 θεατές, μέσος όρος 68.991 σε κάθε παιχνίδι).
Προπονητής με τις περισσότερες παρουσίες: Ο απίστευτος Μπόρα Μιλουτίνοβιτς, που έχει οδηγήσει πέντε εθνικές ομάδες σε ισάριθμες διαδοχικές τελικές φάσεις (Μεξικό 1986, Κόστα Ρίκα 1990, ΗΠΑ 1994, Νιγηρία 1998, Κίνα 2002).
Παίκτης και προπονητής: Ο Μάριο Ζαγκάλο πανηγύρισε την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου ως παίκτης της «Σελεσάο» το 1958 και το 1962 και ως προπονητής της το 1970.
Αρχηγός και προπονητής: Μόνο ο Φραντς Μπεκενμπάουερ οδήγησε τη Γερμανία στον τίτλο, πρώτα φορώντας το «Spielfuhrer» στο μπράτσο (1974) και στη συνέχεια ως προπονητής (1990).
Ο μόνος προπονητής που πέτυχε το repeat: Ο Ιταλός Βιτόριο Πότσο, με δύο διαδοχικά τρόπαια το 1934 και το 1938.
Το πρώτο πέναλτι: Το πέτυχε ο Μεξικανός Μανουέλ Ρόχας, εναντίον της Αργεντινής το 1930.
Το πρώτο χαμένο πέναλτι: Ο θρυλικός Ρικάρντο Ζαμόρα, τερματοφύλακας της εθνικής Ισπανίας το 1934, απέκρουσε το πέναλτι του Βραζιλιάνου Βαλντεμάρ ντε Μπρίτο.
ΤΑ ΘΡΙΛΕΡ
1938: Α' ΓΥΡΟΣ: Βραζιλία-Πολωνία 6-5. Ο Βραζιλιάνος Λεονίντας και ο Πολωνός Ερνστ Βιλιμόφσκι πέτυχαν από 4 γκολ!
1950: ΤΕΛΙΚΟΣ: Ουρουγουάη-Βραζιλία 2-1. «Παγωμάρα» από 200.000 Βραζιλιάνους που βρέθηκαν στο Μαρακανά και είδαν τη «σελεσάο» να χάνει το τρόπαιο «Ζιλ Ριμέ» στο 79', παρότι είχαν προηγηθεί στο 49'.
1954: ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΑ: Ουγγαρία-Βραζιλία 4-2, αλλιώς «η μάχη της Βέρνης». Πολύ... ξύλο μεταξύ των παικτών, τόσο μέσα στο γήπεδο όσο και στα αποδυτήρια.
1962: ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΑ: Χιλή-Ιταλία 2-0, αλλιώς «Η μάχη του Σαντιάγκο». Η ατμόσφαιρα είχε δυναμιτιστεί πολύ πριν το ξεκίνημα του αγώνα. Αιτία ήταν κάποια ...καθόλου κολακευτικά σχόλια του Ιταλικού τύπου για τους Χιλιανούς ποδοσφαιριστές. Στο ματς το ξύλο έπεφτε ...βροχή και η Ιταλία τελείωσε με 9 παίκτες.
1966: ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΑ: Αγγλία-Αργεντινή 1-0, στο Γουεμπλεϊ. Τα σκληρά μαρκαρίσματα διαδέχονταν το ένα το άλλο. Το ματς διεκόπη για 8 λεπτά, μετά την αποβολή του αρχηγού της Αργεντινής, Αντόνιο Ρατίν.
1970: ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ: Ιταλία-Δυτική Γερμανία 4-3. Ίσως το ματς με την εντυπωσιακότερη διακύμανση. Η Ιταλία προηγήθηκε με τον Μπούρνιτς, όμως ο Σνέλιγκερ ισοφάρισε στο 89'. Στην παράταση προηγήθηκε η Γερμανία (Γκερντ Μίλερ), όμως οι Ιταλοί όχι μόνο ισοφάρισαν σε 2-2 (Μπούρνιτς), αλλά ξαναπήραν το προβάδισμα 3-2 με τον Ρίβα. Ο Μίλερ έφερε ξανά το παιχνίδι «στα ίσα», όμως ο Ριβέρα διαμόρφωσε το τελικό 4-3 στο 118'!
1974: ΤΕΛΙΚΟΣ: Δυτ. Γερμανία-Ολλανδία 2-1. Οι «οράνιε» προηγήθηκαν μόλις στο 1' με πέναλτι (Νέεσκενς), όμως οι Γερμανοί ισοφάρισαν στο 25' -επίσης με πέναλτι- που εκτέλεσε ο Μπράιτνερ. Την εσχάτη των ποινών είχε κερδίσει ο Χολτσενμπαϊν που ανετράπη από τον Γιάνσεν. Σχεδόν 20 χρόνια αργότερα ο Γερμανός μέσος παραδέχθηκε ότι στην συγκεκριμένη φάση δεν υπήρξε ανατροπή...
1978: Β' ΓΥΡΟΣ: Αργεντινή-Περού 6-0. Οι γηπεδούχοι χρειάζονταν ένα μεγάλο σκορ (τουλάχιστον 4-0) για να προκριθούν στον τελικό σε βάρος της Βραζιλίας. Τελικά έβαλαν ...εξάρα και από τότε ο τερματοφύλακας του Περού Ραμόν Κιρόγκα «κέρδισε» το παρατσούκλι «Πιράνχας» για τον τρόπο με τον οποίο ...κατάπινε τα γκολ!
1982: ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ: Δυτ. Γερμανία-Γαλλία 3-3 (5-4 στα πέναλτι), αλλιώς «Το θρίλερ της Σεβίλλης». Το σκορ στον κανονικό αγώνα ήταν 1-1, όμως στην παράταση οι Ζιρές, Τρεζόρ έδωσαν προβάδισμα 3-1 στην Γαλλία. Μόνο μια ομάδα σαν τη Γερμανία θα μπορούσε να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Με τον Ρουμενίγκε να μπαίνει ως αλλαγή, ισοφάρισε σε 3-3 και πήρε το ματς στα πέναλτι. Ο αγώνας εκείνος σημαδεύθηκε από το «δολοφονικό» φάουλ του Γερμανού τερματοφύλακα Σουμάχερ, στον Μπατιστόν. Ήταν ο πρώτος από τους (μέχρι σήμερα 20) αγώνες του Μουντιάλ, που έχουν κριθεί στα πέναλτι.
1986: ΤΕΛΙΚΟΣ: Αργεντινή-Δυτ. Γερμανία 3-2. Πάλι οι Γερμανοί πήγαν να πετύχουν τη μεγάλη ανατροπή, όμως ο Μαραντόνα τους την ...χάλασε. Τα «πάντσερ» έχαναν 2-0 στο 73', όταν ο Ρουμενίγκε μείωσε. Στη συνέχεια ο Φέλερ ισοφάρισε, όμως στο 84' μια μαγική έμπνευση του «Ντιεγκίτο» έβγαλε τετ-α-τετ τον Μπουρουσάγκα, που πέτυχε το 3-2 και έδωσε το τρόπαιο στην Αργεντινή.
1990: ΤΕΛΙΚΟΣ: Δυτ. Γερμανία-Αργεντινή 1-0. Ήταν ή δεν ήταν πέναλτι η ανατροπή του Σενσίνι στον Φέλερ στο 84'; Ένα λεπτό αργότερα, ο Αντρέας Μπρέμε ευστοχούσε από τη «βούλα» και χάριζε στη Γερμανία το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ομως, το πέναλτι που έδωσε ο Μεξικάνος διαιτητής Κοντεσάλ Μέντες θα μείνει στην ιστορία ως μία από τις πιο αμφιλεγόμενες αποφάσεις. Πέραν όλων αυτών, ο τελικός του 1990 ήταν ο χειρότερος από τους 18 που έχουν διεξαχθεί! Η Αργεντινή έπαιξε καταστροφικό ποδόσφαιρο και αποτέλεσμα ήταν να αποβληθούν δύο παίκτες της (Μονζόν, Ντεζότι).
1994: ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ: Ιταλία-Ισπανία 2-1. Ο Ρομπέρτο Μπάτζιο ήταν και πάλι ο άνθρωπος της τελευταίας στιγμής, καθώς σημείωσε το νικητήριο γκολ στο 87΄. Ήταν ένας επεισοδιακός αγώνας, που σημαδεύθηκε από την αγκωνιά-δυναμίτη του Μάρουο Τασότι στο πρόσωπο του Λουϊς Ενρίκε. Ο (34χρονος τότε) Τασότι τιμωρήθηκε με οκτώ αγωνιστικές από την FIFA, με αποτέλεσμα να ολοκληρωθεί η διεθνής καριέρα του. Ο Ντίνο Μπάτζιο (25΄) είχε ανοίξει το σκορ για τους «ατζούρι», ενώ ο Χοσέ Καμινέρο ισοφάρισε στο 75΄.
1998: ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ: Ολλανδία-Αργεντινή 2-1. Σπουδαίο ματς με συγκλονιστικό φινάλε στο «Βελοντρόμ» της Μασσαλίας, όταν ο Ντένις Μπέργκαμπ με ένα υπέροχο γκολ στο 89΄ χάρισε την πρόκριση στους «Οράνιε». Το σκορ είχε ανοίξει στο 12΄ ο Πάτρικ Κλάιφερτ, ενώ για την Αργεντινή είχε ισοφαρίσει στο 18΄ ο «Πιόχο» Λόπες.
2002: ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ: Νότια Κορέα-Ισπανία 0-0 (5-3 στα πέναλτι). Η διοργανώτρια Νότια Κορέα, μετά τα παιχνίδια με Πορτογαλία και Ιταλία, χρειάστηκε και πάλι το χεράκι της... διαιτησίας για να προχωρήσει. Δύο ακυρωθέντα τέρματα των Ελγκέρα (49΄) και Μοριέντες (93΄) για (ανύπαρκτο) επιθετικό φάουλ και (ανύπαρκτο) άουτ στη σέντρα του Χοακίν, αντίστοιχα, κράτησαν το μηδέν στην άμυνα των γηπεδούχων οδηγώντας το ματς στα πέναλτι. Εκεί η τύχη χαμογέλασε στους Κορεάτες και το σφύριγμα της λήξης βρήκε σύσσωμη την ισπανική ομάδα να διαμαρτύρεται στον Αιγύπτιο διαιτητή, Γκαμάλ Γκαντούρ και τον βοηθό του από την Ουγκάντα, Μουλούμπα Τομουσάνγκε, χωρίς αντίκρισμα. Ο Γκαντούρ δεν σφύριξε ποτέ ξανά σε διεθνές επίπεδο!
2006: ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ: «Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα στο οποίο 22 παίκτες κυνηγούν τη μπάλα για 90 λεπτά και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί». Μνημειώδης ατάκα του Γκάρι Λίνεκερ, που... διαψεύσθηκε πανηγυρικά στον ημιτελικό του «Βέστφαλεν». Το χρονόμετρο σημάδευε το 118ο λεπτό με τη Γερμανία και την Ιταλία να αδυνατούν να «ματώσουν» τα δίχτυα, όμως στο τέλος οι «Ατζούρι» πανηγύρισαν τη νίκη με 2-0, χάρη σε γκολ του Γκρόσο (119΄) και του Ντελ Πιέρο (+120΄), αφήνοντας τους γηπεδούχους εκτός τελικού.
Οι μεγάλες απουσίες στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου
Οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές λένε πως η συμμετοχή και η διάκριση στην τελική φάση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου είναι το αποκορύφωμα μιας καριέρας, όσες επιτυχίες κι αν έχουν σε συλλογικό επίπεδο. Και είναι γεγονός πως εικόνες, σαν αυτή με τον Πελέ στα χέρια των οπαδών αμέσως μετά τη λήξη του τελικού στο Μεξικό το 1970, με τον Μπεκενμπάουερ να σηκώνει το πιο φημισμένο τρόπαιο τέσσερα χρόνια αργότερα, με τον Μπάτζιο να σκύβει το κεφάλι για το χαμένο πέναλτι στον τελικό του 1994 ή με τον Μαραντόνα να διαλύει μόνος του την αγγλική άμυνα το 1986 και με τον Μπανκς να καταργεί... τους νόμους της φύσης σε εκείνη την «απόκρουση του αιώνα» το 1970, είναι από τις πιο δυνατές στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ακριβώς γιατί έγιναν στην τελική φάση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Και σίγουρα, η κεφαλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι δεν θα γινόταν πρωτοσέλιδο θέμα σε ολόκληρο τον παγκόσμιο Τύπο, αν δεν γινόταν στον τελικό αυτής της σπουδαίας διοργάνωσης.
Ποδοσφαιρικές φυσιογνωμίες σαν όλους τους παραπάνω, σαν τον Κρόιφ και τον Πλατινί, τον Μίλερ και τον Ζέελερ, τον Ρίβα και τον Ματσόλα, τον Τζοφ και τον Ρουμενίγκε, τον Εουσέμπιο και τον Γιασίν, τον Τσάρλτον και τον Μουρ, τον Ντίντι και τον Γκαρίντσα, τον Κοπά και τον Φοντέν, τον Πούσκας και τον Χιντεγκούτι, τον Γκίλμαρ και τον Σκιαφίνο, τον Λεονίντας και τον Μεάτσα ή πιο πρόσφατα τον Ρομάριο και τον Μπάτζιο, τον Ζιντάν και τον Ρονάλντο, χαρακτήρισαν μια εποχή ολόκληρη, ακριβώς γιατί έλαμψαν μέσα από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Και ίσως σήμερα το... μέγα ερώτημα «Πελέ ή Μαραντόνα» να μην είχε κανένα απολύτως νόημα, αν κάποιος από τους δύο δεν είχε στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής. Και σίγουρα αυτός που μελλοντικά θα πλασαριστεί δίπλα στο «απόλυτο δίδυμο» θα έχει προσφέρει τη λάμψη του τουλάχιστον σε ένα Μουντιάλ.
Κι όμως, υπήρξαν ποδοσφαιρικά μεγαθήρια, πραγματικοί θρύλοι της «στρογγυλής θεάς», οι οποίοι κέρδισαν τα πάντα στην καριέρα τους και κυρίως μια θέση στο «Πάνθεον των μεγάλων», που έγραψαν το όνομά τους με ολόχρυσα γράμματα στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, όμως το βιογραφικό τους δείχνει λιγάκι πιο φτωχό, ακριβώς γιατί δεν συμμετείχαν ποτέ σε ένα Μουντιάλ. Ας κάνουμε λοιπόν ένα «ταξίδι» σ΄ αυτές τις περιπτώσεις.
1. ΑΛΦΡΕΔΟ ΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟ (ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ/ΙΣΠΑΝΙΑ)
Ο «βασιλιάς» της Ρεάλ Μαδρίτης, ο οποίος ως αξία στέκεται για πολλούς δίπλα στον Πελέ, τον Μαραντόνα και τον Κρόιφ, δεν εμφανίστηκε ποτέ σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου, γιατί... άλλαζε τις εθνικές ομάδες σαν τα πουκάμισα. Πότε Αργεντινή και πότε Κολομβία και, όταν στο τέλος κατέληξε να είναι μέλος της εθνικής Ισπανίας, αυτή δεν κατάφερε να προκριθεί στα τελικά (1958). Τέσσερα χρόνια αργότερα οι Ισπανοί έδωσαν το «παρών» στα γήπεδα της Χιλής, όμως ο τραυματισμός του, αλλά και η κόντρα του με τον ομοσπονδιακό προπονητή, Χελένιο Χερέρα, τον άφησαν εκτός αποστολής (στην οποία παρεμπιπτόντως μετείχε ο Πούσκας ως Ισπανός!).
2. ΛΑΝΤΙΣΛΑΟ ΚΟΥΜΠΑΛΑ (ΟΥΓΓΑΡΙΑ/ΙΣΠΑΝΙΑ)
Περίπτωση σχεδόν όμοια με αυτή του Ντι Στέφανο. Ο θρύλος της Μπαρτσελόνα ξεκίνησε φυσιολογικά ως στέλεχος της εθνικής Ουγγαρίας, αλλά, όταν αυτή διαμορφώθηκε ως ομάδα που θα πρωταγωνιστούσε τη δεκαετία του ΄50 σε Ολυμπιακούς Αγώνες και Παγκόσμιο Κύπελλο (η φημισμένη «Αράντσιπατ»), αυτός φορούσε ήδη τη φανέλα της εθνικής Τσεχοσλοβακίας και αμέσως μετά της εθνικής Ισπανίας. Πλήρωσε κι αυτός τον αποκλεισμό των Ισπανών από τα τελικά του 1958, ενώ το 1962 είχε αποσυρθεί πλέον από την εθνική ομάδα.
3. ΤΖΟΡΤΖ ΜΠΕΣΤ (ΒΟΡ. ΙΡΛΑΝΔΙΑ)
Ο άνθρωπος που σημάδεψε μια γενιά ολόκληρη, που άφησε εποχή με τις ενέργειές του και οδήγησε τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην κορυφή, πλήρωσε την... ανυπαρξία της εθνικής ομάδας του τις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70. Η Βόρεια Ιρλανδία δεν προκρίθηκε τότε σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου και έτσι ο Τζορτζ Μπεστ δεν γεύτηκε ποτέ τη χαρά μιας τέτοιας συμμετοχής και διάκρισης.
4. ΑΝΤΟΛΦΟ ΠΕΝΤΕΡΝΕΡΑ (ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ)
Ο θρύλος της Ρίβερ Πλέιτ, ο οποίος σήκωσε τέσσερα Κόπα Αμέρικα ως αρχηγός της εθνικής Αργεντινής, παρέμεινε θεατής των Παγκοσμίων Κυπέλλων, αφού η χώρα του δεν μετείχε στα τελικά το 1950 και το 1954, ενώ το 1958 είχε πλέον ο ίδιος «κρεμάσει» τα ένδοξα παπούτσια του.
5. ΓΚΟΥΝΑΡ ΝΟΡΝΤΑΛ (ΝΟΡΒΗΓΙΑ)
Μέλος της θρυλικής τριπλέτας «Γκρε-Νο-Λι» της Μίλαν και της εθνικής Σουηδίας τη δεκαετία του ΄50 (Γκρεν, Νόρνταλ, Λίντχολμ), μετείχε στην αποστολή το 1958, όμως είδε όλους τους αγώνες από τον πάγκο μέχρι τον τελικό, καθώς ήταν τραυματίας κι έτσι δεν αγωνίστηκε ούτε λεπτό στα τελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου.
6. ΕΜΛΙΝ ΧΙΟΥΖ (ΑΓΓΛΙΑ)
Το 1974 και το 1978 η Αγγλία δεν κατάφερε να προκριθεί στην τελική φάση κι έτσι ο αρχηγός της Λίβερπουλ και της εθνικής περίμενε ως τελευταία ευκαιρία της πλούσιας καριέρας του το Μουντιάλ του 1982. Εκεί η Αγγλία έδωσε το «παρών», όμως ο Έμλιν Χιούζ στάθηκε άτυχος, καθώς ένας σοβαρός τραυματισμός του στέρησε τελευταία στιγμή τη συμμετοχή στην αποστολή.
7. ΕΡΙΚ ΚΑΝΤΟΝΑ (ΓΑΛΛΙΑ)
Κάτι οι «καυγάδες» του με τον εκάστοτε ομοσπονδιακό προπονητή, οι οποίοι τον άφηναν συχνά-πυκνά εκτός εθνικής, κάτι το γεγονός ότι οι «τρικολόρ» απέτυχαν να προκριθούν στα τελικά του 1990 και του 1994 κι έτσι ο Γάλλος άσος δεν αγωνίστηκε ποτέ σε Μουντιάλ. Κι όταν επιτέλους η Γαλλία έλαβε μέρος το 1998 και μάλιστα σήκωσε το τρόπαιο, αυτός είχε «φροντίσει» να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, ακριβώς ένα χρόνο νωρίτερα.
8. ΜΠΕΡΝΤ ΣΟΥΣΤΕΡ (ΔΥΤ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ)
Το 1980 αναδείχθηκε στα γήπεδα της Ιταλίας πρωταθλητής Ευρώπης με την εθνική της τότε Δυτικής Γερμανίας. Στη συνέχεια, όμως, οι συχνοί τραυματισμοί (1982), αλλά και ο δύστροπος χαρακτήρας του (1986) άφησαν τον μέσο της Κολονίας, της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ Μαδρίτης εκτός αποστολής.
9. ΖΟΡΖ ΓΟΥΕΑ (ΛΙΒΕΡΙΑ)
Την εποχή που το «άστρο» του μεσουρανούσε (δεκαετία ΄90) κατάφερε να οδηγήσει τη Μονακό, την Παρί Σεν Ζερμέν και τη Μίλαν σε επιτυχίες, δεν κατάφερε όμως να οδηγήσει την εθνική Λιβερίας σε ένα Μουντιάλ, καθώς εκεί ήταν απελπιστικά μόνος.
10. ΡΑΪΑΝ ΓΚΙΓΚΣ (ΟΥΑΛΙΑ)
Νεαρός είχε τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα στην εθνική Αγγλίας και την εθνική Ουαλίας. Ίσως ο ίδιος τότε δεν φανταζόταν την εξέλιξή του και επέλεξε για συναισθηματικούς λόγους την Ουαλία. Τελικά σήμερα γνωρίζει καλά πως ως μέλος αυτής της ομάδας έχασε την ευκαιρία να παίξει σ΄ ένα Μουντιάλ, ενώ η εθνική Αγγλίας όλα αυτά τα χρόνια ψάχνει έναν μεσοεπιθετικό της κλάσης του Γκιγκς για το αριστερό άκρο της.
11. ΕΛΜΠΕΡ ΤΖΙΟΒΑΝΕ ΝΤΕ ΣΟΟΥΖΑ (ΒΡΑΖΙΛΙΑ)
Ως σέντερ φορ της Μπάγερν Μονάχου ήταν επί σειρά ετών ένας από τους κορυφαίους γκολτζήδες των ευρωπαϊκών γηπέδων. Όμως η παρουσία του στην εθνική Βραζιλίας ήταν δυσανάλογη της αξίας του και της προσφοράς του. Το 1994 η «σελεσάο» είχε τον Ρομάριο και το 1998 τον Ρονάλντο, οπότε ο Έλμπερ έβλεπε μια ζωή τα Μουντιάλ από την... τηλεόραση.
12. ΡΕΪ ΚΛΕΜΕΝΣ (ΑΓΓΛΙΑ)
Το 1974 και το 1978 ο τερματοφύλακας της Λίβερπουλ ήταν βασικός στην εθνική ομάδα, αλλά η Αγγλία δεν προκρίθηκε στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το 1982 η Αγγλία πήγε στο Μουντιάλ και ο Κλέμενς ήταν στην αποστολή, αλλά δεν αγωνίστηκε ούτε ένα λεπτό, καθώς βασικός -και αναντικατάστατος- είχε γίνει ο Πίτερ Σίλτον.
13. ΣΤΕΦΑΝ ΜΠΟΣΚΟΦ (ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ)
Ο πρώτος Βούλγαρος ποδοσφαιριστής που απέκτησε διεθνή φήμη, δεν κατάφερε να αγωνιστεί σε Παγκόσμιο Κύπελλο, καθώς η εθνική ομάδα δεν κατάφερε να προκριθεί επί των ημερών του στα τελικά (δεκαετία του ΄50).
14. ΤΖΟΝ ΧΑΝΣΕΝ (ΔΑΝΙΑ)
Από τους πρώτους ξένους ποδοσφαιριστές μεταπολεμικά, που σημάδεψαν με την παρουσία τους την πορεία της Γιουβέντους. Πρωταθλητής με την «κυρία» το 1950 και το 1952, πρώτος σκόρερ του καμπιονάτο το 1953, δεν πήγε ποτέ στα τελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, γιατί την εποχή εκείνη η εθνική Δανίας ήταν από τις πιο αδύναμες ομάδες της Ευρώπης.
15. ΛΙΑΜ ΜΠΡΕΪΝΤΙ (ΙΡΛΑΝΔΙΑ)
Ένας από τους κορυφαίους και πιο τεχνίτες ποδοσφαιριστές που έχει αναδείξει το ιρλανδικό ποδόσφαιρο, από τους κορυφαίους μέσους των βρετανικών γηπέδων τη δεκαετία του ΄80 και με σημαντική παρουσία στην Ιταλία (Γιουβέντους, Ίντερ), δεν πρόλαβε οριακά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, όπου η εθνική ομάδα της χώρας του προκρίθηκε για πρώτη φορά σε τελική φάση.
16. ΙΑΝ ΡΑΣ (ΟΥΑΛΙΑ)
Ο κορυφαίος «μπόμπερ» της Λίβερπουλ, την εποχή που η αγγλική ομάδα βρισκόταν στην κορυφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, «πλήρωσε» την αδυναμία της εθνικής Ουαλίας να προκριθεί σε ένα Μουντιάλ. Κάτι ανάλογο με τον Γκιγκς δηλαδή, μόνο που στα νιάτα του ο Ρας δεν είχε τη δυνατότητα να επιλέξει εθνική ομάδα. Ήταν ευθύς εξαρχής «καταδικασμένος» να αγωνιστεί με τα «χρώματα» της ιδιαίτερης πατρίδας του.
17. ΑΛΕΞΕΪ ΜΙΧΑΪΛΤΣΕΝΚΟ (ΣΟΒ. ΕΝΩΣΗ/ΟΥΚΡΑΝΙΑ)
Το τελευταίο μεγάλο «αστέρι» της Σοβιετικής Ένωσης, που «έλαμψε» με το ταλέντο του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1988, τραυματίστηκε σοβαρά το 1990 κι έχασε το Μουντιάλ της Ιταλίας. Στη συνέχεια ήρθε η διάλυση της υπερδύναμης και ο ίδιος έγινε ο ηγέτης της εθνικής Ουκρανίας, η οποία εκείνα τα χρόνια αδυνατούσε να προκριθεί στα τελικά της διοργάνωσης.
18. ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΜΑΝΤΣΙΝΙ (ΙΤΑΛΙΑ)
Το «αστέρι» της Σαμπντόρια, όταν πρωταγωνιστούσε στα γήπεδα της Ευρώπης, ήταν για πολλούς, μαζί με τον Ρομπέρτο Μπάτζιο, ο πιο τεχνίτης ποδοσφαιριστής της Ιταλίας. Όμως ή τον καλούσαν στην εθνική και δεν τον χρησιμοποιούσαν καθόλου, όπως έκανε ο Βιτσίνι το 1990, ή τον «έκοβαν» εντελώς, όπως έκανε ο Αρίγκο Σάκι το 1994. Κι έτσι δεν έχει λεπτό συμμετοχής σε Μουντιάλ.
19. ΝΤΑΒΙΝΤ ΖΙΝΟΛΑ (ΓΑΛΛΙΑ)
Όπως και ο Καντονά, έτσι και ο επιθετικός της Παρί Σεν Ζερμέν και της Νιούκαστλ, «πλήρωσε» το 1990 και το 1994 το γεγονός ότι η εθνική Γαλλίας απέτυχε παταγωδώς να προκριθεί στα τελικά. Και το 1998 «πλήρωσε» τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του, ο οποίος ανάγκασε τον Εμέ Ζακέ να τον αφήσει εκτός αποστολής.
20. ΖΟΖΕ ΑΓΚΟΥΑΣ (ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ)
Από τους κορυφαίους γκολτζήδες του πορτογαλικού ποδοσφαίρου, ήταν ο άνθρωπος που με τα δικά του γκολ οδήγησε την Μπενφίκα στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 κι αυτός που ουσιαστικά έβαλε τέλος στην παντοκρατορία της Ρεάλ Μαδρίτης. Όμως το 1966, που οι Πορτογάλοι πήγαν για πρώτη φορά στα τελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο ίδιος ήταν πλέον 36 ετών κι έτσι έμεινε εκτός εθνικής ομάδας.
21. ΑΝΧΕΛ ΙΟΡΝΤΑΝΕΣΚΟΥ (ΡΟΥΜΑΝΙΑ)
Το «αστέρι» του ρουμανικού ποδοσφαίρου άρχισε να ανατέλλει λίγο μετά το 1970, όπου η Ρουμανία έδωσε για τελευταία φορά το «παρών» στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, και έδυσε λίγο πριν το 1990, όπου η Ρουμανία επέστρεψε σε τελικά μετά από 20 χρόνια. Έτσι ο «Άγγελος» των Ρουμάνων δεν εμφανίστηκε ποτέ σε ένα Μουντιάλ.
22. ΛΕΟΝΙΝΤ ΜΠΟΥΡΙΑΚ (ΣΟΒ. ΕΝΩΣΗ)
Ο ποδοσφαιρικός «δίδυμος» του Ολεγκ Μπλαχίν στην Ντιναμό Κιέβου και στην εθνική της -τότε- Σοβιετικής Ένωσης, έχασε τα τελικά των Παγκοσμίων Κυπέλλων της δεκαετίας του ΄70, γιατί δεν προκρίθηκε η ομάδα του, και αυτό του 1982, όπου οι Σοβιετικοί επανεμφανίστηκαν, λόγω ηλικίας.
23. ΝΤΑΝΚΑΝ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤΣ (ΑΓΓΛΙΑ)
Σε ηλικία 19 ετών γινόταν ο ηγέτης της ανανεωμένης Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και σε ηλικία 22 ετών οδηγούσε την εθνική Αγγλίας στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες της εποχής, ήταν το μεγαλύτερο ταλέντο που έβγαινε τότε από τα βρετανικά γήπεδα, όμως λίγους μήνες πριν λάμψει το «αστέρι» του στη Σουηδία, τον Φεβρουάριο του ΄58, έχασε τη ζωή του στο τραγικό αεροπορικό δυστύχημα του Μονάχου.
24. ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ ΜΑΤΣΟΛΑ (ΙΤΑΛΙΑ)
Αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η εθνική ομάδα της Ιταλίας συμπεριλαμβανόταν στα φαβορί για το Μουντιάλ του 1950. Όλα άλλαξαν μετά το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα στο όρος Σουπέργκα, όταν «ξεκληρίστηκε» η ασυναγώνιστη -τότε- ομάδα της Τορίνο με τους εννέα διεθνείς. Το πιο λαμπρό «αστέρι» και ηγέτης τόσο της «Γκρανάτα» όσο και της εθνικής ήταν ο Βαλεντίνο Ματσόλα, πατέρας του Σάντρο.
25. ΜΕΜΕΤ ΣΟΛ (ΓΕΡΜΑΝΙΑ)
Μπορεί να υπερηφανεύεται ότι είναι από τους πιο άτυχους αυτής της «παρέας». Το 1998 παιζόταν μέχρι την τελευταία στιγμή η συμμετοχή του στην αποστολή της Γερμανίας, καθώς είχε τραυματιστεί και βρισκόταν στο στάδιο της αποθεραπείας. Τελικά ο Μπέρτι Φογκτς έκρινε πως ήταν ανέτοιμος και τον απέκλεισε. Το 2002 πάλι είχε τραυματιστεί παραμονές της τελικής φάσης. Και τελικά, ο Ρούντι Φέλερ έκρινε πως ήταν ανέτοιμος και τον απέκλεισε. Το άσχημο έργο επαναλήφθηκε για τον άσο της Μπάγερν Μονάχου.
ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΝΟΤΙΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ
Μπορεί η φήμη τους να μην απλώθηκε στην Ευρώπη, όμως οι παρακάτω ποδοσφαιριστές αποτελούν θρύλους για το νοτιοαμερικάνικο ποδόσφαιρο, είναι από τους κορυφαίους στην ιστορία του και μοιραία έχουν τη δική τους θέση σ΄ αυτό το αφιέρωμα. Άπαντες δεν μετείχαν ποτέ στα τελικά ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, κυρίως επειδή δεν κατάφερε να προκριθεί εκείνη την εποχή η εθνική ομάδα της χώρας τους.
1. ΝΤΑΡΙΟ ΛΙΜΑ (ΒΟΛΙΒΙΑ)
Ο κορυφαίος κεντρικός αμυντικός που έχει αναδείξει η Βολιβία, αρχηγός της εθνικής που κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα το 1963.
2. ΑΛΜΠΕΡΤΟ ΣΠΕΝΣΕΡ (ΙΣΗΜΕΡΙΝΟΣ)
Ακόμη και σήμερα το όνομά του προκαλεί δέος σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική, καθώς έγραψε τη δική του ιστορία τη δεκαετία του ΄60, ως σέντερ φορ της Πενιαρόλ, που κατέκτησε τότε δύο φορές το Κόπα Λιμπερταδόρες, μία φορά το Διηπειρωτικό, ενώ ο ίδιος αναδείχθηκε πολλές φορές πρώτος σκόρερ στο Κόπα Αμέρικα.
3. ΧΟΥΑΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ (ΠΕΡΟΥ)
Ο αριστεροπόδαρος επιθετικός, που τη δεκαετία του ΄60 γοήτευσε με τις ενέργειές του τα γήπεδα της Πορτογαλίας (Σπόρτινγκ Λ.), της Ισπανίας (Σαραγόσα, Μπαρτσελόνα) και της Ιταλίας (Φιορεντίνα). Όμως τότε η εθνική ομάδα απουσίαζε από τα τελικά Παγκοσμίων Κυπέλλων. Κι όταν το 1970 το Περού εμφανίστηκε (και μάλιστα εντυπωσίασε) στα γήπεδα του Μεξικού, ο Σεμινάριο είχε πέσει «θύμα» της ανανέωσης, αφού επελέγησαν νεαρότεροι παίκτες σαν τον Κουμπίγιας, τον Τσούμπιταζ, τον Μιφλίν, τον Λεόν και τον Όμπλιτας, που «έλαμψαν» και στα επόμενα Μουντιάλ.
4. ΡΑΦΑΕΛ ΧΟΡΧΕ ΕΡΙΚΟ (ΠΑΡΑΓΟΥΑΗ)
Θεωρείται μέχρι σήμερα ο κορυφαίος Παραγουανός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, καθώς στην καριέρα του πέτυχε διπλάσια γκολ από τις συμμετοχές του σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο. «Αστέρι» της Γκουαρανί και μετέπειτα της Ιντεπεντιέντε, έχασε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950 γιατί ήταν τραυματίας, το 1954 γιατί δεν προκρίθηκε η εθνική και το 1958 γιατί είχε πλέον αποσυρθεί.
5. ΧΑΪΜΕ ΠΙΣΑΡΟ (ΧΙΛΗ)
Επιτελικός μέσος και αρχηγός επί σειρά ετών της εθνικής ομάδας και της Κόλο Κόλο, που σήκωσε το Λιμπερταδόρες το 1991, ήταν πολύ νεαρός για να μετέχει στην αποστολή της Χιλής το 1982 και πολύ μεγάλος για να λάβει μέρος το 1998. Στο ενδιάμεσο που ο ίδιος μεγαλουργούσε, η Χιλή δεν κατάφερε να προκριθεί.
ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΦΡΙΚΑΝΟΙ
Εκτός του Ζορζ Γουεά, υπάρχουν άλλες δύο μορφές του αφρικανικού ποδοσφαίρου, που δεν αγωνίστηκαν ποτέ σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο ένας ήταν ο Αμπεντί Πελέ, πρωταθλητής Ευρώπης με τη Μαρσέιγ το 1993, τρεις φορές κορυφαίος ποδοσφαιριστής της Αφρικής και «σημαία» του ποδοσφαίρου της Γκάνας, η οποία όμως μόλις το 2006 έκανε την «παρθενική» εμφάνισή της σε τελική φάση Μουντιάλ.
Ο άλλος είναι ο Σαντόκ Ατούγκα, σημείο αναφοράς του ποδοσφαίρου της Τυνησίας και μαζί με τον Καμερουνέζο Τόμας Ν΄ Κόνο, ο κορυφαίος τερματοφύλακας που έχει αναδείξει η «μαύρη ήπειρος». Τη δεκαετία του ΄70 δεχόταν αμέτρητες προτάσεις από ευρωπαϊκές ομάδες, αλλά έβγαζε τόσα χρήματα στην πατρίδα του που δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Το 1978 οδήγησε με τις αποκρούσεις του την εθνική ομάδα στα τελικά της Αργεντινής, γεγονός που τον έκανε «λαϊκό ήρωα» στη χώρα του. Όμως τραυματίστηκε στην προπόνηση, δύο ημέρες πριν από το πρώτο παιχνίδι κι έτσι δεν αγωνίστηκε ούτε λεπτό.
Αναφορά μπορεί να γίνει και στον Μπρους Γκρόμπελαρ, τερματοφύλακα της Λίβερπουλ τη δεκαετία του ΄80 και της εθνικής Ζιμπάμπουε.
ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΣΤΟ «ΚΛΑΜΠ»
Την αδυναμία της εθνικής ομάδας της χώρας τους να προκριθεί επί των ημερών τους σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου ή το... προχωρημένο της ηλικίας τους «πλήρωσαν» ακόμη οι Ιρλανδοί Τζόνι Τζάιλς, Στιβ Χάιγουεϊ, Φρανκ Στέιπλετον, οι Ουαλοί Τζον Τόσακ, Μάικ Ίνγκλαντ, Μαρκ Χιούζ, οι Σκοτσέζοι Μπίλι Λίντελ, Τζορτζ Γιάνγκ, Μπίλι ΜακΝιλ, οι Σοβιετικοί Νταβίντ Κιπιάνι, Ανατόλι Κονκόφ, ο Ολλανδός Άρνολντ Μιούρεν, οι Πορτογάλοι Κοέλιο Ουμπέρτο, Μανοέλ Νενέ, Φερνάντο Σαλάνα, Ζοάο Πίντο Ντομίνγκος, Ρούι Μπάρος, ο αρχηγός της εθνικής Τσεχοσλοβακίας που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1976 Άντον Όντρους, οι Ρουμάνοι Νικολάε Ντομπρίν, Λάντισλαβ Μπόλονι, Ντούντου Γκεοργκέσκου, Ροντιόν Καματάρου, αλλά και ο τερματοφύλακας «ήρωας» της Στεάουα στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1986, Χέλμουτ Ντουκαντάμ, οι Φινλανδοί Αρι Χιελμ, Γιάρι Λιτμάνεν, Σάμι Χίπια, ο Ουκρανός Γιούρι Μαξίμοφ.
ΓΙΑ... ΕΝΑ ΤΕΤΑΡΤΟ ΤΗΣ ΩΡΑΣ
Τέλος, για μόλις... 15 λεπτά δεν βρίσκονται σ΄ αυτό το αφιέρωμα άλλα δύο μεγάλα «αστέρια» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και ειδικότερα του αγγλικού. Ο Κέβιν Κίγκαν και ο Τρέβορ Μπρούκινγκ συμπεριλήφθηκαν στην αποστολή της Αγγλίας το 1982, αν και ήταν τραυματίες. Η αγωνία όλων ήταν αν θα προλάβουν να αποθεραπευθούν. Τελικά, στο τελευταίο τέταρτο του τελευταίου αγώνα με την Ισπανία, ο προπονητής τους έριξε στη «μάχη», αν και ήταν ακόμη τραυματίες, σε μια ύστατη προσπάθεια να πετύχει γκολ και να αποφύγει τον αποκλεισμό. Αυτά τα 15 λεπτά είναι η μοναδική συμμετοχή των δύο θρυλικών άσων σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου.
http://sportshero.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=688:-2010-&catid=34:headlines&Itemid=53
321 σχόλια:
1 – 200 από 321 Νεότερο› Νεότερο»order phentermine buy phentermine diet pills - phentermine quick weight loss
phentermine online can order phentermine online - e-buy phentermine
xanax online xanax dosage .5 - recommended dosage xanax xr
buy zolpidem zolpidem 10mg beipackzettel - zolpidem generic northstar
zolpidem online zolpidem side effects memory loss - can you buy zolpidem over counter
zolpidem 10 mg zolpidem tartrate 5 mg side effects - zolpidem tartrate er 12.5mg tablets
zolpidem online buy zolpidem no rx - buy zolpidem online overnight
cheap tramadol is buying tramadol online illegal - tramadol 50mg price
xanax for anxiety generic xanax vs brand name - torn city cheap xanax
phentermine drug phentermine results 2011 - phentermine 30 mg ingredients
buy phentermine order buy phentermine online - phentermine zoloft
phentermine sale buy phentermine 37.5 mg tablet - phentermine--online.net
cheap tramadol legal buy tramadol mexico - tramadol recreational use dosage
order tramadol online tramadol 50mg side effects - kind medicine tramadol hcl
buy phentermine buy phentermine 2011 - phentermine 37.5 mg mut
phentermine price phentermine generic name - get phentermine online
tramadol no prescription buy tramadol lowest price - tramadol 50 mg how many get high
order phentermine online doctor who prescribes phentermine - phentermine hcl buy online
buy phentermine buy phentermine 37.5 mg online - buy phentermine cod
tramadol online pharmacy tramadol 50mg effects - buy tramadol no prescription uk
buy tramadol cod online tramadol online delivered florida - tramadol hcl generic
tramadol tramadol 50 mg cheap - buy tramadol online without rx
tramadol no rx buy tramadol online cod overnight - how to purchase tramadol'
buy tramadol online pharmacy with tramadol - tramadol hcl xl 150 mg
order tramadol overnight buy tramadol cod overnight delivery - buy tramadol online cod no prescription
ambien pills ambien cr pill description - ambien cr cost without insurance
buy xanax xanax no prescription needed - xanax 2mg bars green
buy tramadol buy tramadol overnight with mastercard - neurontin and tramadol high
ambien generic ambien withdrawal process - ambien for sale no prescription
buying ambien online ambien cost costco - ambien drug test
xanax online Cleveland xanax overdose information - xanax and alcohol teenagers
how does phentermine work where to buy phentermine online safely - buy legitimate phentermine online
buy ambien ok take 2 10 mg ambien - zolpidem er vs ambien cr
online ambien order ambien without prescriptions - buy ambien cheap online
order phentermine online phentermine qualis pharmaceutical - order phentermine mexico
ambien medication ambien cr dose - ambien 5 mg generic
buy tramadol where to buy tramadol cod - can buy tramadol mexico
buy ambien ambien side effects sleep talking - buy generic ambien online no prescription
generic xanax New York xanax xr maximum dosage - xanax side effects neuropathy
buy ambien taking ambien high - ambien online
order ambien online no prescription ambien side effects memory - ambien side effects wikipedia
phentermine online pharmacy order phentermine pills online - online pharmacy for phentermine
cheapest ambien ambien dosage epocrates - ambien half life
buy xanax online Hawaii xanax quit smoking - generic xanax imprint
buy phentermine can you buy phentermine mexico 2011 - order phentermine 30mg blue clear
buy phentermine phentermine 37.5 mg no prescription needed - order phentermine in canada
buy tramadol tramadol hcl xl - tramadol 50mg tablets an 627
cheap xanax no prescription order xanax uk - xanax in urine
ambien on line can i take 2 ambien cr 12.5 - ambien side effects for women
buy tramadol online cod can order ultram online - buy tramadol london
buy ambien online buy ambien online us pharmacy - buy ambien with no prescription
buy ambien online can ambien cr kill you - generic ambien as good as ambien
negative side effects from phentermine phentermine--online.net - buy phentermine pills uk
phentermine without prescription phentermine no longer working - phentermine success rate
buy xanax online Texas order xanax online canada - xanax bars 11
buy xanax online Delaware xanax 1mg day - xanax 2mg mylan
buy xanax one time use xanax drug test - dea drug schedule xanax
buy tramadol buy tramadol lowest price - ez tramadol order status
is it illegal to buy xanax online xanax street value - buy xanax online usa
tramadol online can i buy tramadol online legally - tramadol mechanism of action
buy cheap xanax xanax length of effect - xanax drug classification pregnancy
generic xanax Ohio xanax dosage 70 pound dog - buy xanax with paypal
xanax online Rhode Island xanax side effects uti - xanax drug facts comparisons
xanax online Kansas City xanax effects contraceptive pill - .75 mg xanax high
generic tramadol buy tramadol 100mg online - tramadol 50 mg cheap
buy tramadol online with mastercard buy tramadol nz - tramadol legal to order online
buy tramadol tablets tramadol take get high - tramadol for anxiety
buy tramadol but tramadol online uk - buy tramadol free shipping
buy tramadol online no prescription cheap tramadol 50mg for toothache - buy tramadol overnight delivery
order tramadol online cod tramadol medication - tramadol 180
buy tramadol without rx tramadol mexico - buy tramadol online overnight uk
buy percocet online pharmacy usa online buy percocet - much do percocet 512 sell
ambien sleep medication ambien cr prices walgreens - ambien withdrawal time
ambien no rx ambien 73 - ambien no prescription needed
buy tramadol hcl tramadol hcl 377 - to buy tramadol online
percocet buy online percocet online no rx - dosage of percocet
cheap tramadol online tramadol - buy tramadol no prescription cheap
cheapest ambien ambien and robaxin drug interactions - cheapest ambien online no prescription
order percocet online percocet online to buy - where to buy percocet 30mg online
buy tramadol in florida tramadol zoloft - how to order tramadol online no prescription
buy ambien generic ambien online - get through ambien withdrawal
generic ambien ambien no prescription - ambience mall gurgaon phone number
buy tramadol online without a prescription tramadol 50mg tablets used - tramadol 50 mg premature ejaculation
buy percocet percocet gluten free - percocet side effects night sweats
buy ambien ambien cr blue - cost generic ambien without insurance
buy tramadol buy tramadol legally - tramadol tablets dogs dosage
generic ambien buy buy ambien canada no prescription - generic zolpidem tartrate pictures
order percocet percocet addiction USA - does buying percocet online work
generic ambien ambien sleep eating amnesia - sleep driving on ambien
ambien 5 ambien price check - ambien sleep driving kennedy
buy tramadol 100mg tramadol hcl blood pressure - tramadol 50 mg reviews
buy tramadol online 3 50 mg tramadol - ordertramadolonline
where to buy ambien online ambien pills look like - ambien side effects negative
buy tramadol online with mastercard tramadol tylenol high - tramadol 50 mg online
percocet buy percocet dosage 10 325 - percocet 512 many get high
where to buy tramadol tramadol dosage uses - tramadol withdrawal is hell
buy ambien online ambien meditation music online - ambien forum
tramadol online buy tramadol cheap no prescription - tramadol high off
zolpidem without prescription ambien dosage blue pill - ambien drug interactions
buy ambien online overnight delivery medication interactions with ambien - ambien side effects tremors
buy tramadol online tramadol 0 1g - tramadol causes high blood pressure
tramadol buy tramadol overdose side effects - buy tramadol online tennessee
buy tramadol online tramadol hcl image - tramadol dosage pets
cheap percocet percocet driving - percocet dosage time
buy tramadol online buy tramadol 50 mg online - tramadol online cheap
buy generic soma soma half ironman - buying soma online illegal
ambien for sale ordering ambien online safely - ambien side effects heart palpitations
buy tramadol online no prescription buy tramadol no prescription 100 mg - buy tramadol no prescription overnight
tramadol online tramadol make you high - tramadol hcl pregnancy
buy tramadol hcl tramadol hcl medication - tramadol 50mg dogs side effects
ambien sleep buying ambien online reviews - where to buy ambien no prescription
buy percocet online percocet online usa - percocet breastfeeding
buy generic tramadol no prescription buy ultram online uk - buy tramadol no prescription online
buy somas online soma 4one5 - soma cycles
ambien drug class of ambien cr - ambien dosage maximum
buy tramadol online tramadol withdrawal loperamide - tramadol 50 mg recommended dosage
buy tramadol cheap online buy tramadol no prescription - tramadol lawsuit
tramadol online cod tramadol dosage to get high - tramadol hcl 50mg buy
buy soma online generic name soma muscle relaxer - soma san diego kendrick lamar
ambien for sale no prescription ambien sleeping pill wiki - can u overdose ambien cr
buy tramadol online buy tramadol online usa - tramadol xanax alcohol
cheap ambien online ambien to get high - ambien 7 hours sleep
tramadol 50mg buy tramadol cash delivery - buy tramadol american express
buy tramadol online buy tramadol online with a cod - safe place order tramadol online
order soma soma drug detection - soma triathlon 2011 results
tramadol 50mg tramadol online next day delivery - ultram online pharmacy
buy tramadol online buy cheap tramadol online usa - tramadol online cod overnight
buy tramadol with paypal buy tramadol visa - tramadol 50mg acetaminophen
buy tramadol online tramadol to buy - tramadol hcl breastfeeding
online soma legal order soma online - soma pharmacy no prescription
tramadol online overnight tramadol hcl 20mg - tramadol qt prolongation
buy soma online soma pills weed - buy soma from usa
tramadol online no prescription tramadol online missouri - buy tramadol online in florida
buy soma 350mg soma online order - klonopin soma drug interaction
generic soma online buy soma online with paypal - soma vs generic
tramadol without prescription tramadol for dogs sleepy - tramadol no prescription overnight shipping
buy tramadol online no prescription overnight buy tramadol mexico - buy tramadol online reviews
buy soma online soma no prescription needed - soma pills drug test
order tramadol online cod buy tramadol dogs - order tramadol online with mastercard
buy soma cheap holidays soma bay - buy soma fedex
tramadol online buy tramadol 180 online - tramadol online canadian pharmacy
buy soma soma san diego directions - history of soma san diego
buy soma online no prescription deadmau5 soma san diego tickets - soma wellbutrin drug interactions
buy tramadol saturday delivery tramadol euphoria - illegal get tramadol online
buy tramadol online reviews tramadol dosage 500mg - buy tramadol thailand
buy soma online soma 350 mg abuse - soma give bras
soma 350 mg buy 120 soma online - soma 1984
viagra online can you buy viagra online safely - viagra quit working
buy tramadol tablets online pharmacy for ultram - tramadol and high blood pressure
tramadol 50mg tramadol online mexico - tramadol vs percocet high
buy viagra online usa buy viagra germany - cheap generic viagra online uk
soma pharmacy buy soma online no prescription overnight - soma online store
soma price soma compared other muscle relaxers - soma generic name
viagra online cheap viagra fast shipping - buy genuine viagra
order tramadol online without prescription order tramadol uk - tramadol 7171
buy viagra with paypal buy female viagra canada - online pharmacy low price on viagra
carisoprodol drug buy cheap soma online no prescription - online soma fm
order viagra with mastercard buy pfizer viagra no prescription - generic viagra online pharmacy no prescription
viagra online buy viagra kuala lumpur - cheap viagra without rx
buy tramadol 100mg tramadol online no prescription overnight delivery - buy tramadol online mastercard overnight
buy soma generic name for soma muscle relaxer - soma front closure bras
buy viagra online how to buy viagra online - viagra free sample
buy tramadol with cod buy tramadol us pharmacy - tramadol online bluelight
sildenafil no prescription buy viagra in india online - buy viagra online los angeles
cheap generic viagra viagra online generic - viagra online pharmacy europe
carisoprodol online generic soma 350 - cheap soma overnight
tramadol 50mg buy tramadol online no prescription overnight - buy tramadol 200mg
buy viagra generic online generic viagra no prescription online - purchase viagra pharmacy
buy viagra online does viagra work if you don't need it - where to buy viagra online with no prescription
cheapest viagra viagra buy toronto - pfizer viagra buy online india
buy soma order soma online no prescription - generic soma description
cheap sildenafil buy cheap viagra pills online - want buy viagra uk
cialis online pharmacy should you buy cialis online - side effects cialis daily
tadalafil online cheap cialis canadian pharmacy - generic cialis online overnight
buy generic viagra online overnight buy viagra 25mg online - buy viagra 100mg online
buy tramadol cod fedex tramadol online no prescription - tramadol withdrawal vs vicodin withdrawal
buy tramadol online no prescription cod tramadol for dogs drug interactions - buy tramadol online overnight fedex
buy viagra buy viagra online amazon - generic viagra difference
buy viagra online viagra online dangers - can i legally buy viagra online
buy soma generic soma 350 mg - soma devlet hastanesi online randevu alma
buy viagra los angeles buy real viagra online canada - generic for viagra 100mg
cialis online buy cialis online with american express - cialis online without rx
order viagra online cheap viagra dosage take - buy viagra online europe
buy tramadol online tramadol hcl online pharmacy - tramadol withdrawal during pregnancy
buy viagra without rx viagra 100mg online uk - viagra dosage and use
buy viagra 100mg buy viagra men women - viagra online legal
buy generic cialis online no prescription buy cialis online no prescription canada - cialis reviews premature ejaculation
buy viagra with dapoxetine buy female viagra online canada - order viagra australia
buy somas soma quarry - generic soma called
viagra online generic viagra hoax - buy viagra with paypal uk
buy tramadol no rx boompanjang blogspot buy tramadol online - tramadol withdrawal symptoms dogs
purchase viagra no prescription viagra dosage 24 hours - purchase viagra manila
buy discount tramadol tramadol addiction studies - tramadol online with cod
buy viagra with paypal cheap viagra mexico - buy viagra online in india
buy viagra from canada buy viagra costa rica - best site buy viagra online
cheap soma soma groove - soma for muscle relaxation
buy viagra online buy viagra and cialis online - viagra online wiki
cheap cialis cialis online pharmacy - cialis купить
buy tramadol online tramadol for dogs bluelight - buy tramadol online for dogs
buy viagra cheap viagra at tesco - buy viagra no prescription uk
Δημοσίευση σχολίου