Σύμφωνα με συγκεκριμένη έρευνα που συγκρίνει τις τιμές 86 προϊόντων σε σουπερμάρκετ της Θεσσαλονίκης με τα ίδια προϊόντα της ίδιας αλυσίδας στο Βερολίνο, το γιαουρτάκι κάνει 2,49 ευρώ το κιλό εδώ και 0,93 στην πατρίδα της Ντόιτσε Τέλεκομ. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που ο κόσμος δεν έχει αρχίσει να γιαουρτώνει αυτούς που πληρώνει για να τον προστατεύουν από την αισχροκέρδεια.
Να μη μιλήσουμε για τις πατάτες, που, αν και η χώρα είναι παραγωγός, κάνουν 0,8 στο συγκεκριμένο σουπερμάρκετ της Ελλάδας και 0,4 στου Βερολίνου. Και να μην πούμε ότι αυτά τα σουπερμάρκετ είναι φτηνά σε σχέση με τα μαζικά, όπου ψωνίζει ο κόσμος, και με τις λαϊκές, που έχουν γίνει κατ' ευφημισμόν λαϊκές, ενώ στις τιμές είναι αριστοκρατικές. Γιατί;
Γιατί, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, και οι Έλληνες έχουν γίνει αριστοκρατικοί. Δεν τη θέλουν τη λαϊκούρα και την καταγωγή τους. Στο σπίτι η κόρη μαθαίνει το πρωί στο πιάνο Μπαχ, παρ' όλο που όλη η παιδεία της εξαντλείται από το πρωί ως το βράδυ στο αχ και βαχ.
Μία από τις τρεις μεγαλύτερες αλυσίδες ειδών σπιτιού στον κόσμο, που ήρθε κι εδώ, μετά από έρευνα αγοράς που έκανε, αύξησε την τιμή πώλησης των ειδών της στην Ελλάδα κατά 10%-20% σε σχέση με τα μαγαζιά της στη Σουηδία και την υπόλοιπη Ευρώπη, γιατί διαπίστωσε ότι οι Έλληνες θα απέφευγαν ένα μαγαζί με πολύ χαμηλές τιμές, επειδή δεν θα τους καταξίωνε κοινωνικά! Λόγω τιμής!
Μας έχουν πάρει χαμπάρι λοιπόν και οι ξένοι. Γιατί οι μισοί ντόπιοι μάς έχουν πάρει χαμπάρι εδώ και χρόνια και, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, που λέει κι ο Επίτιμος, μας κλέβουν.
Έτσι, ψυχρά και ξάστερα. Μας κλέβουν. Χοντρέμποροι, κατασκευαστές, λιανοπωλητές, μαστόροι κάθε είδους και παροχείς υπηρεσιών, μας κλέβουν. Ξεδιάντροπα και καθημερινά. Ανεμπόδιστα. Αβάδιστα στον χώρο τους και στον χώρο μας, που λέει κι η αγγελία.
Αλλά, για να μας κλέβουν, συντρέχουν δύο απαραίτητες προϋποθέσεις. Τους το επιτρέπουν ο ελεγκτικός μηχανισμός και ο πελάτης. Το κράτος και εμείς. Δηλαδή, εμείς.
Μα, θα μου πείτε, με τη γνωστή ελληνική μοιρολατρική καμπούρα του Καραγκιόζη, τί να κάνουμε κι εμείς, που δεν μας προστατεύει κανείς. Μου θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο με το «πού μας πάνε μόνους 100.000 άντρες».
Στην Ελβετία, όπου αύξησαν την τιμή του αγελαδινού οι παραγωγοί, έκοψαν το αγελαδινό οι κουτόφραγκοι εκεί και ξανάπεσε η τιμή στο πίτσι φιτίλι.
Μα εκείνοι είναι Ελβετοί, θα μου πεις, εδώ δεν γίνονται αυτά.
Ε, αφού δεν γίνονται, κάτσε να φας το αγγουράκι της Χιλής ένα ευρώ ακριβότερο απ' όσο το τρώει ο Γερμανός, που παίρνει 2.200 ευρώ κατώτερο μισθό αντί για τα 1.000 δικά σου, και αν τα πάρεις σαν μισθωτός.
Τα αγγούρια, πάντως, θα τα πάρεις.
Αλλά, είπαμε, εμείς είμαστε αριστοκράτες. Την ώρα που τραβάμε ένα κλάμα για τη φτώχεια της Μιανμάρ και της Κεντρώας Αφρικής, πετάμε κάθε μέρα περίπου μισό κιλό φαγώσιμα στα σκουπίδια. Ο καθένας!
Σύμφωνα με τη Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, που τα βλέπει φάτσα κάρτα, από το περίπου 1,3 κιλό σκουπιδιών που αναλογεί στον καθένα μας καθημερινά, το 35%-40% είναι τρόφιμα.
Δεν είναι μόνο που τα μισά από τα τρόφιμα που μας πουλάνε είναι όντως για τα σκουπίδια. Είναι η ευκολία με την οποία τα αποχτάμε, που τα πετάμε στα σκουπίδια.
Πετώντας μαζί και κάθε υποκριτικό δάκρυ για τους φτωχούς του κόσμου. Όχι για λόγους συναισθηματικούρας και τέτοια. Αλλά γιατί οι φτωχοί του κόσμου είναι φτωχοί ακριβώς επειδή εμείς τους κλέβουμε τζάμπα τις πρώτες ύλες από τις χώρες τους και τα εργατικά τους χέρια.
Έλα, ρε! Σκούπισε τις μύξες σου. Η Μιανμάρ θα ζήσει και χωρίς εσένα.
Πρόσεξε τώρα να δεις. Αυτοί οι ίδιοι, που είναι θύτες και θύματα της νοοτροπίας τους, σε ποσοστό 10% επί του πληθυσμού ζουν-δεν ζουν απ' τη μαύρη εργασία. Συγκεκριμένα 1,2 εκατομμύρια συντοπίτες είναι ανασφάλιστοι, άνεργοι, εργάτες γης και απασχολήσιμοι, που θα 'λεγε περήφανα και ο Σημίτης.
Και άλλοι 2.000.000 συντοπίτες κάνουν δεύτερη δουλειά για να τα φέρουν βόλτα, την ίδια ώρα που, σύμφωνα με την ICAP, οι Α.Ε. και ΕΠΕ της χώρας αύξησαν τα κέρδη τους κατά 11,2%, μέσο όρο, μεταφρασμένο σε 5,5 δισ. ευρώ.
Αυτοί, λοιπόν, που τους ψήφισαν οι συντοπίτες για να κυβερνάνε, μείωσαν τους φόρους αυτών που κερδίζουν, κατά 4,5 δισ. ευρώ, δεν κυνηγάνε αλλά χαϊδεύουν αυτούς που φοροδιαφεύγουν (και είναι οι 4 στους 10) και έδωσαν εντολή στις εφορίες να ψάξουν ποιος από τους μισθωτούς και συνταξιούχους έχει δεύτερη δουλειά!.
Επειδή ο επιχειρηματίας έχει να λαδώσει την εφορία και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς για να φοροδιαφεύγει. Ο μισθωτός δεν έχει να λαδώσει ούτε το έντερό του καλά καλά. Όχι μόνο γιατί τα μισά τρόφιμα που ψωνίζει είναι για τα σκουπίδια, ούτε γιατί τα πετάει στα σκουπίδια.
Αλλά γιατί πρέπει να κρατήσει καβάτζα για το λάδωμα του γιατρού, το λάδωμα της πολεοδομίας, το λάδωμα του καθηγητή, το λάδωμα του εξεταστή, το λάδωμα του προμηθευτή και, κυρίως: το λάδωμα του ορυκτελαίου, για να 'χει να τηγανίζει γερμανικές πατάτες.
Άντε, ρε, που είμαστε χώρα για να την πάρεις στα σοβαρά.
http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=62544440,92096408,68330424
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου