Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2007

Οι ατάκες του κυρίου 60%


• Είναι ιστορική ψηφοφορία. Συνήθως ο κόσμος πρώτα βλέπει το θαύμα και μετά χειροκροτεί…Εδώ χειροκροτούν πρώτα και μετά περιμένουν το θαύμα. Τη μεταμόρφωση του Γιώργου. Ποιος παραλυτικός και ποια ανάσταση του Λαζάρου! Η μεταμόρφωση του Γιώργου…
• Έχουν ξεσκεπαστεί όλα τα παιχνίδια των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Καραμανλής κέρδισε ενώ τον πολεμούσαν όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ο Γιώργος ξαναβγήκε πρόεδρος επειδή έπεισε τους ψηφοφόρους ότι τα παραδοσιακά συγκροτήματα δεν τον θέλανε.
• Ας αφήσουμε τα πασοκιανά για να πάμε στα Ζωνιανά. Γιατί η ιστορία παίρνει τις διαστάσεις της. Κατ’ αρχήν έλα να παίξουμε τους ξαφνιασμένους. Έλα. Πέστε ότι έχετε κάμερα μπροστά σας. Πωπω, γίνονται αυτά τα πράγματα; Πέφτω από τα σύννεφα…
• Γι’ αυτό το λένε χόρτο του θεού; Δεν το ήξερα. Έλα με το νου σου. Σκαρφάλωσαν στα κεραμίδια της εκκλησίας και φύτεψαν χασίσι. Ανέβηκαν στα κεραμίδια και το καπνίζανε; Εκεί που μοίραζαν το αντίδωρο το τρίβανε λίγο πιο πάνω; Ή είπε ο παπάς, που να κάτσω τώρα να περιμένω από το δίσκο την αποπεράτωση του ναού; Δεν φυτεύω μια χασισιά ωραία, να χτίσω την εκκλησία όλη και τα ρέστα ξωκλήσια;
• Παίξτε μου κάτι αργό να ηρεμήσω! Όταν λέμε αργά ένα πράγμα εννοούμε. Την αργή ερώτηση της Μάρας. Όταν αρχίζει η Μάρα να ρωτάει, βγαίνω από το σπίτι μου, πάω για ‘ένα ποτό, επιστρέφω και μόλις που έχει τελειώσει την ερώτηση. Είμαστε το μόνο κανάλι που λέμε τις μισές ειδήσεις. Δεν τις προλαβαίνουμε…
• Το λάβατε το μήνυμα εκεί στη Ρηγίλλης. Δεν σου δίνω δάνειο, σου δίνω ψηφοδάνειο. Δηλαδή σου δανείζω την ψήφο μου, γιατί με έπεισες ότι τη χρειάζεσαι, αλλά άμα δεν κάνεις τα συγκεκριμένα για τα οποία μου τη ζήτησες το δάνειο θα σ’ την πάρω πίσω…
• Μηνύστε με, μηνύστε με, σε δίκες ξεφτιλίστε με! Η σάτιρα έχει όρια. Και το όριο είναι η Έφη Σαρρή. Ο καθένας βάζει τον εαυτό του για όριο. Όχι λέει ο Κούγιας, εγώ είμαι το όριο, όχι λέει η Σαρρή, εγώ είμαι. Οι ακρίτες της σάτιρας. Κύριε εισαγγελέα, φταίω, στέρησα από την ελληνική Βουλή μια προσωπικότητα της Τέχνης…
• Στο μεταξύ στο Mega στις εκλογές του Σεπτέμβρη η κατάσταση μετά από όλον αυτόν τον αγώνα που έκανε υπέρ του Γιώργου το δελτίο ειδήσεων, ήταν όλοι μες στα μαύρα πανιά, στις πλερέζες. Εκείνη η Τρέμη μόνο το πέπλο της μαύρης χήρας δεν είχε. Ήταν λες και τον κλαίγαν το συγχωρεμένο. Μόνο κονιάκ δεν είχαν βγάλει, καφέ σκέτο και παξιμάδι. Διότι τι πάθανε αυτοί θα σου πω εγώ. Λέγε, λέγε ψέματα, τα πίστεψαν και οι ίδιοι…
• Αχ Μαγγίνα μου, που πας, που; Μαζεύτηκαν εδώ για να τον κλάψουμε. Που πας, λεβέντη μου; Τον φάγαμε τον άνθρωπο. Ότι θα πήγαινε ο Μαγγίνας από Ινδό ανασφάλιστο μετανάστη ούτε στο χειρότερο εφιάλτη του. Που πας, Μαγγίνα μου, που; Ποιος θα μου λύσει εμένα το ασφαλιστικό;

Δεν υπάρχουν σχόλια: