Το δίλημμα της χρεοκοπίας

Από την εποχή που το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές του 2009 και έπρεπε να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της, το playmobil του Μαξίμου και τα υπόλοιπα μέλη της συνεταιριστικής γελοιότητας που ονομάζουν κυβέρνηση, με τη βοήθεια των μιντιακών παπαγάλων της, προσπαθούσε να μας πείσει ότι οι επιλογές της ήταν μονόδρομος. Μνημόνιο ή χρεοκοπία. Μειώσεις μισθών και συντάξεων ή χρεοκοπία. Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και απολύσεις ή χρεοκοπία. Γερό ψαλίδι στις κοινωνικές δαπάνες και ενίσχυση των τραπεζών ή χρεοκοπία. Και αφού η κυβέρνηση ανεβοκατέβασε τα περίστροφα στο τραπέζι και το γύρισε στο σκληρό πόκερ με δυνατό φύλο –καρέ της μαλακίας–, συνέχισε τα διλήμματα. Μνημόνιο 2 ή χρεοκοπία. Ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου ή χρεοκοπία. Και όποιος διαφωνούσε με αυτές τις επιλογές δεν ήταν πατριώτης, αφού την αντιπροσωπεία του πατριωτισμού την είχε το playmobil του Μαξίμου. Βέβαια, όλα αυτά έγιναν για να σωθεί η πατρίδα, ώστε να πουληθεί ολόκληρη και σε καλή τιμή. Αλλιώς, θα χρεοκοπούσαμε.

Και, επιτέλους, η κυβέρνηση που όλοι αυτοί οι εμπαθείς κατηγορούσαν για αναποτελεσματικότητα, για ανοησία, τα κατάφερε. Βρισκόμαστε μπροστά στη χρεοκοπία, μόνο που θα είναι επιλεκτική. Κάνα-δύο βδομάδες στάση πληρωμών, μπορεί και δυο μήνες ή ένα χρόνο, αν αποδώσει η επιλογή. Δηλαδή, όσο περισσότεροι εξαθλιωθούν και όσο λιγότεροι συγκεντρώσουν δημόσια περιουσία στα χέρια τους, είναι το μέτρο της επιτυχίας. Στις διαμαρτυρίες κάποιων ανθελλήνων αριστερών, αναρχικών και λοιπών διαλυτικών στοιχείων, οι αρμόδιοι της κυβέρνησης απαντούν ότι λειτουργούμε μέσα στο πλαίσιο των συμβάσεων, συμφωνιών και υποχρεώσεών μας με την Ε.Ε. Μα, καλά, έχει πολιτικές αντιμετώπισης του χρέους η Ε.Ε.; Όχι, φυσικά. Ποτέ δεν είχε. Και δεν χρειαζόταν να αποκτήσει. Το τοκογλυφικό κεφάλαιο έχει ανάγκη τα ελλείμματα για να μπορεί να δανείζει. Και η Ε.Ε. δεν είναι κάτι άλλο από τοκογλυφικός μηχανισμός που εκμεταλλεύονται οι «αγορές» σε βάρος των λαών.

Η Ε.Ε. και οι κερδοσκόποι

Όλα τα μέτρα που πήρε ή ΘΑ ΠΑΡΕΙ η Ένωση δεν είναι μέτρα για τη μείωση του χρέους. Ο μηχανισμός που έχει δημιουργηθεί φροντίζει σχεδόν αποκλειστικά το ζήτημα των διευκολύνσεων για την εξυπηρέτηση του χρέους. Δηλαδή δίνει απόλυτη προτεραιότητα στα προβλήματα των δανειστών που ανησυχούν για τα λεφτά τους. Δείτε μια χαρακτηριστική περίπτωση. Ευρωομόλογα δεν εκδίδονται. Οι κερδοσκοπικές τράπεζες δανείζονται με 1% από την Κεντρική Τράπεζα, δανείζουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή το Ταμείο Σταθερότητας με 3% κι αυτά τα χρήματα χορηγούνται ως δάνειο σε χώρες όπως η Ιρλανδία με επιτόκιο 5,8%. Αυτός είναι μηχανισμός για την αντιμετώπιση ή για την αύξηση του χρέους; Ο λόγος για τον οποίο γίνεται αυτό είναι φυσικά ότι το χρέος των χωρών αξιοποιείται σαν μέσο πίεσης για την εφαρμογή της πολιτικής που απαιτούν οι δανειστές, για να συνεχίζουν να δανείζουν και να χοντροκονομάνε. Μια χαρά «νόμιμη» απάτη, έτσι;

http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=62726&autid=6