O Μαρκ Ζούκερμπεργκ, ο άνθρωπος που δημιούργησε το Facebook, γράφει στο blog της υπηρεσίας ότι δεν έχει καμία διάθεση ή πρόθεση να διεκδικήσει την κυριότητα επί των προσωπικών δεδομένων που οι χρήστες τοποθετούν στη σελίδα τους. Αυτό άρεσε σε 3.108 ανθρώπους, που έσπευσαν να το δηλώσουν κάτω από τη σχετική δημοσίευση. Αρκετοί από αυτούς κατέθεσαν την προσωπική τους άποψη, ζητώντας από την υπηρεσία να βελτιώσει τα εργαλεία της, να αφαιρέσει κάποια εκνευριστικά ψεγάδια, να γίνει ακόμα καλύτερη. Μας μένουν περίπου 175 εκατομμύρια χρήστες, ανάμεσά τους και πολλοί από σας, που δεν έχουν εκφράσει γνώμη, που ίσως να μη διαθέτουν καν γνώση και άποψη επί του θέματος.
Το ρεπορτάζ είναι λίγο ως πολύ γνωστό. Πριν από μερικές μέρες το Facebook άρχισε να υποδέχεται τους νέους χρήστες μ’ ένα κείμενο που έπλασε η νομική γλώσσα και ήταν γενναιόδωρο σε υπονοούμενα για την τύχη των προσωπικών μας δεδομένων. Μια καταναλωτική οργάνωση στις ΗΠΑ θεώρησε ότι η καλή υπηρεσία μάς λέει, πλαγίως αλλά σαφώς, ότι τα προσωπικά μας δεδομένα της ανήκουν. Ως προσωπικά δεδομένα θεωρούνται πρωτίστως τα δισεκατομμύρια των φωτογραφιών που έχουν αναρτηθεί από τους χρήστες, καθώς και σειρά άλλων στοιχείων, από ηλεκτρονικές διευθύνσεις έως αριθμούς κινητών τηλεφώνων. Η καταναλωτική οργάνωση έστειλε την άποψή της στα media, το θέμα τρύπωσε στα δελτία ειδήσεων, οι bloggers άρχισαν να φωνάζουν.
Και το Facebook έκανε πίσω. Δημοσίευσε ένα κείμενο σε απλά και κατανοητά αγγλικά, με το οποίο εξηγούσε ότι δεν διεκδικεί την κυριότητα των προσωπικών μας δεδομένων. Σωστό. Δεν υπάρχει και λόγος. Αν δεν του ανήκουν ευθέως, του ανήκουν πλαγίως. Και οι καλοί τρόποι της υπηρεσίας δεν έχουν να κάνουν με το φόβο της απώλειας χρηστών. Περισσότερο φοβήθηκαν εκείνες τις δικαστικές προσφυγές που φύονται στην καταπληκτική πανίδα του αμερικανικού νομικού συστήματος και κοστίζουν εκατομμύρια δολάρια. Στη συνέχεια ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ έκανε μια ανάρτηση στο εταιρικό blog για να μας πει ότι σκοπός της εταιρίας του είναι να κάνει τη ζωή μας καλύτερη, να είναι δίπλα μας όταν θέλουμε να μοιραστούμε πράγματα με τους φίλους μας. Ο Μαρκ ξέρει ότι το Facebook δεν απειλείται από φοβισμένους ή οργισμένους χρήστες που θα μαζέψουν τα δεδομένα τους και θα φύγουν. Πού θα πάνε;
Αν δείτε το Facebook ως χώρα, είναι η έκτη μεγαλύτερη στον κόσμο. Λογικά, κάποτε θα γίνει και πρώτη, την εποχή που θα είναι τόσο δημοφιλές όσο και η τηλεόραση. Προς το παρόν παραμένει το μεγαλύτερο ηλεκτρονικό φακέλωμα της Ιστορίας, που μάλιστα συντελείται με τη θετική βούληση των ανθρώπων που συμμετέχουν. Το Facebook ξέρει για σας περισσότερα απ’ όσα γνωρίζετε εσείς για τον εαυτό σας, καθώς χρησιμοποιώντας τα δεδομένα σας κάνει συνειρμούς και συσχετίσεις που εσείς αδυνατείτε να σκεφθείτε. Το Facebook σας αγαπάει ακόμα και αν το μισείτε. Αν μάλιστα αποφασίσετε να προσδώσετε μαζικότητα στη δυσφορία σας, τότε θα σας λατρέψει.
Η υπηρεσία θα ήθελε να δημιουργήσετε ένα δίκτυο εναντίον της, αρκεί να τρέχει στη δική της πλατφόρμα και να προβάλλει τις δικές της διαφημίσεις. Υποτίθεται πως η κοινωνική δικτύωση συντονίζει δράσεις, κινητοποιεί τους ανθρώπους, αμφισβητεί το σύστημα. Το Facebook είναι εκείνο το μοναδικό κομμάτι του συστήματος που βγάζει χρήματα και από την ίδια την αμφισβήτησή του. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται μια δίκαιη συναλλαγή: οι άνθρωποι δικτυώνονται και προς αντάλλαγμα συγκροτούν μια κοινότητα που είναι εξαιρετικά δεκτική στην παρακολούθηση. Κολυμπάμε στο ίδιο δικτυακό ενυδρείο, αλλά μας ταΐζουν μια χαρά.
http://www.e-tipos.com/content/staticfiles/issues/2009/03/07/070309%2042.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου