Τα μεσάνυχτα της 22ας Δεκεμβρίου 2008, η 44χρονη Κωνσταντίνα Κούνεβα επέστρεφε στο σπίτι της, στα Άνω Πετράλωνα, από τη δουλειά, όταν δύο άγνωστοι που βρίσκονταν σε αυτοκίνητο την περιέλουσαν με βιτριόλι, ενώ της άνοιξαν με την βία το στόμα, ποτίζοντάς την με το καυστικό υγρό, προκαλώντας της σοβαρότατες ζημιές σε ζωτικά όργανα.
Έχει χάσει ήδη το ένα της μάτι και νοσηλεύεται σε σοβαρή κατάσταση στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Επικοινωνεί με χαρτάκια, καθώς έχουν υποστεί βλάβη και οι φωνητικές της χορδές. Κινδυνεύει να μείνει με βαρύτατη αναπηρία.
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα ήρθε στην Ελλάδα από την πατρίδα της τη Βουλγαρία το 2001, μαζί με τη μητέρα της και τον μοναχογιό της. Εκεί ήταν ιστορικός επιστήμονας. Εδώ έπιασε δουλειά στην αποθήκη ενός σουπερμάρκετ. Ύστερα από ενάμιση χρόνο, όμως, απολύθηκε και βρέθηκε άνεργη. Η μόνη ανοιχτή πόρτα που βρήκε ήταν σ’ ένα συνεργείο καθαρισμού, στο οποίο ήδη δούλευε η μητέρα της.
Η Κωνσταντίνα είναι μία από τις εκατοντάδες μετανάστριες εργάτριες που εργάζεται χρόνια σε καθεστώς υπενοικίασης και σύμφωνα με πληροφορίες ήλθε στην Ελλάδα λόγω ιατρικών προβλημάτων του ανήλικου παιδιού της. Πεντέμισι το απόγευμα με 11:30 το βράδυ το ωράριό της, ένα τέταρτο διάλειμμα για να φάει ένα κουλούρι ή μια τυρόπιτα και γύρω στα μεσάνυχτα έφτανε στο σπίτι της στα Πετράλωνα. Και ο μισθός της; Γύρω στα 560 ευρώ.
Η Κούνεβα είναι γραμματέας του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακών Εργαζομένων, το οποίο είναι ίσως το πιο ζωντανό σωματείο των επισφαλώς εργαζομένων στην Ελλάδα, που αγωνίζεται σκληρά και ηρωικά για την υπεράσπιση των εργαζομένων που βρίσκονται στην πιο σκληρή εκμετάλλευση και τη μεγαλύτερη εργοδοτική τρομοκρατία, και οργανώνει Ελληνίδες και μετανάστριες - κατά κύριο λόγο γυναίκες.
Είχε δώσει μάχες ενάντια στην υπερεκμετάλλευση και στην εργοδοτική αυθαιρεσία. Είχε απειληθεί γι αυτό. Παρότρυνε τις συναδέλφους της να μην υπογράψουν για περισσότερα χρήματα από αυτά που θα έπαιρναν.
Η εργολαβική εταιρία στην οποία δούλευε η κ. Κούνεβα είχε δύο μεγάλους κρατικούς πελάτες τον ΗΣΑΠ και την Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΒΟ). Οι καταγγελίες του σωματείου προς τις εταιρίες για τη βαριά εκμετάλλευση των εργαζομένων από τον εργολάβο και για την καταπάτηση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων έχουν πέσει μέχρι στιγμής στο κενό. Η εταιρεία ήθελε να τους φάει ένα μέρος από το δώρο των Χριστουγέννων.
Τις περισσότερες φορές η ιστορία ξεκινάει από μια μακρινή χώρα της Ανατολικής Ευρώπης ή από κάποια γειτονική, όπως οι βαλκανικές, όταν άνοιξαν τα σύνορα, άρχισαν να αλλάζουν καθεστώτα και πολλοί εξαθλιωμένοι πολίτες τους άρχισαν να κάνουν όνειρα δυτικού τύπου. Τα χρόνια πέρασαν, η Ελλάδα δέχτηκε κύματα μεταναστών, τις συντριπτικά περισσότερες φορές παράνομων, που ήρθαν να χτίσουν από την αρχή τη ζωή τους. Η Ελλάδα –αναγκαστικά ή όχι– υιοθέτησε με ευκολία αυτό το μοντέλο, βλέποντας κατά βάθος όλους αυτούς ως χρήσιμους για την ανάπτυξη, που στην Ελλάδα, ως γνωστόν, περιορίζεται στα δημόσια έργα και την οικοδομή. Ήταν όμως πολύτιμοι και για τις «βρομοδουλειές». Παράλληλα, ξύπνησε και το ελληνικό δαιμόνιο στους γνωστούς άγνωστους κύκλους των αετονύχηδων, που κατάλαβαν ότι υπάρχει τεράστιο περιθώριο για εκμετάλλευση ανθρώπων.
Έτσι, ξεκίνησε το γνωστό «παιχνίδι» της παράνομης διακίνησης και, το κυριότερο, της παράνομης εκμετάλλευσης στην Ελλάδα. Όπως είναι αντιληπτό, οι γυναίκες φέρνουν το καλύτερο κέρδος. Είτε ως σκλάβες σε εργολάβους στην καθαριότητα είτε ως σκλάβες σε κακόφημα μπαρ, στους δρόμους και τους οίκους ανοχής. Το «προσεχώς Βουλγάρες», γραμμένο σε πινακίδες έξω από μαγαζιά της επαρχίας, ουσιαστικά συμπυκνώνει όλη αυτή τη νοσηρότητα.
Σήμερα κατεβαίνοντας το πρωί από τα βόρεια προάστια εντυπωσιάζεσαι βλέποντας τα λεωφορεία να είναι γεμάτα και στις στάσεις να συνωθούνται, μεταξύ άλλων, και πολλές γυναίκες ντυμένες παράταιρα αλλά με φίρμες, προφανώς ρούχα που τους έδωσαν αντί να τα πετάξουν οι εργοδότριές τους. Πολλές απ’ αυτές δικαιολογημένα θεωρούν τον εαυτό τους τυχερό. Έχουν μια δουλειά, μια αξιοπρεπή αμοιβή, δίχως να έχουν να δώσουν λόγο σε κάποιον εργολάβο.
Μία περίπτωση απ’ αυτές, τις τυχερές, είναι και η Άννα. Μια μεγαλόσωμη γυναίκα από τη Μολδαβία, κοντά στα πενήντα, που συμπληρώνει 12 χρόνια στη χώρα μας. Κι όμως, αυτή η «τυχερή» πέρασε τα πάνδεινα για να στεριώσει στη χώρα μας, μαζί με την κόρη της. Μιλώντας για την περιπέτειά της, είπε ότι όλα ξεκίνησαν από ένα γραφείο προώθησης για δουλειά στη Δύση, με έδρα τη χώρα της. Έδωσε, ευτυχώς, τα 1.500 δολάρια που της ζήτησαν για να τη φέρουν στην Ελλάδα, διότι υπήρχαν κάποιες νεότερες συμπατριώτισσές της που εμπιστεύτηκαν το εν λόγω «γραφείο μεταφοράς» και δίχως να πληρώσουν έφτασαν στη χώρα μας για να δουλέψουν και να ξεπληρώσουν σιγά σιγά το κύκλωμα που τις έφερε στη χώρα μας. Η Άννα σκοτεινιάζει: Πολλές από αυτές τις κοπέλες, νέες και ωραίες, λέει κατεβάζοντας το κεφάλι, εξαφανίστηκαν από προσώπου γης, αφού προηγουμένως πέρασαν από κακόφημα θλιβερά μπαρ, γνώρισαν τη βία, το βιασμό, μια απίστευτη σκληρότητα.
Για την Άννα όλα πήγαν καλύτερα. Πέρασε δύσκολες στιγμές, αλλά με πολλή δουλειά κατάφερε να φτιάξει τη ζωή της. Προηγουμένως, βεβαίως, για να φτάσει στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης, την πρώτη στάση στη χώρα μας, μπήκε δύο φορές μαζί με άλλες τρεις κοπέλες στο πορτ μπαγκάζ αυτοκινήτων και περπάτησε ατελείωτες ώρες μέσα στα δάση της Βουλγαρίας πριν περάσει τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα.
Τελικά, αυτή με την κόρη της και κάποιες άλλες γυναίκες μπήκαν σ’ ένα βαν κι έφτασαν στην Αθήνα, στην Ομόνοια, όπου κάποιο γραφείο της έδωσε την πρώτη της δουλειά. Ευτυχώς. Διότι η Λαρίσα, μια πανέμορφη Μολδαβή που δεν είχε δώσει τα 1.500 δολάρια, δεν μπήκε στο βαν αλλά στο πορτ μπαγκάζ μιας μαύρης Μερσεντές και εξαφανίστηκε διά παντός. Ακόμη και σήμερα η Άννα την αναζητά, ματαίως.
Τι περίεργο, την ίδια ώρα ο εφοπλιστής Περικλής Παναγόπουλος διηγείται την περιπέτειά του και πώς μπήκε στο πορτ μπαγκάζ των απαγωγέων του. Μου μπαίνουν ιδέες. Τελικώς, για τον Περικλή Παναγόπουλο δόθηκαν 30 εκατομμύρια ευρώ για να τον απελευθερώσουν οι δράστες. Όχι κι άσχημα. Αλήθεια, πόσο κοστίζει η ζωή μιας γυναίκας που ήρθε απέξω για ένα κομμάτι ψωμί;
Αλλά υπάρχουν και τα χειρότερα. Έπρεπε να σημειωθεί η δολοφονική απόπειρα εις βάρος της 44χρονης Βουλγάρας καθαρίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα στις 22 Δεκεμβρίου του 2008 για να σπάσει ένα απόστημα τόσο σάπιο όσο κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί. Η ασύλληπτη ακόμη και για τον πιο νοσηρό νου προσπάθεια κάποιων, αγνώστων μέχρι στιγμής, να κόψουν το νήμα της ζωής της 44χρονης, εξαναγκάζοντάς τη να καταπιεί βιτριόλι, αποκάλυψε ότι πίσω από τον κλάδο των καθαριστριών κρύβονται μαφιόζικα κυκλώματα και ασύλληπτη διαφθορά.
Πίσω από τη γυναίκα που καθημερινά καθαρίζει το τασάκι μας, μαζεύει τα απορρίμματα, αδειάζει τον κουβά με τα σκουπίδια και καθαρίζει τουαλέτες για «τρεις κι εξήντα» βρίσκονται νονοί της νύχτας και εργοδότες - επιτήδειοι, οι οποίοι ασκούν παράλληλα δραστηριότητες που κινούνται ακόμη και εκτός των ορίων της νομιμότητας. Όπως οι ίδιες οι καθαρίστριες αναφέρουν, οι σωστές, οι σοβαρές επιχειρήσεις είναι λίγες. «Είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού» τονίζουν τα μέλη του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού.
Συνολικά στο χώρο των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών καθαριότητας δραστηριοποιούνται περισσότερες από 600 εταιρίες σε ολόκληρη τη χώρα. Στην περιοχή της Αττικής εκτιμάται ότι υπάρχουν τουλάχιστον 100 επιχειρήσεις αυτού του είδους.
Όμως οι περισσότερες είναι επιχειρήσεις-«φαντάσματα», δίχως στοιχεία, διεύθυνση και ταυτότητα – τις περισσότερες φορές δίνεται μόνο ένα κινητό τηλέφωνο. Στη μεγάλη πλειοψηφία τους οι «επιχειρήσεις» αυτές είναι εργολάβοι που νοικιάζουν σε «τρίτους» γυναίκες που έχουν ανάγκη για ένα μεροκάματο. Αυτοί με τη σειρά τους τις απασχολούν ως επί το πλείστον σε συνθήκες πραγματικού κάτεργου, εκμεταλλευόμενοι μέχρι και την τελευταία σταγόνα του ιδρώτα τους. «Κλείνουν» συμβόλαια όχι μόνο με ιδιωτικές εταιρίες, αλλά ακόμη και με κρατικές τράπεζες, ΔΕΚΟ και υπουργεία, απομυζώντας τον κόπο των καθαριστριών, χωρίς πολλές φορές να τους καταβάλλουν υπερωρίες, νυχτερινά, τα νόμιμα ημερομίσθια και τα ένσημά τους. Δεν είναι τυχαίο που οι γυναίκες οι οποίες ηγούνται της προσπάθειας που ξεκίνησε το 2000 με τη δημιουργία του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού υπολογίζουν ότι μόλις 15.000 καθαρίστριες δηλώνονται επίσημα στο ΙΚΑ, όταν στο σύνολο του κλάδου απασχολούνται καθημερινά σε πανελλαδικό επίπεδο περισσότερες από 80.000 καθαρίστριες. Εάν μάλιστα κάποια επιχειρήσει να διεκδικήσει όσα δικαιούται σύμφωνα με το νόμο, τότε μπορεί να τα περιμένει όλα. Από μια απλή απόλυση (εικονική στις περισσότερες περιπτώσεις, αφού συνήθως και η πρόσληψη γίνεται διά… προφορικής συμφωνίας) μέχρι και την τύχη της Κούνεβα.
«Το τι έχουν υποστεί οι γυναίκες που ασχολούνται στο χώρο του καθαρισμού δεν λέγεται. Δεν περιγράφεται. Και να φανταστείτε ότι πρέπει να νιώθουν και ευτυχισμένες σε σχέση με όσες ανήκουν στο λεγόμενο οικιακό προσωπικό» υποστηρίζουν τα μέλη του Παναττικού Σωματείου. Η κακή συμπεριφορά, η υποτίμηση της ανθρώπινης προσωπικότητας είναι το λιγότερο. Βρισιές, ξύλο, σεξουαλική κακοποίηση και βιασμοί αποτελούν την καθημερινότητα που βιώνουν οι γυναίκες αυτές, μόνες και απροστάτευτες από το κράτος. Εξευτελίζονται σωματικά και ψυχικά τόσο από τους εργοδότες-»φαντάσματα» που τις νοικιάζουν σε «τρίτους» όσο και από τους ατσαλάκωτους κυρίους των οποίων τα σπίτια καθαρίζουν, χωρίς να μπορούν να πουν»όχι». Να αντισταθούν. Χωρίς να μπορούν να στηριχτούν πουθενά. Είτε επειδή η Πολιτεία κοιμάται είτε διότι κάποιοι, στις περιπτώσεις των οικονομικών μεταναστριών, κρατούν την ελευθερία τους κλεισμένη ερμητικά στα συρτάρια που έχουν κρυμμένα τα διαβατήριά τους.
Αλήθεια, όμως, το κράτος τι κάνει; Οι ελεγκτές και οι υπάλληλοι των αρμόδιων υπηρεσιών φαίνεται να λειτουργούν δημοσιοϋπαλληλίστικα απέναντι και σ’ αυτό το καυτό θέμα. Αδιαφορώντας στην πραγματικότητα, φοβούμενοι για τις «συνέπειες», μένουν σε υποτυπώδεις ελέγχους και «κόβουν» πρόστιμα της τάξης των 1.000 ευρώ, στην καλύτερη περίπτωση.
«Οι «καμπάνες» από την Επιθεώρηση Εργασίας είναι μικρά χάδια για τους κακούς εργοδότες αυτού του κλάδου» λένε αυτοί που ξέρουν, διατηρώντας την ανωνυμία τους μπροστά στο φόβο να υποστούν κι αυτοί επίθεση ανάλογη μ’ εκείνη που δέχτηκε η 44χρονη Κούνεβα. Γι’
αυτό ακόμη και όσοι ελεγκτές θέλουν να κοιμούνται ήσυχοι το βράδυ, χωρίς τύψεις, πέφτουν πάνω στο φόβο των ίδιων των καθαριστριών. Οι προσπάθειες σταματούν πάνω στο «νόμο της σιωπής», αλλά και στα εμπόδια που προκαλεί η ακατάσχετη –και στον κλάδο αυτό– φημολογία για σχέσεις διαπλοκής μεταξύ πολιτικών συμφερόντων και υπεργολάβων-επιχειρήσεων του χώρου.
Με τους άνδρες των αστυνομικών αρχών να μην έχουν κλείσει ακόμη με το φάκελο «Κούνεβα» και το μυστήριο της νοσηρής επίθεσης που δέχτηκε η 44χρονη να προκαλεί σωρεία φημών, κάποιοι που υποστηρίζουν ότι γνωρίζουν δίνουν σε αυτόν το χώρο, που υποφέρει από τη δυσοσμία της σήψης, μία ακόμα μελανή πλευρά. Συσχετίζουν το χώρο του κλάδου των καθαριστριών με... καρατέκα, μπράβους, προαγωγούς και στυγνούς δολοφόνους ψυχών και ανθρώπων. Κάνουν λόγο για «δούναι και λαβείν» μεταξύ των κυκλωμάτων αυτών και του Δημοσίου, με στόχο την επίτευξη ετήσιων κύκλων εργασιών πολλών εκατομμυρίων ευρώ, στις πλάτες γυναικών ενός κατώτερου θεού.
Εάν οι ψίθυροι αυτοί, οι καταγγελίες που έρχονται μέσα από τον Κυβερνοχώρο, μέσα από τα blogs, έχουν μια βάση αληθείας, επί της παρούσης τουλάχιστον, είναι δύσκολο να αποδειχτεί. Το σίγουρο είναι ότι η υπόθεση Κούνεβα άνοιξε ένα φάκελο ο οποίος δεν θα κλείσει.
«Τώρα αγωνιζόμαστε με ακόμη μεγαλύτερο πάθος απ‘ ό,τι πριν. Αυτό μας ζήτησε η Κωνσταντίνα από την Εντατική», λέει χαρακτηριστικά η αντιπρόεδρος του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού, κυρία Βάσω Τσούνη, και δακρύζει. Η δολοφονική επίθεση εις βάρος της 44χρονης Κούνεβα ξεχειλίζει το ποτήρι της οργής και άνοιξε τον ασκό του Αιόλου.
YΓ
Τις τελευταίες μέρες η συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα έχει μεταφερθεί στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Η ζωή της εξακολουθεί να κινδυνεύει. Καταλαβαίνει, ακούει και επικοινωνεί γράφοντας σημειώματα.
Ο λογαριασμός ενίσχυσης της Κωνσταντίνας Κούνεβα είναι:
5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς DECHEVA ELENA KUΝEVA KOSTADINKA NIKOLOVA
http://www.pare-dose.net/blog/?p=1829
http://indy.gr/analysis/gia-tin-konstantina-koyneba
http://www.e-tipos.com/content/staticfiles/issues/2009/01/24/240109%2025.pdf
http://www.e-tipos.com/newsitem?id=74850
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου